Eşim hiç bir şeyden tatmin olmuyor

Sevgili danışanım,

Merhabalar.Yazdıklarınızdan, uzun süredir içinizde biriken duyguların artık taşma noktasına geldiği anlaşılıyor. Evliliğinizin başından bu yana yaşadıklarınız, sizi hem duygusal hem de zihinsel anlamda fazlasıyla yormuş gibi görünüyor. Bir yanda, sürekli yüz asan, beklentilerini açıkça dile getirmek yerine sizin tahmin etmenizi bekleyen, sizin ailenize uzak ama kendi ailesine karşı koşulsuz bir bağlılık isteyen bir eş; diğer yanda iki erkek çocuğunuzun geleceği ve aile bütünlüğünü koruma çabanız… Bu iki kutup arasında kalmış olmanın ne denli zorlayıcı olduğunu hissedebiliyorum.

Siz bu ilişki içinde çaba gösteren, anlamaya çalışan ve bir yandan da "Ben nerde eksik kaldım, neden yetmiyor?" diye kendini sorgulayan taraf olmuşsunuz gibi görünüyor. Bu sorgulamalar aslında çoğu zaman sizin ne kadar sorumluluk aldığınızın, ne kadar duyarlı olduğunuzun da bir göstergesi. Ancak aynı zamanda, bu kadar çok yükü omuzlamak yıpratıcı olabiliyor.

Eşinizin tutumları – yüz asması, anlamsız tepkiler vermesi, yüksek beklentiler içinde olması – belki de onun kendi iç dünyasında yaşadığı bazı tatminsizliklerin dışa vurumu olabilir. Elbette bu durum, yaşattığı zorlukları hafifletmiyor ama kimi zaman karşımızdaki kişinin davranışları, kendi çözemediği meselelerin sessiz dili olur. Pahalı hediyelere duyduğu ilgi ya da ulaşamayacağı şeylerin hayalini kurması, belki de kendini değerli hissetme ihtiyacının bir dışavurumudur. Fakat bu ihtiyaçlar, karşılıklı anlayış ve açık iletişim olmadığında, iki taraf için de yorucu bir hale geliyor.

Bu süreçte yalnız olmadığınızı bilmeniz önemli. Duygusal anlamda yorulmanız, enerjinizin tükeniyor olması çok anlaşılır bir durum. Sizi en çok zorlayan şeyin, eşinizin beklentilerinden çok, bu beklentilerin açık bir şekilde dile getirilmemesi ve sizin anlamanızın beklenmesi olduğunu hissediyorum diyebilirim. Bu durum da ilişkide sürekli bir belirsizlik ve gerilim yaratıyor olabilir.

Özellikle de çocuklarınız için bu evliliği sürdürmeye çalışmanız çok değerli. Ancak şunu da unutmamak gerekir: Çocuklar sadece çatısı sağlam bir evde değil, duygusal güvenliğin olduğu bir ortamda da büyümeye ihtiyaç duyarlar. Bu yüzden kendi ruhsal dayanıklılığınızı da önemsemeniz gerektiğini hatırlatmak isterim. Siz iyi oldukça, çocuklarınıza da daha sağlıklı bir zemin sunabilirsiniz.

Bu noktada belki kendinize şu soruları sormak faydalı olabilir:

Eşimle yaşadığım sorunları onunla açıkça konuşma fırsatı yarattım mı?

Bu ilişki içinde kendimi ne kadar ifade edebiliyorum?

İlişkide bana ne iyi geliyor, ne beni yoruyor?

Evlilik devam ederse ben nasıl bir destekle ayakta kalabilirim, sona ererse nasıl bir süreci göze alabilirim?

Eşinizle yargılamadan, suçlamadan ama duygularınızı net ifade ederek bir konuşma ortamı oluşturmanız, en azından nerede durduğunuzu görmek açısından kıymetli olabilir. "Sen hep böyle davranıyorsun" demek yerine, "Bu durum beni şu şekilde etkiliyor" gibi ifadelerle, karşılıklı anlaşılmaya alan açabilirsiniz. Eğer mümkünse, tarafsız bir üçüncü gözle – örneğin bir uzmanla – bu süreci değerlendirmek de sizi biraz rahatlatabilir.

Unutmayın, bir evliliği sürdürmek kadar, o evlilikte kaybolmamak da önemlidir. Siz, bu çabanın içinde kendi varlığınızı, ihtiyaçlarınızı ne kadar görebiliyorsunuz? Belki de bu sorunun cevabı, atacağınız bir sonraki adım için ipucu verecektir.

Sorularla ilgili aklınıza takılan bir kısım veya başka değerlendirilmesini istediğiniz bir nokta olursa yeni bir soru başlığı açarak sorabilirsiniz.(Sorunuzun başında ismimi belirtebilirsiniz)

Bu süreçte yakınlarınızdan veya bir uzmandan destek almaktan lütfen çekinmeyin.

Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Sevgilerimle,Psikolog Aysel Kacak