Eşim öfkesini kontrol edemiyor

Merhaba sevgili danışan,

Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla eşinizin genel olarak iyi, sevgi dolu bir insan olduğunu düşünüyorsunuz fakat öfkelendiğinde sesini yükseltmesi, küfür etmesi ve hakaret etmesi sizi hem üzüyor hem de derin bir hayal kırıklığına uğratıyor. Onun bu davranışlarını “ben sinirlenince böyleyim” diyerek normalleştirmesi ve sorumluluğu size yüklemesi (“beni sinirlendirmesen böyle yapmam”) aslında sağlıksız bir iletişim döngüsü oluşturuyor. Siz de haklı olarak “seven insan böyle yapmaz” diyorsunuz çünkü bir ilişkide sevgi sadece güzel sözlerle değil, aynı zamanda saygılı davranışlarla gösterilir.

Eşinizin “ben böyleyim” yaklaşımı, öfkesini kontrol etmeyi öğrenmek istemediğini gösteriyor olabilir. Oysa öfke duygusu insana ait, normal bir duygudur; ancak bağırmak, küfür etmek, hakaret etmek öfkenin sağlıksız dışavurumlarıdır. Yetişkin bir insan kendi duygusunun sorumluluğunu almalıdır. “Senin yüzünden böyle oldum” söylemi, sorumluluğu size yükleyerek kendi davranışlarını meşrulaştırma çabasıdır. Bu durum, hem sizi yıpratır hem de ilişkinizde sağlıksız bir dinamik yaratır.

Bu davranışlar karşısında üzüntü, değersizlik ve umutsuzluk hissetmeniz çok doğal. Çünkü hakaret edilen ya da üzerine bağırılan kişi, sevildiğini değil tam tersi değersizleştirildiğini hisseder. Sürekli bu döngü içinde olmak, hem özsaygınızı zedeler hem de ilişkinize olan güveninizi azaltır. Aynı zamanda bu durum, eşinizin iyi yönlerini gölgeleyip sizde “ikilem” yaratabilir: Onun iyi taraflarıyla kalmak isteyebilir ama öfke patlamalarıyla incinmeye devam edebilirsiniz.

Eşinizin bir yanını çok değerli ve kıymetli buluyorsunuz, bunu açıkça hissettirdiniz. Fakat diğer taraftan, kontrol edilemeyen öfke anları ve hakaret içeren cümleler sizde büyük bir yara açıyor gibi. Kabul etmek kolay olmasa da, bir insanı ne kadar sevsek de, onun öfkesinin hedefi olmak ağır gelebiliyor. İçsel olarak galiba “Ben bunu hak etmiyorum” demeye başlıyorsunuz ki, bu çok insani bir reaksiyon…

Eşinize, öfkelendiğinde kullandığı hakaretlerin sizi nasıl etkilediğini açık ve net bir dille anlatmanız çok önemli. “Bana bağırdığında kendimi değersiz hissediyorum” gibi “ben dili” ifadeleriyle yaklaşmak daha yapıcı olabilir.

Saygısız davranışlara karşı net sınırlar koymanız gerekir. “Bana bağırıldığında konuşmayı kesiyorum, sakinleştiğinde devam ederiz” gibi bir tutum, hem sizi korur hem de eşinize davranışlarının sonuçlarını gösterir.

Öfke kontrolü, öğrenilebilen bir beceridir. Eğer eşiniz kabul ederse bir psikoloğa başvurmak faydalı olabilir. Kabul etmese bile sizin bireysel olarak destek almanız, bu süreci yönetmenize yardımcı olur.

Onun öfkesinden sorumlu olmadığınızı kendinize hatırlatın. “Beni sinirlendirdin” gibi cümleler manipülatiftir; sizden bağımsız olarak herkes kendi davranışının sorumluluğunu taşır.

Sevgili danışan, siz saygıyı, sevgiyi ve güveni hak eden birisiniz. Eşinizin öfke kontrolünü öğrenmesi onun sorumluluğu, sizin değil. Siz kendi sınırlarınızı korudukça, ilişkinizdeki dengenin yeniden kurulma ihtimali artar. Ancak bu süreçte en önemli şey kendi ruhsal sağlığınızı ve güvenliğinizi korumaktır.

Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz.

Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel