Gelecekten korkarak büyütüldüm
Her zaman algıları açık, yaşına göre fazlasıyla olgun bir iyi kız oldum. Kendimi ifade etmek için çok çaba harcadım ama hiçbir zaman doğru anlaşılmadım. Hep gelecekten korkarak büyütüldüm "bunu yapmazsam sevilmem, fakir kalırım, evimden olurum, iyi bir hayata kavuşamam" düşüncesiyle kendimi hep aslında istemediğim ama benden beklenen yöne doğru zorladım. Başka yeteneklerim, başka ilgi alanlarım olduğunu, mutsuz olacağımı bilmeme rağmen benim için iyi olduğunu düşündükleri alana yönelmek için çok kendimi zorladım. Bir bildikleri vardır belki dedim, bir an önce ayaklarım üzerinde durmam ve bağımsız olmam gerek dedim. Ben herkes için üzüldüm, herkesi korumaya herkesin işini kolaylaştırmaya çalıştım ama kimse benim için bunu yapmadı.Yaklaşık bir yıldır kazanması, okuması ve çalışması en zor meslek gruplarından olan bir mesleğe mensubum, okuldan mezun oldum. Çok önceden de tahmin ettiğim gibi nefret ederek okuyup bitirdim ama elbette her zaman yaptığım gibi bu çok başarılı bir öğrenci olmama engel değildi, onur öğrencisi olarak mezun oldum. Bu bir yılda özel sektörde 3 kez 3 ayrı yerde duvara tosladım, kura usülü atanıyoruz 3 kez adım kurada çıkmadı ve atanamadım. Ales ve dil sınavını geçtim doktora mülakatlarına başladım, kabul alır mıyım bilmiyorum, uzmanlık sınavına hazırlanıyorum kendi kendime ama artık hiçbir şey için emek veresim gelmiyor. Bu kadar emek vermiş belli bir noktaya gelmişken buradan dönebilir miyim, hayatımı böyle sürdürmeye devam edebilir miyim bilmiyorum. Aşırı bağımsız, risk almaktan korkan bir yapım var ve bunun nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum. Özgüvenim her zaman dalgalı. Artık çabalamaktan çok yoruldum. Geride kalmış hissediyorum ve yardıma ihtiyacım var. Git gide tahammül seviyem düşüyor, zaman zaman sinir olarak yansıtıyorum veya neşeyle gizliyorum ama içimde büyük bir üzüntü var.
Cevap Bekliyor
