Eşime nasıl yardımcı olabilirim

Merhaba,

Yurtdışı ve vize işleri gerçekten çok yorucu ve zorlayıcı bir süreç olabiliyor. Bu süreç için şunu söyleyebilirim, göremediği kısımlar çok yaralayıcı olabilir. Ayrı kalmak ve çocuğunu göremiyor olmak bir ebeveyn için zorlayıcı olabiliyor, bu durumlarda eşinizi sakince dinleyin. Üzüldüğünde, ağladığında veya kendini ifade ettiğinde eşlik etmeye çalışın. "Çok üzgünsün" gibi diyerek duygusunu yansıtabilirsiniz. "Bu durumda olduğumuz için ben de üzgünüm, senin için ne yapabilirim?" gibi sürecine katkı sağlayabilecek, duymak veya görmek isteyeceği şeyler varsa onları söylüyor veya ifade edebiliyor olmak önemli olacak. Onu anlamaya çalışın, ifade edemediği yerlerde siz de ifade etmeye çalışabilirsiniz. "Bu süreci birlikte atlatacağız, yan yana geldiğimiz neler yapalım? Ne yapmak istersiniz? Başbaşa baba kız date ler yaparsınız, nasıl bir date planlarsın?" gibi geleceği yönelik olumlu düşünceler ve olaylar kurgulayabilirsiniz.

Kızınıza dair tüm görselleri paylaşın, özel anlarında canlı görüşün. Sık sık telefonda görüşüyor olmak çok paylaşımcı ve duyguları bağlı hissettirecek bir yerde. Bazen birlikte aynı şeyleri yapmaya çalışın. Aynı saatte yemek yiyin, baba kız aynı saatte kızına kitap okusun, şarkı söylesin gibi şeyler yapabilirler. Benzer şeyler yapıyor olmak bağ oluşturmakta yardımcı olacaktır.

Bu süreçte birbirinizin kaynaklarını doldurmaya çalışın. Sizler birbirinize iyi gelecek şeyleri biliyorsunuzdur, bununla birlikte de bireysel olarak kendinize iyi gelecek şeyleri yapmaya çalışın.

Merak etmeyin, bu süreç herhangi bir yara bırakıyor olsa da, yan yana geldiğinizde tamir edebilirsiniz. Hiçbir zaman yarasız, tasası bir süreç olmayacak fakat telafiler her zaman var. Eşinizde bu süreçte bir yara bırakırsa çocukta, telafi edebilecek bir baba görüyorum ki, bunun üzerine üzülüyor. İlişkilerde yara alıyorsak, ilişkiler içinde de iyileşiyoruz. Umarım tez zamanda buluşursunuz.

Sağlıklı günler dilerim.

Psikolog Merve Ulusoy