Eşimi nasıl anlarım?

Tekrardan Merhabalar,

Yazdıklarınızı büyük bir dikkatle okudum. Paylaştıklarınızdan ilişkiniz için, eşinize duygusal anlamda temas etmek için gösterdiğiniz emeğe rağmen fark edilmemesi ve bir taraftan da tek taraflı iletişim kurma çabasında olduğunuzu görüyorum. Önceki paylaşımlarınızı da dikkate aldığımda yaptığınız hatanın farkındasınız ve telafi etmek için samimi bir eylem içerisindesiniz. Bu noktada eşinizin çabanızı görmemesi, konuşmak için gösterdiğiniz eforu fark etmemesi ve sizi hep ilgisizlikle, çabasızlıkla yargılaması gerçekten zor bir durum. Bu noktada eşinizin gösterdiğiniz emeğe karşı söylediği sözlere ve ilişki dinamiğinize daha yakından bakalım isterim.

Öncelikle geçmiş yazdıklarınıza dayanarak geçmişteki yaşanan durum üzerinden telafi çabanızı ele almak istiyorum. Sanki yaptığınız hata sonrası girdiğiniz çaba eşinizde bilinçli ya da bilinçsiz olarak "Sen hata yaptın, telafi edeceksin, ne yapsan az.” gibi bir mesajı içeren ilişkide güç pozisyonuna dönüşmüş gibi görünüyor. Bu noktada telafiden ziyade artık eşinizin sizi bu konuyla ilgili affetmesi gerekiyor. Telafi süreci, sonsuz bir cezaya dönüşmemeli. Çünkü siz ne yaparsanız yapın affetmediyse yeterli olmayacak. Aksi takdirde sürekli yaptığınız hatanın gölgesinde yaşamak, ne yaparsanız yapın çabanızın görülmemesi yorucu, yıpratıcıdır ve değersizleştirilmiş hissetmenize sebep olabilir.

Bu noktada suçlayıcı olmayan bir şekilde bu konuyu dile getirebilirsiniz. "Zamanında sana yaptığım şey gerçekten hataydı. O dönemki halimle şimdi yüzleştiğimde, seni kırdığımı ve güvenini sarstığımı fark ediyorum. Bunun sorumluluğunu alıyorum. Ve uzun süredir ailemiz için ve sana olan sevgim için bunu telafi etmeye çalışıyorum. Ancak senin de bu çabayı görmeni istiyorum. Sen beni affetmedikçe bu olayı kabul edip geleceğe bakmadıkça üstesinden gelmemiz mümkün görünmüyor. Eğer içinde bana yönelik, ilişkimize yönelik gerçekten içine sinmeyen noktalar varsa ben birlikte çözmeye hazırım. Çünkü tek kişilik bir ilerleme kaydedilmiyor." gibi.

İkinci olarak eşinizle iletişiminiz konusunu ele almak isterim. Sevgili danışan bu süreçte eşiniz çabanızı fark etmese de gösterdiğiniz emek için kendinizi takdir etmenizi rica edeceğim. Verdiğiniz emeği sahiplenmeniz eşinizle olan iletişiminizde kendinizi daha özgüvenli bir şekilde ifade etmenizi sağlayacaktır. Bu noktada eşinizin senden bir halt olmaz değişmezsin gibi tutumları sürekli kendini savunur pozisyonda olmanıza sebep oluyor gibi görünüyor. Bu sürdürülemez bir bir iletişim şeklidir. Belki de eşiniz böyle söylediğinde “Bazen bana öyle şeyler söylüyorsun ki, çabalarımın hiç görünmediğini hissediyorum.”, “Bunu duyduğumda küçümsenmiş ve değersiz hissettiğimi fark ediyorum.” gibi bir cevap verdiğinizde eşiniz duygularınızı görebilir. Ve süreçle ilgili “Sana göre bu süreç nasıl gidiyor? Benim görmediğim bir kırgınlık hâlâ var mı?” gibi bir soru ile eşinizin duygularını sormanız da iletişiminizde farklı bir pencere açabilir. Tartışma anlarında ise “Sana kendimi yeniden anlatmama izin verir misin?”, “Ben seni duyuyorum, ama ben de duyulmak istiyorum.” gibi yaklaşımlar etkili ifade kalıpları olabilir.

Son olarak ilişkiniz için gösterdiğiniz çabanın sınırlarını fark etmeniz adına cevaplamanızı istediğim sorular olacak. Sizi bu evlilikte tutan faktörler neler? Bu ilişkide gerçekten var olabiliyor musunuz?

Duygularınızın görüldüğünü hissediyor musunuz?

Süreç boyunca yazmaya devam edebilirsiniz. Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum.

Psikolog Fatma Gizem Bitgen