Aile

Eşimin ailesi, ailemle görüşmemi yasakladı

Gizli Kullanıcı11 Eylül 2024 10:57

Babam vefat etti ve annemin kardeşleri çok uzakta olduğu için kimsesi olmadığı için komşumuzla evlendi ben evliyim ve hamileyim eşimin ailesi ailemle görüşmemi yasakladı ve annemin evliliğine kimisi destek olurken kimiside çok kötü tepkiler veriyor beni arayıp geçmiş olsun başınıza böyle bir olay gelmiş diyenler oluyor psikolojim çok etkilendi ve kimseyle konuşmak istemiyorum olumsuz bir yanıt alınca hastalanıyorum yemek yiyemez hale geliyorum

Bu soru 23 Eylül 2024 18:52 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar sevgili danışan, öncelikle yaşamı olduğunuz kayıp ruh halinizi önemli ölçüde etkilemiş olmalı. Bunun üzerine annenizin evlenmesi, sizin hamile olmanız, eşinizin ailesinin gösterdiği tepki yaşamı olduklarınız tümüyle karmaşık bir süreç. Bu konuda hissettiğiniz olumsuz duygular için kendinizi yargılamamalısınız. Yaşadığınız tüm duyguların bu sürecin doğal bir parçası olduğunu unutmayın.


Hamile olmanız, hormonal olarak bu süreci daha yoğun ve duygusal algılamanıza yol açıyor olabilir. Bu konuda yükleriniz artmış durumda. Fiziksel açıdan bebeğin ve sizin sağlığınız için bu süreci hekiminizle iş birliği içinde yönetmekte fayda var. Doktorunuza da bu duygusal süreçlerin zorluğundan bahsederseniz vereceği tavsiyeler olacaktır.


Hissetmiş olduğunuz duyguları anlamak önemlidir. Babanızın vefatından sonra yaşadığınız yas sürecini atlatıp atlatmadığınızı bilmiyorum. Bu süreç kişiden kişiye değişebilir. Ancak kendinizi kötü hissettiğinizde bu hissinizin normal olduğunu unutmayın. Duygularınıza fırsat verin. Duygularınızı bastırmak psikolojik olarak sizin için zorlayıcı olabilir. Bir günlük tutmak , duygularınızı aktarmak ve neler hissetmiş olduğunuzu gözlemlemek için güzel bir yoldur. Bunu deneyebilirsiniz.


Eşinizin ailesinin sizi ailenizle görüşmek istememesi sizin üzerinizde oldukça baskı yaratıcı ve kötü hisler yaratan bir durum olmuş olmalı. Bu tür durumlarda arkadaş ve aile üyeleriyle konuşmak , fikir alışverişi yapmak iyi olabilir. Bu süreci yönetebilmek için eşiniz ve eşinizin ailesiyle yapıcı bir konuşma yapmak işe yarayabilir. Onların kaygılarını anladığınızı ancak bu durumun sizi olumsuz etkilediğini dile getirebilirsiniz. Sizi dünyaya getiren insanla görüşmek istediğinizi bu konu için ortak bir yol bulmak istediğinizi söyleyebilirsiniz. Özellikle bu süreçte eşinizin yanınızda olmasını , hislerinizi ve isteklerinizi içtenlik ve dürüstlükle anlatmalısınız.


Hamilelik sürecinde bedensel ve zihinsel olarak kendinize iyi bakmalısınız. Uyku, egzersiz ve beslenme düzeni oluşturmalısınız. Beden sağlığınıza iyi geleceği gibi meditatif aktiviteler zihninizede iyi gelebilir. Yoga,meditasyon,hamile pilatesi gibi egzersizler düşüncelerinizi ve duygularınızı daha iyi anlamak ve hafifleşmek için faydalı olabilir.


Bu süreci tek başınıza yönetmek zorlayıcı olabilir. Zaman ve sabır gerektiren bir süreçtir. Kendinizi anlamak, duygularınızı yönetmek, kayıp sürecinizi atlatmak, sistematik bir yol haritası oluşturmak için bir terapistten destek isteyebilirsiniz.


Kendinize şefkatli yaklaşmayı unutmayın. Umarım cevabım faydalı olmuştur.


Sevgiyle kalın.


Uzm.Psk. Berfin Sönmez

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Baskıcı aileyi nasıl aşarım?

18 yaşındayım ve ailem kendimi bildim bileli çok baskıcı hiç bir şekilde akşam dışarıya çıkamıyorum akşam değil gündüzde dışarıya çıkmama izin vermiyor babam bu arada babamın eski eşi ve babam ayrı babamla kalıyorum ablam var evli kardeşim var annesinin yanında kalıyor babamın eski eşiyle görüşmüyoruz 19 yaşına gireceğim hala bir kız arkadaşımla dışarıda vakit geçirmişliğim yok bu durum çok canımı sıkıyor çok baskı altında kalıyorum okul zamanında bazen okula gitmeyip dışarıda vakit geçiriyordum çok alıngan duygusal bir yapıya sahibim bu aileyle nasıl başa çıkabilirim psikolojik baskı oluyor resmen şu an çalışmıyorum üniversiteye gitmeme bile izin vermedi ev işi bana kaldı yemekleri temizliği ben yapıyorum çünkü evde babam ve benden başka kimse yok 6 yaşımdayken ayrıldılar ve 14 yaşımda akşama ne yemek yapacağım diye düşünüyordum hala düşünüyorum diğer kızlar gibi yarın nereye gitsem diyeceğim halde bu durum çocukluğumu kısıtlıyor çok rahatsız edici bir durum beni doğuran kişi öldü ama benim için öldü tüm bu yaşadığım şeylerin sorumlusu onu görüyorum hayatım boyunca nefret edicem ondan gerçek bir anne gibi olsaydı başımızda durur benim derslerimi düşünmem gereken yaşta akşama ne yemek yapsam diye düşünmek zorunda bırakmazdı alıştım bu duruma şu an 18 yaşındayım ama ben sadece evlendiğimde de ayni şeyleri yapacağım yemek yap temizlik yap bu hayat devam edecek böyle çok yoruldum sıkıldım bunaldım ağlama krizleri geçiriyorum çok hassas bir insanım bu duygularla nasıl başa çıkabilirim hiç bir fikrim yok psikoloğa gitmek istiyorum fakat gidemiyorum destek almak istiyorum. hayatım değişmez ama bakış açım değişebilir mental olarak çöküşteyim sivilce tedavisi görüyorum onun streside var 1 aydır yüzümün kötülüğünden dışarıya çıkamıyorum çıksamda makyaj yapmak zorunda kalıyorum bu durum çok canımı sıkıyor bir erkek arkadaşım oldu 2 senedir sevgiliydik ama bana 5 dk ayıracak vakti olmadığı için ilişkimi bitirdim hala onu özlüyorum ayrılalı 2-3 ay oluyor başkasını sevemiyorum bir şey hissedemiyorum bana yeterince vakit ayıramıyordu ilgilenemiyordu bir sevgili gibi değilde. normal arkadaş gibi konuşuyorduk resmen hatta günaydın yazarız napıyosun deriz akşam olur bir daha napıyosun diye mesaj atarız sonra iyi geceler ilerisi yoktu konuşma yeri bu kadardı toksik bir ilişkimiz vardı sağlıklı bir iletişim kuramıyorduk ama ondan başkasıyla da yapamıyorum ablam la sürekli kavga ederiz her şeye bir mana bulur çünkü sürekli onun yüzünden evlenmeden önce günde 10 kere ağlıyordum hala çok kavga ediyoruz anla kardeş gibi değiliz sanki bana çok ağır kelimeler kullanıyor zoruma gidiyor stres yapıyorum bu durumlarla nasıl başa çıkabilirim lütfen yardımcı olun