Eşimle aynı evde bazen çok yalnız hissediyorum

Merhaba sevgili danışan, yazdıklarınızı okuduğumda yoğun bir duygu trafiğinin içinde olduğunuzu, bazen hem çok yalnız hem de kırgın hissettiğinizi sezmek mümkün. Özellikle “yeni evli” olmanın insanda yarattığı beklentiyle, yaşadıklarınız arasındaki fark zaman zaman can yakıcı olabiliyor sanırım. Halkımız arasında yaygın olan bir inanıştır, yeni evlenen çiftlerin ilişkilerinin ilk birkaç ayının “cicim ayı” olması. Bu noktada da siz ilişkinizin belki de bu düzlemde ilerlemediğini, olanların sizin çabanız sayesinde olduğunu hissetmiş olabilirsiniz. Özellikle eşinizin ve sizin evlilik dışında farklı sorumlulukları varsa.

Yukarıda da dediğim gibi sizin çabanız, sizin bir şeyleri yapma teklifiniz, sizin yönlendirmeniz gibi sizin başlattığınız eylemler sonucu kendinizi gerçek anlamda yorgun, umutsuz ve kırgın hissetmiş olabilirsiniz. Akla burada “ Hep benim çabamla mı olacak?” sorusu gelebilir. Böyle hissetmek, bir nevi karşılık arayışı aslında. Belki de içinizde, “Benim verdiğimin birazını sen de verir misin?” diye seslenen bir taraf var. Özellikle duygusal kapanma gibi şeyler tam bu eşiklerde zorluyor insanı. Bu durum karşısında haklı olarak üstüne gitmek, bir şey desin/ yapsın diye harekete geçmek çok insani. Bu duruma bir de eşinizin perspektifinden bakacak olursak evliliğin sorumluluklarını üstlenmeye başlayacağı zamanda artan iş yükü omzuna binmiş ve bu durum da kendisini zorlamış olabilir. Belki bu süreç bir alışma ve uyum sürecidir. Evlilik başlı başına uyumlanmak ve büyük sorumluluk gerektiren bir yapıyken iş sorumluluğunun artması da eve iş getirme durumuna yol açmış olabilir.

Peki siz burada ne yapabilirsiniz? Öncelikle kendinizi yalnız hissetmemeniz önemli, çünkü sizin eş kimliğiniz yanında birçok farklı kimliğiniz var. Her şeyden önce bir birey, evlat, belki kardeş ve arkadaşsınız. Bu kaynaklardan beslenmek, sosyal desteği hissetmek çok mümkündür ki kişiyi daha güçlü hissettirebilir ve zihinde yeni yollar aralayabilir. Siz eşinizle aranızdaki durum üzerine düşündükçe bir atağa geçiyor, atağa geçmeniz aranızdaki ilişki dinamiğinin birazcık sarsılmasına ve kendinizi de kötü hissetmenize yol açıyor olabilir. Burada “ Ben neden böyle hissediyorum, duygu ve düşüncelerim neler” sorularını samimi bir şekilde yanıtlayarak kendiniz için farkındalık kazanabilirsiniz.

Eşinizden, ilişkinin diğer tarafındaki birey olarak bir şeyler talep ediyor olmanız çok doğal ve insani. Bu durumda neden değil de nasıl yaptığınız daha önemli gibi duruyor. Ben dilini kullanabilmek kıymetli olabilir. Örnek olarak taleplerinizi ben…… böyle düşünüyorum, sen böyle yapınca……… hissediyorum cümlesi karşıya sizin duygularınızı ve düşüncelerinizi anlatıyor ve herhangi bir suçlama içermiyor. Mesela “ Akşamları benimle vakit geçirmeyip maç izliyorsun, beni hiç düşünmüyor ve çok kırıyorsun.” Cümlesi sen diliyle kurulmuş bir cümledir çünkü yansıtma içerir. Topu sürekli karşı tarafa atar ve büyük oranda suçlayıcı bir dildir. Bu cümle yerine “ Akşamları seninle bir şeyler yapmak istiyorum, biliyorum maç izlemek istiyorsun ama sen maç izlerken benim canım sıkılıyor. “ cümlesi de ben diliyle kurulan ve kişinin duygu düşüncelerini doğrudan içeren cümlelerdir. Aynı zamanda bu cümle kalıbı kişiyi çözüm bulmaya da itebilir.

Belki küçük bir egzersiz iyi gelebilir: Akşamları 10-15 dakikalık “başbaşa verelim” zamanları yaratmayı önerebilirim (bunu ona romantik ya da “zorunlu” bir aktivite gibi değil, şöyle sunabilirsiniz: “İkimizin de işleri, yorgunluğumuz var; ama günde 15 dakika sadece birbirimize ayırmak istiyorum, olabilir mi?”). Kısa, rutinleşebilecek bu vakit, küçük de olsa ilişkinizi besleyebilir. Bunu önemsiz gibi görebilir, ama siz teklif ettikçe—ve bunu bir çatışma havasında değil, “benim ihtiyacım bu” diyerek aktardıkça küçük değişimler başlayabilir.

Öte yandan saydığınız şeyle (çiftlerin vakit geçirmesi, ortak bir şey yapmak, eğlenmek) aslında erkekler için öğrenilen bir sürece işaret ediyor. Burada da içinde büyüdükleri ev çok önemli bir model.  Bu durum biz kadınlar için pek aynı ilerlemez genelde, duygularımızı ifade etmeyi severiz ve çoğu zaman ifade de edebiliriz. Fakat bir erkek ebeveynlerinden bunu görmezse, yani çocukluk zamanlarında özellikle bu sürece dahil olmazsa bu durum ileride kendi evlilik sürecini etkileyebilir. Gerçekten böyle bu durum varsa eşinizle beraber güzel vakit geçirebilmeyi, onu da yavaşça dahil edebilmeyi işbirliğiyle sağlayabilirsiniz.

Düşünüyorum da, sizin bu kadar çaba göstermeniz, ilişkinizi ne kadar önemsediğinizin göstergesi. Belki bu süreçte küçük adımlarla, acele etmeden duygusal yakınlığı yeniden inşa edecek yollar bulunabilir. 

Dilerseniz profesyonel destek almak da önemli olabilir.

Umarım bu yazı zihninizde bir ışık, yüreğinizde de bir sıcaklık uyandırmıştır. Dilerseniz duygularınızı biraz daha paylaşabilir, neler hissettiğinizi açabilirsiniz. Burada sizi anlamak ve birlikte çözüm yollarına bakmak için yanınızdayım. ✨

İyi günler dilerim.

Psikolog Serra MENEVŞE