Eşimle sorunlarım var

Merhaba,

Okuduklarınız satır aralarına öyle çok yük saklamış ki, insanın yüreği ister istemez ağırlaşıyor. Her sabah aynı gerginlikle uyanmak, evinizin huzur olması gereken ortamında adeta diken üstünde yürümek, bir insana fazla gelebilir. Bazen evlilikte yolun başında görmezden gelinen ya da küçümsenen şeyler, zaman geçtikçe büyüyüp gözümüze görünür hale geliyor gibi... Sizi en çok inciten şeylerden birinin, eşinizin sizin kadınlığınızı, yani değerinizi ve varlığınızı hissettirmemesi olduğunu fark ettim. Bunlar, evlilikte iki insanın en çok kıymet verdiği duygulardan biri aslında.

Bir de çocuğunuzun bu tablonun tam ortasında kalışı... Annelik içgüdüsüyle, ona huzurlu bir ortam sağlamak istiyorsunuz. İçiniz burulsa da oğlunuz adına üzülmeniz, içinizin sıkışması fazlasıyla anlaşılır. Bazen yetişkinlerin çözemediği şeylerin, çocukların sırtına yüklenmiş gibi hissedilmesi insana çok ağır gelebiliyor, değil mi?

Bir şey dikkatimi çekti; eşinizi artık "kafama denk biri" olarak görmediğinizi, yorgunluğunuzun neredeyse umutsuzluğa evrildiğini vurgulamışsınız. Gecikmiş bir farkındalık gibi duruyor ama insan hayatının her döneminde yeni bir bakış açısına ulaşabilir. Hiçbir şey için "artık çok geç" demek bana biraz ağır geliyor, çünkü esas mesele şu: Bu evlilikte kalırken kendinizi kaybediyor gibisiniz.

Kimi zaman evliliği bitirmek, kısa vadede bir çözüm gibi gözükebilir. Fakat hemen kesin bir karar vermek yerine, duygularınızın arka planına bakmak önemli olabilir. Belki de bir dönem sessizce içinizde tuttuğunuz bazı şeyler, şimdi dile gelmeye çalışıyor. Sizin için en kıymetlisi, bu sürecin sonunda "Ben kimim, neye razıyım, neyi artık istemiyorum?" gibi sorulara cevap bulabilmek.

İki şey önerebilirim burada. Birincisi; belki bir süre duygularınızı yazılı olarak dökmek iyi gelebilir. Kâğıda, eşinizle yaşadığınız tartışmalar sonrasında hissettiğiniz şeyleri, öfkenizi, hayal kırıklıklarınızı ve hatta bazen içinizde kalan şeyleri açıkça yazın. Böylece hem kendinizi daha net görebilir hem de gerektiğinde konuşmak için bir yol haritası çıkarabiliriniz. Belki ilk başlarda biraz dağıldığınızı hissedeceksiniz ama birkaç gün deneyin, bazen kelimelerin ortaya dökülmesi bile bir hafiflik sağlar.

İkincisi; güvendiğiniz bir aile büyüğüyle ya da objektif bir kişiyle durumunuzu paylaşmak isteyebilirsiniz. Bazen, dışarıdan biriyle konuşmak, kafanızın içindeki seslerin arasından sıyrılıp bir nebze rahatlamanızı sağlayabilir.

Şunu unutmadan eklemek istiyorum; evlilik sadece iki kişinin hikayesi değil, bazen içinde çocuklar, hayaller ve fedakarlıklar var. Siz bu yükü tek başınıza sırtlamaya mecbur hissetmişsiniz gibi geldi. Belki de şöyle düşünülebilir: Artık biraz da kendi iyiliğiniz ve oğlunuzun huzuru için neleri değiştirmek, neleri olduğu gibi bırakmak istersiniz?

Benzer duygular zaman zaman herkesin kapısını çalıyor olabilir. Detaylı olarak seans içerisinde konuşabiliriz bana profilimden ulaşabilirsiniz.🌱