Evliliğimde mutlu değilim ne yapmalıyım?
İyi calismalar diliyorum 14 yillik evliyim k.marasta ikamet ediyorum esimde bende universite mezunuyuz severek evlendik her ne kadar beklentilerim hayallerim buyuk olsada hicbirzaman gerceklesmedi evliligimizin 4 yilinda kopmalar basladi 1.cocuk oldu daha da farkli oldu 2.cocuk oldu bu demde teyzesi rahatsizdi ona beraber rafaket ettik teyze vefat etti benden uzaklasmalar basladi 3 coxuk oldu dawn sendromlu oldu ve biz son 1 yildir bosanmayi konusuyoruz ben gexistiriyordum ilk zamanlar ama is cigirindan cikmaya basladi saygi bitti hakaretler artti calistigim is yuku agir firinciym ciddi anlamda gereginden fazla efor sarfediyorum yas oldu 40 kusur ne evde hizur var ne iste nede kendimde bir kac tartismamizda bana hayatin boyunda ne evlat oldun ne koca nede baba dedi yillardir it gibi calsiiyorsun hani arabami var evmi var altinmi var ortada hicbirsey yok seklinde konustu bunlar beni dahada sessizlestirdi ve uzaklastirdisn ufak bir hatamda dag yapti kendi hatasini hicbirzaman kabul etmedi hep ben hataliyim hep ben sebep oldum hep ben kendisine sadece sunu sordum sen kadin olmaktan cikip benim rolumu ustlendin bana birgun nasilsin dedinmi hayir birgun bir kahve yapip bugun birbirimize zaman ayiralim dedinmi hayir hemen eee paranmi vardi sanki sen hep annen ne derse onu yaptin inu dinledin falan seklinde cvplar vermeye basladi be ne i istemedigini tahammul edemedigini soyledi bende cocuklarin duzenleri bozulmasin diye hep sessiz kaliyorum ama bu sessizliklerden yuz bulup dahada sinirlar asilmaya basladi beni kovmalar hat seviyede kufurler falan falan ve suan ciddi anlamda duygu karmasasi yasiyorum ne yapacagimu bilemez hale geldim bana donup daonup sen benim icin ne yaptin diyor donup donup bunu soruyor ne desem alay etmeler ne cvp versem dikkate almamalar falan falan sorun suki ben gercekten bunlarin hepsine sebepmi oldum ben gercekten menfaatci bir asalakmiyim ki bu sekilde bNa geliyor neyaparsama yapayim mutlu edemedim kuzeninin abisinin veyahur herhangi benzer bir hatasi durumund olabilir ya onemli diil ne olcak sanki bizde yapmiyormuyuz olabilr takma kafana diyen esim ben yaptigimda ortaligi ayaga kaldiriyor buda bende ciddi anlamda travmalar baslatti tutarsizliar dengesiz tavirlar herhangi bir olay karsisinda umursamamalar yani bilemiyorum ciddi manada rahatsizim ben nerde hata yaptim yada yapiyorum yada bundan sonra ne yapmaliyim bu sorunu. Cvbina o kadar cok ihtiyacim varki anlatamam tesekkurler simddiden
Bu soru 28 Ağustos 2025 17:28 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Paylaştıklarınızdan 14 yıllık evliliğiniz boyunca biriken birçok zorluğun, duygusal olarak ihmal edilmenin, çatışmaların zihinsel ve bedensel olarak sizi ne kadar yorduğunu anlayabiliyorum.
Özellikle eşinizin suçlayıcı, alaycı ve eleştirici tavırları, sizin özsaygınızı ve kendi değer algınızı etkilemiş olabilir. Bunun yanında, hayatın yükünü taşırken yaşadığınız duygusal boşluk ve eşinizin sorumluluk paylaşımındaki eksiklikler sizi tüketmiş olabilir.
Eşinizin “sen hep hatalısın” yaklaşımı, ilişkinin adalet ve eşitlik dengesini zedeler. Bu tür yaklaşım, sizin kendinize güveninizi azaltabilir ve “ben hep eksik miyim?” kaygısını tetikleyebilir. Aldığınız suçlamaların çoğu kişinin algısına dayalı ve çoğu zaman gerçeklikle örtüşmeyen duygusal tepkilerden kaynaklanıyor, bunu bilmenizi isterim.
Eşinizin sizin duygusal ihtiyaçlarınıza karşı kayıtsız kalması, küçük jestler yapmaması, zaman ayırmaması, yalnız ve değersiz hissetmenize sebep olabilir. Aynı zamanda emek harcadığınız bir yaşamın sonunda yaşandığında tükenmişlik ve strese neden olabilir sevgili danışanım.
Önemsiz bulunan konuların diğer zamanlarda büyütülmesi, sizin kendinizi sürekli sorgulamanıza yol açabilir. Bu, beynin sürekli tetikte kalmasıyla kaygı ve içsel çatışmalar artabilir.
Ben menfaatçi miyim, yeterince iyi değil miyim?” gibi düşünceler, sizin kendinize dair algınızı bozuyor ancak önemli olan, kendi emeğinizi, fedakarlığınızı ve gerçek katkınızı nesnel olarak görmek ve değerlendirmektir.
Sevgili danışanım, sınırlarımızı belirlememiz çok önemlidir. Tartışmalarda veya hakaret anlarında sessiz kalmak yerine, duygularınızı açıkça ifade etmeyi deneyin. “Bu şekilde konuştuğunda kendimi değersiz hissediyorum.” gibi sadece duyguyu hedef alan cümleler.
Fiziksel olarak bulunulan ortamdan uzaklaşmak sadece bir kaçış değil, kendinizi koruma ve durumu değerlendirme stratejisidir.
Eşinizin eleştirileri çoğu zaman, kendi hayal kırıklıkları ve öfkesiz. Bu sizin özdeğerinizi belirlemez.
Kendi katkınızı objektif olarak değerlendirin, dilerseniz yazıya dökün. Çalışıyorsunuz, çocuklarınızın ihtiyaçlarını karşılıyorsunuz, evinizi ve hayatınızı sürdürüyor, fedakarlık yapıyorsunuz. Bu gerçekleri zihninizde ya da kağıtta somutlaştırmak, kendinizi suçlamaktan korumayı sağlayacaktır.
Gerginlik kas gevşetme, 5 duyulu farkındalık veya kısa diyafram nefesi egzersizleri, olay anında bedeni sakinleştirir ve kaygıyı azaltır. Günlük rutinlere eklenen 10–15 dakikalık egzersizler, uzun vadede stres yükünüzü düşürebilir.
Eğer mümkünse, çift terapisine gitmek ilişkideki sorumlulukları fark etmeyi ve sağlıklı bir zeminde kalmayı sağlayabilir. Bireysel terapi ise, duygusal karmaşıklığınızı anlamlandırmanıza ve birikimleri çözmenize yardımcı olur.
“Mutlu evlilik” kavramını idealize etmek yerine, küçük ve uygulanabilir hedefler belirlemelisiniz. Günlük iletişim, birlikte geçirilen kaliteli zaman, eşin davranışlarına sınır koyma gibi. Her adımda kendi duygu ve beden farkındalığınızı gözlemlemek, ilerlemenin somut göstergeleridir.
Siz yoğun bir emek verdiniz. Bu emeğinizi küçümsemek yerine, objektif olarak kendinizi görmeli ve ruh sağlığınızı önceliklendirmelisiniz. Eşinizin hataları ve eleştirileri sizin değerinizi belirlemez. Bu noktada önemli olan, kendinizi suçlamayı bırakıp, sınırlarınızı netleştirmek, adım adım ilerlemektir.
Paylaşımınız için teşekkür ederim. Tekrar sorularınız olursa veya yaşadığınız durumla ilgili durumu detaylandırmak isterseniz, sorabilirsiniz. Siz yalnız değilsiniz. 🌱
Sevgilerimle,
Psikolog İrem Bor
