Evliliğimi bitiremiyorum

Merhabalar,

Yazdıklarınızı okurken, yaşadığınız sıkışmışlığın ve içsel çatışmaların ağırlığı görebiliyorum. Özellikle kızınızla ilgili kaygınız ve onun geleceğini sağlıklı bir şekilde inşa etme arzunuz öyle gerçek ki, içinizde zaman zaman belki öfke, üzüntü ve kararsızlık birbirine karışıyor da olabilir.

Hayatın tam da bu dönemlerinde, insanın kendine “Nereye geldim, buradan nasıl çıkılır?” diye sorduğu noktalar oluyor. Hele “çocuğum için ayakta kalmalıyım” dediğinizde her kararın ağırlığı daha da büyüyor. Varlığınızla kızınıza bakım, ilgi, sevgi sunmak istemeniz o kadar kıymetli ki… Birçok baba bu noktada yolunu kaybedebiliyor, siz ise bunun hesabını yapıyor, düşünüyorsunuz. Bu ciddi bir içtenlik ve sorumluluk gösteriyor.

Eşinizle yolunuzun neden bu kadar ayrıldığını, sizin için "cahil" olarak nitelendirdiğiniz yanlarını, onun farklı bakış açılarını ya da davranışlarının sizde yarattığı sıkıntıyı uzun uzun düşünmüş olmalısınız. Bunların cevabını kendinize verebilmeniz önemli. Bazen yanlış kararlar verebiliriz fikir ayrılıklarını fark edebiliriz. Önemli olan bu noktadan sonra herkesin iyiliği için ne yapabileceğinizdir. Belki de içinizde şu soru var: “Ben mi yanlış bir seçim yaptım, yoksa başka türlü mü olurdu?” Bunlar hayatı sorgularken doğal olarak akla gelen sorular ve çoğu zaman net bir cevabı yoktur. Asıl mesele, şimdi buradan nasıl bir yol çizeceğiniz. Ardınıza bakıp pişmanlık duymak, bugünkü yükünüzü daha da ağırlaştırabiliyor çünkü. Şunu biliyoruz ki geçmişi değiştiremeyiz fakat geleceğe nasıl yön vereceğimiz tamamen bizim elimizde. Bu yüzden verdiğiniz kararların ya da atacağınız adımların kısa süreli mi yoksa uzun süreli mi olacağını karar verebilmeniz çok kıymetli. Bazen sadece konfor alanımızdan çıkamadığımız için kısa vadede bizi rahatlatacak kararlar verebiliriz. Kendinize burada soracağınız soru uzun vadede hem kendiniz için hem de çocuğunuz için nasıl bir adım atmanız daha sağlıklı olacaktır sorusunu kendinize sormaktır.

Kızınızın büyürken sizin desteğinizi, ilginizi görecek olması, aslında onun için büyük bir avantaj. Elbette ülke koşulları, kız çocuklarının karşılaşabileceği zorluklar akıldan çıkacak gibi değil, fakat sizin rolünüz, ona hayatı yalnızca ebeveynlerin bir arada olmasıyla değil; sevgiyle, özenle, düzenli ilgiyle nasıl dokunulabileceğini göstermek olacak. Aile demek sadece anne-baba aynı evde yaşıyor anlamına gelmiyor; gerçek olan, çocuğun kendini sevilmiş ve güvende hissetmesi.

Kendinizi uzun zamandır bu gerilimin içinde kalmış gibi hissediyorsanız ve sabır göstermek için artık ruhunuzun zorlandığını düşünüyorsanız, belki de bir süre bu meseleleri bir uzmanla paylaşmanız, kafanızdaki karışıklığı biraz olsun hafifletebilir. Düşünceler bazen içimizde büyüdükçe yalpalayabilir; sesli düşündüğünüzde olayları netleştirmeniz kolaylaşır. Bu konuda her eşinizle konuşmadıysanız bir evlilikten beklentilerinizi karşılıklı bir şekilde konuşmayı deneyebilirsiniz. Gerekli noktalarda dilerseniz eşinizle birlikte bir çift terapisine gidebilirsiniz. Bu hem evliliğiniz için hem de sizin için atabileceğiniz en doğru karardır.

Kararlarınızda acele etmeyin, kendinizle ve hayatla ilgili konuşmaya, sorgulamaya devam edin. Sizi en çok zorlayan kısımları daha açık şekilde yazmak isterseniz, dinlemeye hazırım. Herkesin hikayesi kendine özgü; sizinki içindeki çatışmalarla birlikte gerçek bir yaşam çabası gibi görünüyor.

Sorunuz sizin için bir cevap olabildiyse, puanlayabilir ve görüşünüzü bizimle paylaşabilirsiniz. Bizlere sorularını yöneltmek isteyen başka arkadaşlarınız varsa onların da yararlanmasını sağlayabilirsiniz.

Sağlıklı günler dilerim.

Sevgiyle kalın.

Uzman Psikolog Gönül Tanır Durmaz