Romantik İlişkiler

Flört ile tanışmada ilk adım

Gizli Kullanıcı13 Haziran 2024 14:54

Konuştuğum biri var ama asla kişiyle adım atlayamıyorum, genelde yazan taraf maalesef ki ben oluyorum. Durumu tersine nasıl çevirebilirim? Yalnızca bir kere buluştuk ve arkadaş ya da flört değiliz de. Aşırı işkolik ve tıp fakültesi öğrencisi, cidden gram flörtöz değil. Nasıl hareket etmem lazım hiçbir fikrim yok…

Bu soru 24 Haziran 2024 08:46 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Durumu terse çevirmek yerine burada siz bir ilişkide neler bekliyorsunuz? Ne istiyorsunuz gibi sorular sormak ve bunları değerlendiriyor olmak daha sağlıklı olacaktır diye düşünüyorum.


Genelde yazan taraf olmak sizin için ne demek? Siz genelde yazdığınız ilişkilerde mi bulunuyorsunuz? O zaman karşınızdaki kişi size nasıl kendinizi değerli hissettiriyor? Siz karşınızdaki kişiyi nasıl değerli hissettiriyorsunuz?


Arkadaş veya flört olmamak burada sınırların karıştığı ve ilişki durumunuzun ne olduğunu anlayamadığınız bir durumun içinde olabilirsiniz. Sizin için arkadaş ne demek, flört durumunda olmak ne demek bunların arasındaki ayrım nedir ve karşıdaki kişiye bunları nasıl verirsiniz? İşkolik olması size nasıl geliyor? Siz bir ilişkide işkolik diye tanımladığınız biri ile romantik bir ilişki içinde olmak istiyor musunuz?


Bir ilişkide partnerler olarak karşılıklı birbirinize değerli hissettiren hareketlerde, davranışlarda ve durumlarda bulunabilirsiniz. Özünde sizin bunu tersine çevirip değerli hissetmeniz veya seviliyor hissetmeniz diyebiliriz (Burada başka bir dinamikte olabilir elbette). Sizin sadece yazan taraf olmamak, başka hisler içinde yaşıyor olmak için ne yapabilirsiniz? Buradaki sınırlarınız neler olacak? Lütfen romantik ilişkilerinizde sınırlarınızı belirleyin. Siz hangi davranışlara evet diyecek, hangi davranışlara hayır diyeceksiniz. Hayır dediğiniz bir davranış içinde neden bulunuyorsunuz?


Tıp öğrencisi olduğu için aktif olarak bir eğitim ve iş hayatı mevcut olduğunu varsayıyorum. Bu durumda, onun sizin gözünüzden bakabilmesi pek mümkün gözükmüyor, siz neler hissettiklerinizi anlatmadıkça. Bu sebeple, iki ayrı gözün tek bir ortak pencereden bakabiliyor olması için sizler ne yapmak istersiniz? O bunun için bir adım atar mı? Şu an anlayışa ihtiyaç duyduğu bir dönemde mi? Bekleseniz sizi anlayabilecek biri mi? Bunları bir değerlendirmenizi ardından hislerinizi, duygularınızı ve sizi anlayabilecek ilişkilerde bulunmanızı tavsiye ederim. Eğer hala daha bu konuda zorlandığınız kısımlar olursa bir psikolojik destek önerebilirim.


Sağlıklı günler dilerim.

Psikolog Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Bitirmen gerekirken bitiremediğim bir ilişki için ne yapmalıyım?

1. 5 yıllık bir ilişkim var. Hayatımın en güzel 1. 5 yılıydı. Sohbetimizi, geçirdiğimiz zamanları, yanında olduğum hali ciddi manada çok seviyorum. Üniversiteye onunla başladım, herkes bizi bilir ve sürekli nasıl gittiğini sorarlar. Son birkaç haftadır hiç hoşuma gitmeyen sohbetler yaptık. Birkaçı şöyle; uyumsuz olduğumuzu ve benim çok duygusal olduğumu; bununda onu rahatsız ettiğini söyledi. Çift olmak onun için zormuş ve tek kalmak daha iyi geliyormuş, bunu 1. 5 sene sonra anlamış. Ayrıca gelecekte zaten beraber olmayacakmışız ne çok ciddi ne de öylesine beraber olduğumuz bir ilişki içindeymişiz. Bunlar benim fikirlerime çok ters şeyler. Geleceği elbette bende bilmiyorum ama orda olması için çabalamak isterdim. Son olarak da onu seviyor muyum sevmiyor muyum gerçekten bilmiyorum. Arkadaşlarım bunun sevgi değil bağımlılık olduğunu ve yalnızlıktan korktuğumu söylüyorlar. Doğruluk payı var diye düşünüyorum. O rahatsız olmasın diye sosyalliğimi düşürdüm ve çevremde nerdeyse kimse kalmadı, bundan hiç hoşlanmıyorum. Eklemek istiyorum ki üniversitedeki tüm o insanlara açıklama yapmak zorunda olmadığımı biliyorum ama sormalarını dahi istemiyorum çünkü hatırlamak beni üzüyor. Düşeceğim boşluktan korkuyorum. Çok emek verdim ama hayatın başında olduğumu ve onu bırakmamın bana daha iyi geleceğini biliyorum. Ne kadar emek de versen bazen bırakman gerekir diye düşünüyorum, ama yapamıyorum. Anılarımızı çok seviyorum ama onlar orda kaldılar, bir daha yaşanmayacaklar ve ordaki kişiler şu anki bizden çok farklı bir haldeler. Ben kabullenemiyorum. Üzgünüm ama değilim. Ağlamak istiyorum ama bir yandan içimden gelmiyor. Tam olarak araftayım. Ne yapmam gerekiyor?