Geçmişte yaşadığım pişmanlıklardan nasıl kurtulurum

Canım danışanım,

Öncelikle şu an yaşadığın yoğun suçluluk ve pişmanlık duygusunu ciddiyetle duyuyorum. Bu kadar zorlayıcı ve seni tüketen bir durumda olman, acının büyüklüğünü gösteriyor. Ama bilmeni isterim ki böyle zamanlarda ihtiyaç duyduğun şey, kendini yargılamak değil, anlamaya çalışmak ve duygularını güvenle paylaşabileceğin bir yer bulmaktır. Bu mesajı atmış olman, aslında içinde yardım istemeye açık, kendini iyileştirmek isteyen bir yan olduğunu da gösteriyor.

Ergenlik dönemi, bedenle, cinsellikle ve kimlikle ilgili pek çok karmaşık duygu yaşanan bir dönemdir. Bu süreçte yaşadığın deneyimler, zihinsel olgunluğun henüz tam oturmadığı bir zamanda ortaya çıktığı için seni bugün utandırıyor olabilir. Ama lütfen şunu unutma: O zamanki sen ile bugünkü sen aynı kişi değilsiniz. İnsan, yaş aldıkça ve farkındalık kazandıkça bazı geçmiş davranışlarına eleştirel yaklaşabilir. Bu, kötü biri olduğunu değil, artık daha bilinçli biri haline geldiğini gösterir.

Annenle ilgili düşündüğün şeyler ya da geçmişteki davranışların, doğrudan seni tanımlayan şeyler değildir. Çocuklukta ya da ergenlikte, karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken, insanın zihni tuhaf yollar seçebilir. Bunlar çok sık yaşanan, fakat utanıldığı için çoğu zaman konuşulmayan şeylerdir. Bugün yaşadığın pişmanlık da aslında bu olayları geride bırakmak istediğini gösteriyor.

Sevgiline açılmış olman bir cesaret örneği. Ama onu da duygusal olarak yıprattığını fark ettiysen, bu süreçte yalnızca onunla konuşmak seni daha da kötü hissettirebilir. Çünkü bu yükü tek başına taşıyacak biri değil, senin yanında olabilecek biri olmalı. Bu noktada seninle gerçekten bu konulara tarafsız ve güvenli şekilde yaklaşabilecek bir psikolojik danışman, terapist ya da psikiyatrist ile görüşmeni çok ama çok öneririm. Özellikle “canıma kıymak istiyorum” dediğin için, bu duyguların artık tek başına taşınamayacak kadar ağır hale geldiğini görüyoruz. Lütfen hemen bir uzmana başvur. Yaşadığın hiçbir duygu utanmanı gerektirmez ve bu ağır ve yoğun duyguları yalnız başına taşımaya çalışmak seni daha da yıpratabilir.

Ailene anlatma konusundaki düşüncen ise anlaşılır. Ancak bu tür paylaşımlar çok hassas ve dikkatli bir dille yapılmalı. Bu yükü hafifletmek için önce bir uzmanla süreci değerlendirmek ve nasıl ilerleyebileceğini birlikte konuşmak çok daha sağlıklı olacaktır.

Yaşadığın bu vicdan azabının geçmişteki bir dönemle sınırlı kalması ve seni bugünden, gelecekten uzaklaştırmaması için lütfen destek al. Kendini kötü hissetmen, o yaşlarda yaptığın bir davranışın seni tanımladığı anlamına gelmez. Zihninde büyüttüğün suçluluk seni boğmadan, bu konuda duygularını düzenlemene yardım edecek bir yol var.

Sen değerlisin, yaptığın ve yaşadığın hiçbir şey yardım almayı hak etmediğin anlamına gelmez. Şimdi hissettiklerini ya da kafandaki başka soruları paylaşmak istersen buradayım. Bazen konuşmak, hem içimizi hem de gerçekleri aydınlatır. Umarım en kısa sürede içindeki suçlu ve utanmış hisseden çocuğa şefkatle, anlayışla yaklaşma yollarını keşfedersin💜