Psikoloji

Gelecekten korkarak büyütüldüm

Gizli Kullanıcı1 Temmuz 2024 09:14

Her zaman algıları açık, yaşına göre fazlasıyla olgun bir iyi kız oldum. Kendimi ifade etmek için çok çaba harcadım ama hiçbir zaman doğru anlaşılmadım. Hep gelecekten korkarak büyütüldüm "bunu yapmazsam sevilmem, fakir kalırım, evimden olurum, iyi bir hayata kavuşamam" düşüncesiyle kendimi hep aslında istemediğim ama benden beklenen yöne doğru zorladım. Başka yeteneklerim, başka ilgi alanlarım olduğunu, mutsuz olacağımı bilmeme rağmen benim için iyi olduğunu düşündükleri alana yönelmek için çok kendimi zorladım. Bir bildikleri vardır belki dedim, bir an önce ayaklarım üzerinde durmam ve bağımsız olmam gerek dedim. Ben herkes için üzüldüm, herkesi korumaya herkesin işini kolaylaştırmaya çalıştım ama kimse benim için bunu yapmadı.

Yaklaşık bir yıldır kazanması, okuması ve çalışması en zor meslek gruplarından olan bir mesleğe mensubum, okuldan mezun oldum. Çok önceden de tahmin ettiğim gibi nefret ederek okuyup bitirdim ama elbette her zaman yaptığım gibi bu çok başarılı bir öğrenci olmama engel değildi, onur öğrencisi olarak mezun oldum. Bu bir yılda özel sektörde 3 kez 3 ayrı yerde duvara tosladım, kura usülü atanıyoruz 3 kez adım kurada çıkmadı ve atanamadım. Ales ve dil sınavını geçtim doktora mülakatlarına başladım, kabul alır mıyım bilmiyorum, uzmanlık sınavına hazırlanıyorum kendi kendime ama artık hiçbir şey için emek veresim gelmiyor. Bu kadar emek vermiş belli bir noktaya gelmişken buradan dönebilir miyim, hayatımı böyle sürdürmeye devam edebilir miyim bilmiyorum. Aşırı bağımsız, risk almaktan korkan bir yapım var ve bunun nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum. Özgüvenim her zaman dalgalı. Artık çabalamaktan çok yoruldum. Geride kalmış hissediyorum ve yardıma ihtiyacım var. Git gide tahammül seviyem düşüyor, zaman zaman sinir olarak yansıtıyorum veya neşeyle gizliyorum ama içimde büyük bir üzüntü var.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,

Çok zorlayıcı bir dönemden geçtiğin ve bu süreçte yaşadığın duygusal yükün ne kadar ağır olduğunu anlamaya çalışıyorum.


Erken yaşlardan itibaren, belirli deneyimlerin sizin için hangi temel şemaları oluşturduğunu incelemek önemli olabilir. Örneğin, “Sevilmem için başarılı olmalıyım” veya “Kendi isteklerim ve ihtiyaçlarım önemli değil” gibi inançlarla mı büyütüldünüz ? Başarı isteği sizin istediğiniz bir durum muydu yoksa aileniz için ikincil bir kazanç sağlamak adına istediğiniz bir ihtiyaç mıydı ?


Başarı şemasında bahsedeceğimiz durumlarda çocukluktan itibaren aile tarafından onaylanmak ve daha fazla sevilmek adına akademik alanda, ilişkilerde ya da hayatımızın her alanında başarılı olmak isteyebiliriz ve bunu sağlayamadığımızda hayatımıza genelleyip her konuda başarısız olduğumuzu ya da başaramayacağımızı düşünebiliriz. Etkisi altında olduğunuz şemaları belirleyerek, yaşamınızdaki etkilerini daha iyi anlayabilirsiniz.

Bu şemaları anlamak ve tanımak için bir terapistle birlikte çalışabilirsiniz.


Kendi kendinize bazı soruları sorarak da sürece başlayabilirsiniz:


Geçmişte yaşadığım hangi olaylar ya da deneyimler şu andaki düşüncelerimi ve duygularımı etkiliyor olabilir?


Hangi yaşam olayları şu andaki düşüncelerimi destekleyen nitelikte ve güçlendirdi ?


Kendi isteklerimi ihtiyaçlarımı ne oranda önceliklendiriyorum ?


Kendime karşı ne kadar şefkatliyim ve başarılarımı kutlayabiliyorum?


Risk almaktan korktuğum durumlar neler ? Bu konuları nasıl önceliklendirebilirim ? Bu konuda nasıl adımlar atabilirim ?


Yaşamış olduğum olumsuz durumları hayatıma ne kadar genelliyorum ?


Geçmişte yaşamış olduğunuz zorluklar olabilir fakat bu hayatınızın tamamen böyle geçeceği anlamına gelmiyor. Şimdi ve burada olmaya özen göstererek, istek ve ihtiyaçlarını gözden geçirebilir ve bir şeyleri değiştirmek adına devam edebilirsiniz.



Sağlıklı günler dilerim.

Psikolog Gönül Tanır Durmaz


alinti

Teşekkür ederim

Cevaplanmış benzer sorular

İş Hayatı

insanlar tarafından sürekli bir onaylanma ve takdir edilme ihtiyacı

psikoloji öğrencisiyim. şu an bir hastanede psikoloji stajı yapmaktayım. özellikle bu staj yaptığım dönemde hissettiğim fakat önceden de ara ara farklı iş sektörlerinde çalışırken fark ettiğim bir durumdan bahsetmek istiyorum, sürekli otoriteye kendimi beğendirmek istiyor ve onlar tarafından takdir görmek için yerli yersiz çok uğraşıyorum ve hayalimdeki ideal tepkileri ideal takdiri görmediğim zaman dünyanın sonu geliyor sanki. sırf otoritenin gözüne girmek için kendi düşüncemi savunmayı bırakabilirim gibi geliyor bazen. haklı olduğumu bildiğim zamanlarda bile en ufak bir ters tepkiye yol açmamak için kendimi ezdirebiliyorum. bu bir aşağılık kompleksi mi?bu durumun önüne geçebilmek için ne yapmalıyım? en ufak bir onaylanmama, hatalı görülme durumunda kendime çektirdiğim zulümün haddi hesabı yok haklı olduğumu veya bu tırnak içinde kötü/başarısız görüldüğüm durumların bazen benle alakası bile olmayan bir şey olduğunu kendime hatırlatsam bile faydası olmuyor. o otorite figürünün gözünde tekrar yüksek bir konuma çıkabilene kadar bu durumu takıntılı bir şekilde düşünüyor buluyorum kendimi. bu durumdan çok muzdaribim ve olur olmadık her durumda aynı yüksek tepkiyi veriyorum.insanların hepsini memnun edememeyi nasıl öğrenebilirim veya tüm herkes tarafından sevilmemeyi nasıl normal karşılayabilirim?