Genel kendimi iyi hissetmek
Merhaba 23 yaşındayım kendi hayatımla ilgilenmek ve kendime yatırım yapmak istiyorum fakat hayatımda her şey yolunda ve her şeye sahil olsam da bazı şeyler buna engel olduğunu düşünüyorum,sabahları biraz anksiyete yaşıyorum göğüs kafesim daralıyor stres yapınca bunun nedeni 2-3 yıl boyunca ilişkiyi belirsiz bırakan ama sürekli geri dönüp tekrar giden birine kendimi açıklasam da sonuca ulaşamamak beni yordu ve yıprattı her yerden çıkarttım bu sefer başka yer kalmadı fakat bu konuyu düşünmek bile istemiyorum önüme bakmak istiyorum çünkü hayatıma yeni biri de almamı engelliyor gibi eski enerjide hissetmiyorum kendimi sadece 2 kez gördüm ve beklentilerle kurulan planlarla kaldım kafamda çok büyüttüm hem cimriydi maddi manevi hem de yarım kaldı kötü bir şey söylemedi ve bende bunu kabul ettim normalde etmem ve her konuda bilgilerim ama uygulayamadım kendime kızdım hep sorguladım artık bu konularda bu konuyu tamamen nasıl aşıp bu döngüyü kapatabilirim,bunun dışında annemle her yıl normal tartıştığımız olurdu ama bu yol çok fazla oldu ve ses yükseltmek ve tartışmak beni hiç iyi hissettirmiyor artık hayatıma odaklanamıyorum gibi geliyor eskiden umursamazdım hiçbir şeyi hatta ergenlikte ayrılık yaşamıştım bu şeyler de vardı fakat çok daha iyi devam ettim enerjim çok yüksekti suan neden yapamıyorum? Annemle olan sorun genelde hep küçük şeylerden çıkıyor ve geçmişi dahil edip uzamasına neden oluyor bazen bazı şeyleri koşullu veriyor hata yapınca sevgisini hissedemiyorum evde her iyi o yapıyor tabiki yaşayan herkes yardım edecek ama ne yapsam yetmiyor beğenmiyor veya unutuyor hiç yapmadın diyor gibi geliyor ve yapasım gelmiyoe ama yaşlandığı için de üzülüyorum çünkü arkadaş gibiyiz birlikte geziyoruz tatil yapıyoruz her şeyini benimle paylaşıyor ama halsizken nazımı çekmiyor hasta olunca yeterince ilgilenmiyor gibi hissediyorum ergenken çok üzdüm onu ama o da her şeyime karışıyordu ozaman da olurdu tartışmalarda uzamasının nedeni fikir söylemeyip içine atması ona zarar verdiği gibi bana da veriyor çünkü çözülmeyince kendimi iyi hissetmiyorum aa bazı insanlar çok fazla şey yaşasa da modu yüksek kalabiliyor ve devam edebiliyor ben neden bu şekilde hissediyorum kardeşim de ergenliğe girdiği için o da bazen üstüme gelince artık bekliyorum bir zaman sonra bir şey olmamış gibi devam ediyorum bu durumlar normal mi artık bu tarz şeyleri eskisi gibi kaldıramıyorum umursamaz olamıyorum sanki daha duygusal ve hassasım sinir sistemimi yıpranmış veya bu zaman kadar olan her şey birikmiş olabilir,planlarımı yaptım ama uygulayamıyorum potansiyelimin farkındayım ama gerçekleştirmek için zorlanıyorum eskiden her şeyi çok kolay düşünür yapardım suan kontrolcü ve mükemmeliyetçi oldum sanırım bilmiyorum yeterince bir şeyler yapmamışım gibi geliyor (istediğim her şey oldu aslında her şey yolunda diğer şeylerin de zamanı var) odaklanmak istiyorum mesela bu anlattıklarım yüzünden yapamıyorum diyip suç atmak istemiyorum ne olursa olsun hırslı bir şekilde hedeflerimi gerçekleştirmek istiyorum motivasyonum düşsün istemiyorum,son olarak arkadaşlık ilişkilerim eskisi gibi değil sanki kendim olamıyorum geriliyorum yeni biriyle tanışmak isteğim yok gibi annemle dışarı çıkmak daha iyi geliyor eskiden her gün biriyle görüşürdüm ve çevrem çok geniş arkadaşlarım çok ama yakınlarım azaldı ve gerçekten her anımda yanımda olacak dengim insanlar istiyorum çünkü yakın arkadaşlarımı iyi seçmediğim dönemler seviyemin enerjimin düştüğünü hissedip çıkarttım doğru yapmış mıyım çünkü bu yıl gerçekten hayatıma dengimin ve standartlarımın aldında arkadaşlar ve flörtler aldım bunlar beni daha çok yıprattı suan hayatımın her alanını temizledim yeniden başlamak için de bazı şeyleri kapatmam kaldı geriye,son olarak diğer insanlar bu yaşlarda işini bulup eşini bulabiliyor ben 23 yaşındayım zamanım geçiyor diğer insanların yaptığı çoğu şeyi yapsam da yapmadığım bu şeyler beni eksik hissettiriyor bu konuda ne yapmalıyım? Bunlar bir psikolojik sorunun işareti mi? m
Bu soru 18 Eylül 2025 14:42 tarihinde Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar hoşgeldiniz🪷
Paylaştığınız deneyimlerinizden anladığım kadarıyla hayatınızda pek çok şey yolunda olmasına rağmen, içsel huzur ve duygusal denge konusunda zorlanıyorsunuz. Özellikle geçmişte yaşadığınız belirsiz ilişki, sizin için kapanmamış bir döngü yaratmış gibi görünüyor. Kişiyle çok az görüşmüş olmanıza rağmen, beklentilerinizin karşılanmaması, kendinizi ifade ettiğiniz halde bir sonuca ulaşamamanız ve zihninizde yarım kalan planlar, bu konunun sizde olduğundan daha büyük yer kaplamasına neden olmuş olabilir. Bu da hem yeni ilişkilere yönelmenizi engellemiş hem de özgüveninizi zorlamış olabilir. Bu tür deneyimler kişinin kendi değerini sorgulamasına yol açsa da aslında sorun sizin değerinizden çok, karşı tarafın duygusal kapasitesiyle ilgilidir.
Annenizle yaşadığınız ilişki dinamiklerinde ise hem yakınlık hem de gerilim bir arada. Bir yandan paylaşımınız güçlü, birlikte vakit geçiriyorsunuz; öte yandan küçük tartışmaların büyümesi, sevgiyi koşullu hissetmeniz, eleştirilerin tekrarlaması sizi yıpratıyor. Bu tür ebeveyn-çocuk ilişkilerinde, sevgi ve eleştiri aynı anda var olduğunda, kişi sık sık “yeterli miyim?” duygusunu sorgulayabilir. Bu da zamanla hassasiyeti artırabilir.
Geçmişte daha umursamaz olduğunuzu, şu an ise daha duygusal ve hassas hissettiğinizi söylüyorsunuz. Bu aslında büyümenin ve sorumlulukların artmasının doğal bir sonucu olabilir. Sinir sisteminiz, yaşadığınız stres ve ilişkisel çatışmaların birikimiyle daha kolay tetikleniyor olabilir. Bu durum, motivasyonunuzu ve odaklanma gücünüzü de etkileyebilir. Eskiden daha kolay harekete geçebildiğiniz halde, şimdi mükemmeliyetçi ve kontrolcü hissetmeniz, aslında “hata yapmama” kaygınızla ilişkili görünüyor.
Arkadaşlık ilişkilerinizde de benzer bir seçicilikten bahsediyorsunuz. Daha önce enerjinizi düşüren kişilerle bağınızı kesmişsiniz, bu aslında sağlıklı bir adım. Ancak bunun sonucunda çevrenizin daralması, kendinizi yalnız veya güvensiz hissetmenize yol açabilir. Yakın arkadaş sayısının azalması bir kayıp gibi görünse de, aslında nitelikli ilişkiler kurma isteğinizin güçlenmesi anlamına geliyor.
“23 yaşındayım, zamanım geçiyor” düşüncesi ise sık karşılaşılan bir kaygıdır. Özellikle çevrenizde işini, eşini bulanları gördüğünüzde kendinizi geride kalmış gibi hissetmeniz anlaşılır. Ancak hayatın ritmi herkeste farklıdır. Kendi planlarınızı yapmış olmanız, potansiyelinizin farkında olmanız çok değerli bir başlangıçtır. Henüz her şeyin oturmamış olması, ileride olmayacağı anlamına gelmez.
Sonuç olarak anlattıklarınız bir psikolojik sorun belirtisi olabilir mi? Evet, özellikle sabahları yaşadığınız anksiyete, göğüs kafesinde daralma gibi bedensel belirtiler, duygusal yüklenmenin sinyalleri olabilir. Ancak bu durum tek başına bir “hastalık” göstergesi değildir; daha çok stres, yorgunluk ve geçmişteki yaşantıların işlenmemesinden kaynaklanıyor gibi görünüyor.
Bu noktada yapabilecekleriniz:
Geçmiş ilişkideki yarım kalmışlığı kabullenip, bunun sizin değerinizi değil, karşı tarafın sınırlılığını gösterdiğini hatırlamak.
Annenizle olan iletişimde tartışmalarıntekrarlayan döngülerini fark edip, gerekirse sınır koymayı öğrenmek.
Mükemmeliyetçilik ve kontrol ihtiyacınızı esnetmek için küçük ama düzenli adımlar atmak.
Anksiyete belirtileriniz arttığında profesyonel destek almayı düşünmek.
Unutmayın ki sizin hikâyeniz, başkalarının temposuyla değil, kendi içsel yolculuğunuzla şekillenecek. Şu an yaşadıklarınız, sizi daha bilinçli, seçici ve olgun bir noktaya taşıyor olabilir.
Umarım cevabım yardımcı olmuştur. Sağlıcakla kalınız
Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu