Psikoloji

Geride kalmışlık ve yetememe konusu

Gizli Kullanıcı5 Mart 2025 07:59

Bugünlerde üzerimde bir yetmezlik var sanki birşeylere yetemediğimi yetemeyeceğimi düşünüyorum her konuda geride kalmışım gibi hissediyorum böyle lüzumsuzum yeteneksizim kendimi boşlukta hissediyorum böyle düşücekmişim gibi bazı insanlar sanki benden daha iyiymiş gibi bir düşünce büründüm bi kaç gündür neden aradım bulamadım hem işim var hem her istediğimi alabiliyorum sadece kendimi böyle görünce canım aşırı sıkkın hissediyorum nedeni sizce ne olabilir

Bu soru 15 Mart 2025 20:37 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan,


Öncelikle duygu ve düşüncelerinizi burada paylaşma cesareti gösterdiğiniz için size teşekkür etmek isterim. Kendinizi bu şekilde hissetmeniz gerçekten zorlu bir durum olabilir ve bu duygularla başa çıkmak zaman alabilir. Ancak unutmayın ki, yalnız değilsiniz...

Birçok insan zaman zaman kendini yetersiz ve eksik hissedebilir, bu oldukça yaygın ve insani bir durumdur.


Bu hisler genellikle başkalarıyla kıyaslama yapmamızdan kaynaklanır. Çevremizdeki insanların başarılarına, yaşamlarına ve sosyal medyada paylaşılanlara bakarken, kendi hayatımızı onlarla karşılaştırmak bizi bu tür duygulara sürükleyebilir. Ancak şunu unutmayın: Her insanın hayatı farklıdır ve dışarıdan görünenler her zaman gerçeği yansıtmaz. Başkalarının hayatıyla kendi hayatınızı kıyasladığınızda, kendinizi eksik hissetmeniz oldukça doğaldır. Fakat, her bireyin gelişim süreci farklıdır ve siz de bu yolda kendi hızınızda ilerliyorsunuz.


Kendinizi "lüzumsuz" ve "yeteneksiz" hissettiğinizde, duygularınızı biraz sorgulamanız önemlidir. Geçmişteki deneyimleriniz ya da kendinize koyduğunuz yüksek standartlar bu duyguları tetikliyor olabilir. Kendinize daha nazik yaklaşmayı ve hata yapmanın insani bir durum olduğunu kabul etmeyi öğrenmek bu süreçte size yardımcı olabilir. Kendi başarılarınızı ve güçlü yönlerinizi hatırlamak, bu duyguları aşmanıza yardımcı olabilir.


Ayrıca, sorunuzda "her istediğimi alabiliyorum" demişsiniz fakat bazen bu durum bile mutluluğu getirmeyebilir. Gerçek mutluluk ve tatmin, dışsal şeylerden çok daha derindir. Bu yüzden, kendinize “Gerçekten neye ihtiyacım var?” diye sormak çok çok önemlidir. İçsel huzur ve duygusal bağlantı belki de şu an en çok ihtiyaç duyduğunuz şey olabilir. Yaptığınız işlerden ve elde ettiğiniz başarıdan aldığınız tatmini gözden geçirmek, size farklı bir bakış açıları kazandırabilir.


Bu duygularla başa çıkarken kendinize nazik ve sabırlı olmanız çok çok önemlidir. Kendinizi kaybolmuş hissettiğinizde, küçük adımlar atarak daha iyi hissetmeye çalışabilirsiniz. Örneğin; bir gün içinde kendinize ayıracağınız birkaç dakikalık sessiz bir zaman, kısa bir yürüyüş veya sevdiğiniz bir hobiyle ilgilenmek ruh hâlinizi olumlu yönde etkileyebilir.


Son olarak size şunu hatırlatmak isterim;

Zaman zaman kendinizi herkesten geride hissedebilirsiniz. Sanki herkes ilerliyor, bir tek siz olduğunuz yerde sayıyormuşsunuz gibi… Ancak bazı çiçekler gece açar, sessizce ve kimse görmeden. Ve bu onların değersiz olduğunu değil, özel olduğunu gösterir.

Sizin yolunuz da kimseye benzemek zorunda değil. Gecikmiş gibi görünen her şey, tam zamanı geldiğinde daha derin kök salar. Aslında siz geç kalmadınız, sadece kendi zamanınızdasınız...

Yalnızca kendinizi keşfetmeye, istek ve ihtiyaçlarınızı yeniden gözden geçirmeye ihtiyacınız var :)


Unutmayınız ki, bu yolculukta yalnız değilsiniz ve duygularınızı paylaşmak bu süreci daha kolay atlatmanıza yardımcı olabilir. Kendinize karşı nazik olmayı unutmayın...


Daha fazla sormak istediğiniz soru var ise yeni bir soru oluşturabilirsiniz :)

Kendinizden hak ettiğiniz değeri esirgemediğiniz, sorunlarınızla başa çıkabilecek gücü kendi içinizde keşfedebildiğiniz sağlıklı günler dilerim :)


Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendimden nefret ediyorum

merhaba ben 29 yaşındayım. Hayatım hep boş gibi hissediyorum. Sanki bu zamana kadar nasıl geçti anlamıyorum, hep uzaktan izliyormuşum ya da hep olayların dışındaymışım gibi. Hayattan zevk almıyoru, hic bir şeyden zevk almıyorum ve kendimi de tanımadığımı fark ediyorum. Geçen yıl major depresyon tanısı konuldu bir sürü psikologa ve psikiyatriye gittim ve hicbir işe yaramadı gibi geliyor bana. Her an tetikte ve kaygılıyım en küçük meselelerde bile panik oluyorum. İnsanların en ufak şeylerine özeniyorum. Şunu yaptım bunu yaptım demeleri bile çok büyük bir şeymiş gibi. Ve hep öfke duyuyorum her şeye. Kasadaki kişi neden bana senli benli konuştu gibi. Kafam hep dağınık. Konudan konuya atlıyorum ve hicbir konuda kendi fikrim yokmuş gibi geliyor. Kendimi ifade etmekte zorlanıyorum. En ufak şeyleri karıştıyorum. Mesela ufak sayıları bile toplamakta zorlanıyorum. Anılarımı, hatıralarımı birkaç gün önfe bile neler yaptığımı hatırlamıyorum. Hayal ürünü gibi. Hayal kurmakta bile zorlanıyorum. Yer yön bulmam berbat. Kendi telefonum bile karışık geliyor. El becerilerim sıfır. İnsanlarla da iletişim kurmakta zorlanıyorum Bazı durumların aileden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Annemle babam ben çok küçükken boşandı ve kendisini hiç görmedim. Görüşülecek biri de değil. Annem hep evhamlı ve onun da biraz aklı havada. Bana iyi yaklaşıyor ama onu anlayamıyorum. En sevdiği yemek bile ne bilmiyorum çünkü her şeyi bana yüzeysel anlatıyor. Ne olur bana bir çözüm söyleyin. Her gün ağlıyorum ve bu şekilde yaşayamayacağım