• Anasayfa
  • Sorular
  • Hangi duyguyu yaşadığımı ve ne hissettiğimi bilmiyorum
Psikoloji

Hangi duyguyu yaşadığımı ve ne hissettiğimi bilmiyorum

Gizli Kullanıcı25 Mayıs 2024 22:40

Önceki yaşadıklarımdan dolayı sanırım böyleyim bilmiyorum daha 19 yaşındayım ne hissettiğimi bilmiyorum seçemiyorum duyguları çok çabuk sıkılıyorum herseyden neden böyle hissediyorum?yurtdışında okuduğum için psikoloğa gidemiyorum lütfen bana bir sey önerin ne yapmalıyım ilişkim var şu an ne kadar sevsemde umursamaz davranıyorum artık nasıl sevgi verebilirim onuda bilmiyorum artık yorgun hissediyorum kendimi bazen ne düşündüğümü bille bilmiyorum ve herseyi çok çabuk unutuyorum kafam başka yerde oluyor karşıdaki bir sey anlatınca odaklanamıyorum ertesi günü herseyi unutuyorum

Bu soru 26 Mayıs 2024 17:09 tarihinde Psikolog Sinem Temel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba, duygu bir hisse bağlı oluşan psikolojik ve fizyolojik boyutları olan bir süreçtir.

Kişinin kendini ve duygularını ifade etmesi temel ihtiyaçtır.

Duygular öğrenmemize, içinde bulunduğumuz olayları, durumları ve ilişkileri değerlendirmemize katkı sağlarlar.

Nelerden hoşlandığımızı ve nelerden hoşlanmadığımızı fark etmemizi sağlarlar.

Empati kurarak diğer insanlara destek vermemize yardımcı olurlar.

Öfke, korku, tiksinti, şaşkınlık, utanç, üzüntü ve coşku yedi temel duygudur.

Duygularımızı tanımlamak ve ifade etmek bazen zor olabilir.

Duygular ilk olarak yüz ifadesinde kendini gösterir.

Bazen ebeveynler aşırı ilgisiz ya da duygularını açığa vurmayan şekilde iletişim kurabilirler. Bu da kişide duygularını ifade edememe olarak görülebilir.

Duygularımızı, istek ve beklentilerimizi ifade edememek öfke, saldırganlaşma ve küsüp içe kapanmayla sonuçlanabilir.

Bir olay olduğunda o an duygunuzu ifade edememek sizde yoğun baskı ve öfke yaratabilir.

Olayın olduğu an duygularınızı ifade edemediyseniz daha sonrasında duygularınızı analiz etmek ve benzer bir konu gündeme geldiğinde yaptığınız analize göre hareket etmek fayda sağlayabilir.

İfade edemediğiniz duygular birikerek karşıdaki kişiye olayların sonrasında yanlış anlaşılmalara yol açabilecek şekilde aktarılabilir.

İfade edilmemiş duygular ya da yarım kalmış düşünceler size yük olabilir.

Yaşadığımız duyguyu olduğu haliyle kabul etmek ve deneyimlemek oldukça önemlidir.

Duygular bedeninizde varlığını sürdürerek görünebilir. Örneğin öfkeyi yüzümüzde, korkuyu midemizde, neşeyi göğsümüzde hissedebiliriz.

Mesela öfkeli olduğumuz bir anda aslında öyle düşünmememize rağmen karşımızdaki kişiye kırıcı sözler söyleyebiliriz.

Yürüyüş yapmak, meditasyon yapmak, güvendiğimiz insanlarla iletişim içerisinde olmak, duygu günlüğü tutmak yaşadığımız duyguların yoğunluğunu azaltarak bize yardımcı olabilir.

Duygunun türünü belirlemek, hissettiğiniz duygunun karşılaştığınız durum veya olayla uyumlu olup olmadığını değerlendirmek, beyin süzgecinden geçirmek ve duygunuzun türünü belirlemek oldukça kıymetlidir.

Duygularınızı tanımak istiyorsanız onlara izin verin ve onları kabul edin. Böylece duygusal tepkilerinizi yumuşatmayı ve değiştirmeyi sağlayabilirsiniz.

Mindfulness egzersizleri yaparak yaşadığınız duygunun yoğunluğunu azaltacak yolu keşfedebilirsiniz.

Duyguları tanımak her zaman zordur. Daha da zoru kişinin kendini tanımasıdır.

Duygularınızı kabul ederseniz daha rahat yaşayabilir ve onları tanıyabilirsiniz.

Unutkanlık durumunuz odaklanma probleminden kaynaklı olabilir.

Stresli bir dönemden geçmek, uyku problemleri, sağlıksız beslenme, telefon ve bilgisayar gibi teknolojik aletlere bağımlılık geliştirmek, depresyon gibi durumlar odaklanma problemine zemin hazırlar.

Yeterli uyku, yapılacak işleri organize etmek, kitap okumak, bulmaca çözmek, mantık oyunları oynamak, sağlıklı beslenme gibi yolları deneyimlemek odaklanma becerilerinizi geliştirir.

Sevgiler.

Psk. Sinem Temel

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Hislerimi tekrar nasıl kazanabilirim?

Kötü bir ilişki geçmişim var. Daha doğrusu çok ilişki geçmişim oldu bu zamana kadar. Bir çoğu ya aldatılma, ya yalan söyleme, ya tutarsızlıklar, ya da bana olan saygısızlıklar ile bitti. . Daha sonrasında en son beni isteyen bir kıza karşı herhangi bir his besleyemedim ve konuşmayı sonlandırdım. Daha sonra başka biri konuşmaya çalışmamda da yine her şeyin güzel gitmesi kız benim için uygun olsa da bir şeyler hissedemiyorum ve hatta bazen ufak hareketler bile tiksindiriyor. Ben öyle bir insan değildim duygusuz ya da birilerine karşı empati yapabilen bir insandım. Şuan karşımdaki insanla empati yapmak bile ağır geliyor, tahammül edemiyorum. Çünkü yaşadığım döngüden ibaret ve herkes hemen hemen aynı şeyleri diyormuş gibi geliyor. Körleşmiş gibi hislerim. Devam etsin ya da karşılaştırmaya giriyorum. Ben önceki ilişkilerimde hep önemsemeye çalıştım. Duygusal yüklerini paylaştım fakat bunlara karşı iyi şeyler görmedim. Ben kimseyi suçlamıyorum insanız. Onlar da insan ve bir süre sonra ilişkilerimde yargılamamayı fakat sadakatsizlik ya da dürüst olmamayı kabul edemeyeceğimi söyleyerek ayrıldım. Her biri ayrı bir komedi aslında. Bunlar beni büyüttü mü yoksa bitirdi mi anlayamıyorum. Dinlenmek istiyorum fakat sosyal biri olduğumdan illa birileri geliyor bana. Son zamanlarda yaşadığım başka bir olay da tetikliyor olabilir. Üniversite öğrencisiyim ben. Hazırlıkta kaldım. Ve ekstra olarak bu dönem çapraza kaldım. Bu bana yetersiz hissettiriyor ve özgüvenimi düşüyor. Karşıma çıkan teklifler var mesela yurt dışına gidebilirim. En yakın arkadaşım para bulup yanına beni ticaret yapmaya çağırıyor ki bu en büyük hayalimdi ama okulum var. Bu teklifleri kabul edip etmemem ya da birini seçmem benim bütün hayatımı etkiliyor. Alternatif uydurup mesela okuluma devam ederken ticareti de yapabilirim. Batma riski de var tabii. Ben bu zamana kadar verdiğim hiç bir karardan pişmanlık duymadım hatta sevgili konularında bile tecrübe dedim herkesin kendi kararı dedim geçtim. Fakat mesela vizeler yaklaşıyor bu sorular kafamda beni yiyip bitirirken derslere odaklanmam da zorlaşıyor. Sanki para kazansam ya da hedeflerimden koşsam çok daha mutlu olurum tüm dertlerim çözülür gibi ama okul da benim için önemli bir konuma sahip bırakamam gibi hissediyorum ve çok emek verdim şimdi bırakırsam emeklerime yazık olucak ve bitirmeme de daha var. Sizce hislerimin bununla bir alakası var mı ya da karar verirken ne yapalıyım çünkü pişman olabiliceğim bir seçim bütün hayatıma mâl olucak. Okulda dümdüz devam etmem bile. Yorumunuzu merak ediyor ve kafa karışıklığım için özür diliyorum kendimi ifade etmeye çalıştım. Şimdiden teşekkürler :)

Psikoloji

Zihnim benimle sanki oyun oynuyor

Benim çocukluğum babasının alkol bağımlılığı sebebiyle sürekli annesine şiddet uygulayan ve buna şahit olan bir çocuk olarak geçti annemin kahramanı olarak görüyodum kendimi babam gece geç saate alkollü bir şekilde gelip annemi hep döverdi ben sanırım bu düşünceyle uyuyodum bu yüzden onların sesinden hep uyanırdım bir gün hasta numarası yapıp annemi ve babamın ilgisini kendi üzerime çekip annemi dayaktan kurtarırdım başka bir gün korktum yanınızda uyumak istiyorum diye yanlarına giderdim ve annem yine kurtulurdu allahtan babam çocuklarına düşkün bir adamdı da benim o bahanelerimde benle ilgilenmekten annemi unuturdu ben sonrasında annanemlerde kalmaya başladım ve onlardan kopuktum sonrasında babam cezaevinde girdi hala orda babama öfkem çok fazlaydı çocukluğumdaki olumsuzluklara çok odaklanmıştım babam cezaevindeyken 4yıl boyunca hiç onunla konuşmadım sonra kansere yakalandım ve sebebinin babama olan öfkemin ve hasretimin olduğunu düşündüm sonra içimdeki küçük kız ve ben onu affettik artık babamla aram çok iyi ama onunla ilgili birşey hatırlamıyorum yani beynim çocukluğumla ve babamla olan anıların bir çoğunu sildi gibi bazen bana anlattıklarında hatırlıyorum bazılarını anıları unuttuğumu biliyordum sebebini düşünüyordum acaba babamı hala affetmedim mi diye ama çok odaklanmamıştım taki sevgilimle olan anılarımı unutana kadar sevgilimle aram çok iyiymiş herkesin imrendiği bir ilişki içindeymişiz öyle söylüyorlar bende içimde hissediyorum ama 3kez beni terk edip barıştık bunları net bir şekilde hatırlıyorum en sonki ayrılışımızın ilk gecesinde çok ağladım ve canım çok yandı sonradan onunla ilgili hiç birşey hissetmemeye başladım aklımı yitirecek gibi oluyorum onu sevmiyomuyum artık diye bile düşünüyorum ama içimde ona olan sevgimi hissedebiliyorum fakat bazı anıları unutmamın sebebi ne bilmiyorum onunla olan bazı anılarım hayal meyal geliyo ama hiç bir his yok onu gördüğümde sadece içimden sarılmak geldi içimden ama benim hatırlamadığım şeyler var ve bu olay sadece ayrıldıktan 2gün sonra ortaya çıktı evet babamla olan bazı anılar yok ama sevgilimde de olması ve bu kısa süre içinde gerçekleşmesi beni şaşırtıyor hislerim dondu gibi sanki ağlamak geliyo içimden ağlayamıyorum,üzülemiyorum,gülüp eğlenemiyorum babama ve sevgilime çok değer veriyorum babam ilk aşkım ve sevgilim son aşkım diye görüyorum bilmiyorum onlara çok anlam yükledim diye mi böyle oldu aslında bunun sebebini öğrenirsem yıllar önce babamda olan gizemi de çözmüş olucam