Hayalet olan kişiye nasıl davranmalıyım
Merhabalar, görüştüğüm birisi var 4 aydır konuşuyoruz. Sevgili değiliz ama öyle gibiyiz de belirsizlik hakim. Bir kaç gün önce gayet iyi konuşuyorduk, her şey yolunda hiç sorun yok iletişim konusunda son 2 gündür ne mesajlara ne de aramalarıma bakmıyor. Çalıştığı için diye düşünüyordum ama sorunun aramızdaki iletişimde olduğunu anladım çünkü bu sabah bana cevap vermek yerine sadece instagramdan hikaye paylaştı. Bir sorun mu var diyerek mesaj attım cevap yok, aradım cevap yok. Sebebini asla bilmiyorum gayet iyiydi iletişimde de sorun yoktu. Mevzu çalışmak ve yoğun olmaksa bende çalışıyorum ama vakit ayırabiliyorum. Aklıma sadece benden önce olan beş yıllık bir ilişkisi var tekrar mı konuşmaya başladılar da bir anda hayatıma girmemiş gibi çıkıyor yapması geldi. Belirsizlikte bırakmaması için yine yazdım ama tepki alamıyorum. Belirsizlik durumu kafamı kurcalıyor. Zor bir hafta geçiriyorum hem iş hayatım hem sağlık açısından ve bildiği halde yok olması görünmez olmasını anlayamıyorum.
Bu soru 5 Mayıs 2025 18:23 tarihinde Psikolog Ayşe Tuba Aksakallı tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışan,
Yazdıklarınızı okurken içimde de hafif bir burukluk hissettim; demek ki son günlerde yaşadığınız bu o derin belirsizlik gerçekten de ruhunuzun en hassas noktalarına dokunuyor. Sanki bir yandan iş hayatının o yorucu temposu ve sağlıkla ilgili mücadelelerinizin ortasında hayata tutunmak için bir dal gibi gördüğünüz kişi, birdenbire sessizliğe bürünmüş... Ne söyleyeceğinizi, ne yapacağınızı bilemediğiniz o çaresiz anlardan geçiyorsunuz anlaşılan.
İlişkilerde o görünmez olma hissi ya da aniden yaşanan o iletişim kopukluğu, özellikle de ortada belirgin bir sebep yokken, gerçekten çok yıpratıcı bir duygu yaratıyor, değil mi? Bir insan neden hayatımızdan böyle sessizce çekilir, kendini neden bu kadar aniden geri çeker, bu durumu anlamlandırmaya çalışmak başlı başına bir yük haline gelebiliyor. Özellikle siz her şeyin yolunda olduğunu düşünürken bir anda bu tür bir mesafe ile karşılaşmak, insanın o en temel güven duygusunu derinden sarsabiliyor. Bazen insan, "Acaba ben mi bir hata yaptım, yoksa ben mi değersiz görüldüm?" gibi o iç kemirici sorulara sürükleniyor.
Yazdıklarınızda bana geçen bir başka derin his de şu: O beklenmedik bir biçimde yalnız hissetmek zorunda kalmak. Üstelik sizin de paylaştığınız gibi, hayatın omuzlarınıza yüklediği zaten belirli bir ağırlık varken... Böyle anlarda insanın kendini sorgulaması çok insani; hatta bazen geçmişte yaşadığımız benzer kırgınlıklar, bu mevcut boşluğun içinde tekrar canlanabiliyor. Özellikle aklınıza o eski ilişkisiyle yeniden görüşüp görüşmediği gibi düşüncelerin gelmesi, bu kadar net bir bilgi olmadan bu belirsizlikle baş etmeye çalışmak hem zihnen hem de ruhen ne kadar yorucu olmalı.
Şunu düşünüyorum: Mevcut bu karmaşık durumun kesin bir nedenini bilmeden sürekli senaryolar üretmek, zihninizi ne kadar yorduğunu tahmin edebiliyorum. Bazen karşımızdaki insan, kendi içsel süreçleriyle baş etmekte zorlandığında iletişimi kesebilir; ya da belki de hayatında size henüz anlatmadığı başka gelişmeler yaşanıyor olabilir. Fakat şu an siz, o cevapsız kalmanın verdiği o derin huzursuzluğu tek başınıza taşımak zorunda bırakılmışsınız. Haklısınız, bu gerçekten çok ağır bir yük.
Belki şu adımı atmak size biraz olsun yardımcı olabilir: Şu anda sürekli cevap vermeye çalıştığınız, kendinizi anlatmaya çabaladığınız halde yine de karşı taraftan bir adım gelmemesi karşısında, kendinize kısa ve nazik bir mesajla son kez hislerinizi net bir şekilde ifade etmek bir durak noktası olabilir. Yani, "Bu belirsizlik benim için gerçekten çok zorlayıcı; eğer konuşmak istemiyorsan ya da uzaklaşmak istiyorsan, bunu net bir şekilde bilmeye ihtiyacım var" gibi bir cümleyle kendi duygunuzu ortaya koymak. Sonrasında ise, eğer karşı taraftan bir yanıt gelmiyorsa, kendinizi daha fazla yıpratmamak adına bir adım geri çekilmeyi deneyebilirsiniz... Belki bu çok kolay olmayacak ama şu an kendi sınırlarınızı ve kendi değerinizi korumaya ihtiyacınız var gibi görünüyor.
Bu belirsizliğin bu kadar yoğun olduğu bir dönemde, sık sık kendi içinize dönme isteğinizin olması çok doğal. Zihninizi biraz olsun dağıtmak için kısa yürüyüşler yapmak, küçük nefes çalışmaları denemek ya da bir deftere iç dünyanızı dökmek - bazen o basit birkaç satır bile insana iyi gelebiliyor. Dilerseniz, gözlerinizi birkaç dakika kapatıp en sevdiğiniz bir manzarayı hayal ederek kısa bir nefes egzersizi yapabilirsiniz: Burnunuzdan derin bir nefes alırken içinizi bir parça olsun umut ve hafiflikle doldurduğunuzu düşünmek, zaman zaman size denge sağlayabilir. 🌿
Böyle zamanlarda, kendinize bu ilişkinin ötesinden bakabilmek biraz zor olabilir; ancak lütfen şunu aklınızdan çıkarmayın: Kimsenin sizi bu şekilde bir belirsizlikte bırakmaya hakkı yok. Hissettikleriniz ve ihtiyaçlarınız çok gerçek ve çok haklı. Bu noktada, duygularınızı olduğu gibi kabullenip kendinize verdiğiniz o değeri ön plana çıkarmak, belki de bu kırılgan dönemi biraz daha dayanılır kılabilir.
Bu zorlu sürecin içinde sadece başkalarının davranışlarına odaklanmak yerine, aynı zamanda kendi iç dünyanıza da özen gösterdiğiniz, kendinizi biraz olsun sarıp sarmaladığınız o değerli anları yaratmaya çabalayın. Bunu gerçekten hak ediyorsunuz. ✨
Kendinize iyi bakın.
Sevgili danışan, umarım bu yazı sizin için yol gösterici olmuştur. Aklınıza takılan başka sorular oldukça bizlere yeniden soru sorabilirsiniz. Bu durum hayat kalitenizi negatif etkiliyorsa bir psikologdan destek almayı düşünebilirsiniz.
Sevgiler,
Psikolog
Ayşe Tuba Aksakallı....