Aile

Hayata tekrar bağlanabilmek

Gizli Kullanıcı24 Temmuz 2024 23:33

Öncelikle merhabalar, Ben küçük yaştan bu yaşa kadar babamın hep anneme şiddet uyguladığını gördüm Babamı sevmiyorum annemi de sevmiyorum ailemi sevemiyorum Kendime inandırdigim bir şey var Benim babam ben anne karnındayken öldü Kendimi buna inandırdım Hayattan soğudum Hiç bir şeyi zevk alarak yapmıyorum Yaptığım tek şey müzik ve enstrümanlar ile ilgilenmek Sizce ben hayatta tekrar bağlanabilmek için ne yapmalıyım??

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, erken çocukluk dönemlerinizden beri bir şiddet örüntüsü içinde olduğunuzu söylüyorsunuz, bunun sizin çok zorlayıcı olabileceğini biliyorum, çocukluğumuzda bizim için en güvenilir yer olması gereken evimizin içinde bu travmalara maruz kalmak yetişkin yaşamımızda da etkisini gösterebiliyor. Çocukluğumuzda baba figürü bizler için “güven veren”dir, bu güven duygusu bizim dünyayı algılayış şeklimizi belirler, babanın güven vermediği koşullarda kişi için dünya tehlikeli bir yerdir algısı oluşabilir. Kişi bu güven duygusu eksikliğiyle yetişkin yaşamında da başa çıkmak durumundadır ve bu durum kişiye oldukça sıkıntı verir. Babanızla ilgili düşüncelerinizin temelinde annenize karşı olan davranışlarından bahsediyorsunuz, burada anneniz pasif durumda kalarak şiddet gören taraf olmuş, çocuklukta yeterince güçlü olmayan anne çocukta öfke uyandırır, bu öfke bilinçsizcedir, annenizin şiddete karşı çaresiz kaldığı bir durum olsa dahi çocukken böyle düşünmüş olabilirsiniz, ilerleyen yaşamınızda ise yaşadığınızın sorunların geçmişinizden kaynaklı olduğu düşüncesiyle bu travmaları sağlayan “baba” ve travmanın sürmesine neden olan “anne” ye karşı olumsuz duygular besleyebilirsiniz. Öncelikle duygularınızı kabul edin ve bu duygulara sahip olmaktan utanmayın, nasıl düşündüğünüz için bu duygulara sahip olduğunuzu fark edin. Çocukluk yaşamındaki travmalar yaşama karşı, insanlara karşı bakış açınızı olumsuz yönde etkiler ve sorunlarla başa çıkmanızı zorlaştırır, bu konuda tek başınıza olmadığınızı bilmenizi isterim, geçmiş yaşam travmalarına sahip kişiler güçlü başa çıkma mekanizmalarıyla ve terapilerle bu güçlükleri aşabilirler. Sizin başa çıkma yöntemleriniz nelerdir ?

Destekleyici unsurlarınızı fark edin; bunlar arkadaşlar, diziler, filmler, müzikler, hobiler kısacası size iyi gelenlerdir.

Olumlu taraflarınıza odaklanın; başarılarınız nelerdir, neyi iyi yaparsınız?

Mutlaka bir şeyler yapın; vücudunuz hareket etsin, davranış kayıtlarınızı tutun ve gün gün neler yaptığınızı yazın, bu size gününüzü hiçbir şey yapmadan geçirmediğinizin farkına vardıracaktır.

Zihninizde güvenli bir alan yaratın; kendinizi kötü hissettiğiniz zamanlar zihninizde size güvenli gelen bir yere gidin örneğin; deniz kenarı, ormanda bir ev vs. orada yavaşlayın ve durun, hislerinizi orada söyleyin, bunu size iyi gelen bir müzik eşliğinde yapabilirsiniz.

Umarım yaşamın güzelliklerini görebileceğiniz farkındalıklara bir an önce ulaşabilirsiniz.

iyi günler dilerim.

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Utangaçlığımı nasıl yenebilirim?

Ben rahat hissetmediğim yeni tanıştığım tanımadığım ya da aşık olduğum insanların yanında çok utanırım. Bir sevgilim olduğunda yüzüne bile bakamam bana bakmasını istemem sanki çirkin olduğumu fark edecekmiş bırakıcakmıs gibi. Hatta biri bana sarıldıgında utandığım için çok soğuk davrandım bu sebeple seni rahatsız mı ediyorum demişti. Kokuya çok önem veririm ama hep kötü mü kokuyorum acaba diye düşünüyorum aslında oyle olmadıgını biliyorum ama onceden hareketlerimde bile bundan dolayı kısıtlılık vardı suan azaldı yine ama oyle. Günlük hayatta bazen el titremesi,nefes darlığına ve yürürken bile telefona bakmama yol açıyor bu utangaçlık. Bi ortamda veya eğlenmesine bakan kişilerin yanında dans gibi şeyleri yapamam veya fotoğraf çekemem. Çeksemde çok zor. Sürekli yargılanmaktan korkuyorum ve önceden erkek diye zorbalık gördüğüm için hala beğenen kişilerin yalan söylediğini düşünüyorum. Aldatılmamın ve kullanılmamın,sevilmememin sebebini benim akılsızlığımdan ve güzelliğimden görüyorum. Bende pembe rengini seviyorum dans etmeyi seviyorum eğlenmeyi ben erkek gibi değilim eril enerjim yüksek falan değil ben normal bir kızım. Artık yakın arkadaşımda bile o rahatlığı görememeye başladım. Biraz bana kendisini çok övüp beni gömüyormuş gibi hissettiriyor.Çok alınganım biri kişiliğim veya fiziksel özelliklerimle alakalı bir yorum yaptığında o an tüm moralim düşüyor ve onu kafaya takıyorum.