Romantik İlişkiler

Hayatıma Normal Şekilde Nasıl Devam Edebilirim?

aycekirdegi20 Temmuz 2024 18:09

Üç yılı geçti ayrıldığımızdan beri. Hep eskiyi düşünüyor değilim. Yeni insanlar, meşkaleler gelip geçti hayatımdan. Şimdi üniversiteyi zor da olsa bitirmiş, iş sınavlara girip çıkan ve memleketinde, aile evinde tıkılı kalmış 25 yaşında bir elemanım. Bugün arkadaşımın attığı bir snapte fotoğrafını gördüm. İlk defa içim kor gibi olmadı ama biliyorum ki duygularıma teslim etseydim kendimi etkisi çok daha büyük olurdu. O kadar zaman, o kadar çok duygu, düşünce ve yaşanmışlık geçti ki halimi anlatmak her geçen gün zorlaşıyor. Durmadan yeni satırlar ekleniyor, noktalar hikayeyi bitirmiyor bir türlü. Süreçte neredeyim ben bile karıştırıyorum artık. Buna rağmen, olmayacağını biliyorum hatta olmaması gerektiğini de düşünüyorum, "Geri dönüş olsa keşke" derken bulabiliyorum kendimi. Yaşamın akıntısına bırakıp kendimi, renkleri yeniden görmek için çabalıyorum. Yeni romantik ilişki fırsatlarını bazen ben yok ediyorum belki de bilinçli veya bilinçdışı şekilde. İş bulma derdi, aile içi sıkıntılar, heveslerimin ömrünün bir kuşunki kadar kısa sürmesi ve genel belirsizlik beni çok yoruyor. Yalnızlık vuruyor bazen, bazen en yakın dostumun yanında geçirdiğim bir iki saatin ardından kaçıp evime dinlenmek istiyorum. Durumlar kısaca böyle. Ne tavsiye edersiniz değerli Psikolog Hanım/Bey? İyi günler dilerim ve şimdiden teşekkürler

Bu soru 21 Temmuz 2024 21:02 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, yaşamla ilgili negatif düşüncelerle uğraştığınız bir dönemdesiniz, böyle zamanlarla “geçmişi özleme” veya “geçmişteki kişileri özleme” çok olasıdır. Gelecek belirsizdir ancak geçmişte yaşanılan duygular ve hisler zihnimizde yer tutar, zihin hatırlamasa dahi beden kayıt tutar ve beklemediğiniz bir anda hiç düşünmediğimiz şeyleri düşünürken bulabiliriz kendimizi, bu his tanıdıktır ve tanıdıklık güven verir. Şu anda hayatınızdaki belirsizliklerle beraber güven duygusuna ihtiyacınızın olduğu bir dönemde olabilirsiniz.Ancak geleceğin belirsizliğini olumsuz olarak algılamamanı öneririm, geleceğini şekillendirme imkanı insanın elindedir. 3 yıl önce biten ilişkinin neden bittiğini hatırlayabilir misin ? Bir ilişki ne zaman biter ? İlişkinizin bitmesi sence gerekli miydi ? Ne kadar sağlıklı bir ilişkiniz vardı ? Geçmişi beynimizin istediği gibi algılarız, o an stres altında ve mutsuzsan geçmiş sana geri dönme hissi verebilir peki döndüğün yerde mutlu olur muydun ? Yalnızlık duygusundan bahsediyorsun sence yalnız bir insan mısın ? Kimler yalnızdır ? Bir başkası sana bu anlattıklarından bahsetseydi ona ne tavsiye verirdin ? Bu tavsiyeleri kendine verebilir misin ? Benim sana vereceğim tavsiye ise yaşamındaki olumsuz şeyleri tüm hayatın gibi algılamaman, hayatında neler yolunda gidiyor düşün, isteksiz olmadığın zamanlardaki halini ve ne yaptığında öyle olduğunu hatırla, ne olsaydı daha mutlu olurdun ? Daha mutlu olmak için sen neler yapabilirsin, başarılı, “iyi” olan taraflarını düşün ve kendini bunlarla özdeşleştir.

iyi günler dilerim.

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Kullanıldığımı düşünmekten nasıl kurtulurum?

20 yaşında genç bir kızım 24 yaşında birinden hoşlandım ve konuşmaya başladık fakat bana ciddi ilişki istemediğini yanında olabileceğimi söyledi 20 yaşındaki halim olsaydı biz gerçekten güzel bir çift olurduk tarzında konuşuyordu anladığım kadarıyla ilgim hoşuna gidiyordu sadece fakat başka birileri bana ilgi gösterdiğinde kıskanıyor onlarla vakit geçirmemi istemiyordu belki de sadece oyuncağı elinden alınmış bir çocuk davranışından farksızdı bu tavrı ben bunun gerçekten farkında olsam da inkar ediyordu artık uzak mesafedeyiz ve aramalarıma mesajlarıma dönmüyor özlüyorum yanındayken beni kullandığını düşünmeden edemiyorum yanındayken sebebini anlamadığım bir şekilde güvende hissediyordum sanki hiç derdim yok zaman durmuş gibi hissettiriyordu bazen avuçlarımın içini öperdi arkadaşlarım bu çocuktan uzak durmam gerektiğini söylüyorlardı ben de farkındaydım bir gün duygusal olarak zarar göreceğimin ama o an hazır hissetmediğim için uzaklaşamadım ondan . Yanındayken bana olan davranışlarını görseler beni anlayacaklarını düşündüm hep ama onlar beni pek anlayacak gibi değiller. Canımın yandığını arkadaşımla paylaşmalı mıyım emin değilim sanki söyledikçe konuştukça gerçek oluyor bi bıçak daha saplanıyor kalbime . Kendimce espriye vuruyorum . daha kolay atlatmaya çalışıyorum ama olmuyor sanki her şey tekrar siyah beyaz. Bir çocuk yüzünden gerek var mı bu kadarına diyip kendimi güçlü kılmaya kendime kanıtlamaya çalışıyorum . Geçecek biliyorum fakat yara izleri kendini hatırlatacak diye de çok korkuyorum. Özlüyorum çaresizceAnneme anlatsam sarılsa geçecek gibi ama benden çok üzüleceğini bildiğimden pek bir şey paylaşmıyorum annemle aramız ne kadar iyi olsa bile. Yorgunum uyusam geçecek gibi değil uyudukça şiddetleniyor rüyalarımda hatırlatıyor kendini gündüz düşlerimde gece rüyalarımda baktığım her yüzde her gözde onu arıyorumYaşımdan dolayı diye düşünüyorum fazla yoğun yaşıyorum duygularımıGeçecek biliyorumAma geçtiğinde ben eskisi gibi gülebiliyor olacak mıyım aksi beni korkutuyor