Hayatın merkezine sevgiliyi koyma

İçinde bulunduğunuz ruhsal çatışmayı görebiliyorum, bir yanıyla çalışkan hedefleri olan genç bir kadın öte yandan ise partnerinin ilgisi ve onayı olmaksızın nefes alamaz hale gelmiş ve planlarını sadece ilişki eksenli kuran bir kişi. Bu iki yanınız da epey güçlü olmalı ki bu ikisi arasında ciddi bir gerginlik içerisindesiniz. Romantik yaşantılar bazen zor olabilmekte ve istem dışı hale gelip hayatı durdurabilmektedir.

Öncelikle bilmeniz gereken durum utanılacak bir durumda olmadığınız ve duygusal olarak bir dögünün içerisine girdiğinizin farkında olmanızdır. Bu döngü gördüğüm kadarıyla ilgi talebinizin artmasıyla beraber daha pasif ve partnerinize muhtaç bir profil çizmeniz ile karşı tarafın bunu algıladıkça ilgisinin azalması, hatta bazen bu rahatlığa dayanarak alaycı bir hale bürünmesidir. Bu döngü karşılıklı tepkileri artıran ve tekrar tekrar sürdüren bir döngüdür.

Bu durumu bazı kavramlar ile açıklamak istiyorum:

Sevgi bombardımanı (love bombing): Narsisist kişi partnerini çeşitli yollarla çok değerli hissettirir ve kendisine bağlar, karşı tarafın sevgisinden emin olduktan sonra ise öfke, umursamazlık gibi bir iletişime kendisini bırakır.

Görünmez olma (ghosting): Karşısındaki kişinin özgüvenini, öz sevgisini bitirdikten ve kendisine tamamen bağımlı hale getirdikten sonra ani bir şekilde partnerini terk etme veya partnerini ayrılmak zorunda bırakacak davranışlar sergileme. Ayrılık gerçekleştikten sonra ise bir süre sonra tekrardan ilişkiyi hatırlatma ve yineleyen bir mağdur döngüsü içerisinde tatminini sağlamaktır.

Partnerinizle yaşadığınız durum narsistik bir döngüdür. Partnerinizin narsistik yanı kendi değersizlik duygularını dışarı atabileceği bir ortamı yaratmaktadır, sizin narsistik yanınız ise partnerinizin karşısında kırılan özgüveninizi toplamaya yöneliktir. Burada iki psikoloji devrededir ancak sizin psikolojiniz burada daha öncelikli olanıdır çünkü hayatta çok sayıda insan bizimle ilişki ve iletişim içerisinde olacaktır, bizim bu ilişki ve iletişimlerdeki var olma biçimimiz kendimiz ile alakalıdır.

Hepimiz bir ilişki içerisinde değer görmek isteriz ancak öz saygı ve öz sevgi dışarıdaki insanların bize yapıp ettikleri ile kolayca değişen bir unsur değildir. Ancak kendi duygu ve düşüncelerini dışarıya göre ayarlayan zihinler kendi zihninden ziyade başkalarının zihnine daha çok güvenmektedir. Örneğin yapılan bir iş bir başkası tarafından beğenilmediğinde kişi o işten soğuyabilmektedir. Halbuki başka bir insan laf olsun diye konuşmuştur. Kendi duygularına, kendi düşüncelerine, kendi bedenine inanan bir insan ise diğer insanı dinledikten sonra bu sözün doğru veya yanlış olduğuna kendisi karar verir.

Partnerinizle olan durumu net kelimelerle açıklamak istiyorum, narsistik ilişkilerde manipülasyon sonucu mağdurlar karşı tarafa tamamen bağımlı hale gelme, kendini değersiz hissetme, kendinden utanma gibi durumlar yaşarlar. Ancak bu sizin iyi bir insan olduğunuzu, bu problemleri çözebileceğinizi, huzurlu bir ilişkiyi hak ettiğinizi değiştirmez. İçinizde bulunan sevgiyi bağımlı bir aşka çeviren şey partnerinizin sizi değersiz hissettirmesi sonucu eskisi gibi normal ve rahat sevilme durumuna geri gelmek için vücüdunuzun verdiği bir tepkidir. Ancak bu iletişim örüntüsü buna elverişli değildir. Kendinize şunu söyleyebilirsiniz, zamanında güzel tecrübelerimiz oldu ancak artık bu bana iyi hissettirmiyor, bu ilişkide bazı şeylerin değişme vakti geldi. Ben bunu hak etmiyorum.

Bir diğer konu ise bu ilişkilerin ayrıl barış şeklinde sürüncemede kalmasına dikkat etmektir. Eğer ki bazı şeyler kökünden değişmez ise aynı döngüyü tekrar yaşayacağınızı bilin. Öte yandan sizin kendi içinizdeki duygularınızı keşfetmeniz esas önemli olan durumdur. Bir yerde aşağılandığınızı değersiz olduğunuzu hissettiğinizde bu size neler düşündürüyor, neler hissettiriyor. Bu konuda bir terapi almak size iyi gelebilir, çünkü çocukluktan gelen duygusal hassasiyetler yetişkinlikteki sosyal ilişkilerde kendisini ortaya koymaktadır. Bunun teorik olarak açıklaması ise:

Zihninizin karşınızdaki kişinin sizden ayrı bir zihne sahip olduğunu kavramakta zorlanmanızdır.

Çocuklukta anne babanız ile olan ilişkiniz yakın ve samimi olabilir veya soğuk ve temassız. Ancak şöyle bir durum söz konusu ki kendinize ait düşünce ve duygularınızı inşa etme sürecinizde kolektif bir şekilde nasıl hissedileceği, nasıl düşünüleceği dikta edilmiş olsa gerek. Çünkü zihinsel ve duygusal olarak ayrışmak bir beceridir ve çocuklukta gelişmeye başlar. Kontrol altında tutulan, sürekli cezalandırılan ve fazlaca korunan çocuklar ise kendi otantik duygularını terk edip karşı tarafın duygularını anlamaya ve ona uygun davranmaya odaklanırlar. Bu geliştirilebilir bir beceridir. Kendi otantik duygularınızı keşfetmek ve ötekilerin düşünce ve duygularını biraz daha dışarıda bırakmak için kendinizi dinlemeye, kendinize şefkat göstermeye özen gösterebilirsiniz ve profesyonel bir destek ile zihninizde ayrıştırmaya ihtiyaç duyduğunuz konuları daha rahat çözebilirsiniz.

İçinde bulunuduğunuz durumun ızdırap verici bir tecrübe olduğunu görüyorum, kendinizi tekrardan değerli hissedeceğiniz günler gelecektir. Bunun için duygularınızın sorumluluğunu almalı, kendinizi dinlemeli, destek almalı ve kendinizi kötü hissettiren durumlar ile kendi aranıza bir sınır çekmelisiniz. Böylelikle tekrardan hayallerinizin peşinde giden, güçlü bir şekilde yere basan, hedefleri olan kişi olarak hayatınıza devam edebilirsiniz.