Psikoloji

Hayatta Kaçırdıklarıma Nasıl Yetişirim?

Gizli Kullanıcı3 Temmuz 2024 12:04

Hiç bir kategoride iyi değilim. Güzel değilim hukuk okuyorum ama bölümüme 21 yaşında başladım mezuna kaldım ve zorlanıyorum. Bazen nefessiz kalıyorum ağlarken. Aileme yakışır bir evlat olamıyorum. Tembelim çünkü odak sürem çok kısa. Aşk konusunda 23 yaşındayım sevgilim olmadı bu konuda ne yaparsam olur bilmiyorum konuştuğum kişiler hep hırpaladı veya flörtken aldattı şu an hayatımda da kimse yok sanırım hiç olmayacak. Yurt ve ders arasındayım etrafımdakiler geç kazandığım için benden küçük ve sabit bir düzenim yok kimseyle tanışamam zaten iletişim konusunda yeterli değilim. Sosyal medyada da iyi değilim ordan da tanışamam. Devam edebilir miyim bilmiyorum. Aklınıza gelebilecek her şeye geç kalmış hissediyorum. Kader gayrete aşık derler ama birini bulmak için sürekli arayamam veya 21 yaşında üniversiteye başlamış olmamı değiştiremiyorum. Ne yapmalıyım hangi sırayla yapmalıyım yetişebilir miyim.

Bu soru 6 Temmuz 2024 09:34 tarihinde Psikolog Merve Nur Sekmen tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, 

Güzel olmadığınızı, hukuğa 21 yaşında başladığınızı, hiçbir kategoride iyi olmadığınızı, tembel olduğunuzu söylemişsiniz. 

Güzel olmak sizin için ne demek? 

Başarılı olmak sizin için ne demek?

Tembel olmak, çalışkan olmak ne demek? 

Bir kategoride iyi olmak için neler yapmak gerekiyor? 

Bunların size göre anlamlarını bilmek istememin sebebi bu kavramlar soyut kavramlar ve aslında tek bir tanımı olmayan; kişiye göre farklılık gösteren kavramlardır. Bu kavramların kişiye göre farklılık göstermelerinin sebebi ise kişilerin yaşam deneyimlerinden edindikleri süreç ve sonuçlardır. 


Bu içsel konuşmalarınızın sesi size mi ait? -güzel değilim, mezuna da kaldım zaten, hukuğa 21 yaşında başladım, daha önce başlamam gerekiyordu- Yoksa tanıdığınız bir sese ait olabilir mi? Bu sesi vücudunuzdan dışarı atsaydınız hayatınızda neler değişirdi? Bunları bir kağıda yazabilme şansınız var mı? 


Ailenizin sizden beklentileri neler? Bunu hiç ailenizle konuştunuz mu yoksa ailenize yakışır bir evlat olmama düşüncesi salt kendinize ait olan bir düşünce/tahmin mi? 


Partner edinme konusunda da yine başta söylediğim gibi olumsuz yaşam deneyimleri ile karşılaşmışsınız ve bu da sizi down etmiş, herhangi bir partnerle yeni bir deneyim yaşasanız bile aynı şeylerle karşılaşacağınızı düşündürmüş eğer doğru anladıysam. Bir tür öğrenilmiş çaresizlik yaşıyor olabilirsiniz fakat davranış ne kadar gerçekleşirse pekiştireç alma olasılığınız da o kadar artabilir; bu da olumlu yaşam deneyimleri demektir...

İletişim becerisi aslında öğrenilen bir şeydir, kalıtımsal olarak geçmez. Dolayısıyla hâlâ iletişiminizi geliştirmeniz için fırsatınız bulunuyor. Bunun için önce imgeleme (hayal etme) yoluyla iletişim kurabilir daha sonra yerinde üstüne gitme ile (kişilerle iletişim kurarak) iletişim kurabilirsiniz. Bu önce marketten alışveriş yapmak, daha sonra tanıdığınız kişilerle kafede oturmak, tanımadığınız kişilere bilseniz bile yol tarifi sormak, bulunduğunuz ortamlarda tanımadığınız kişilerden herhangi bir şey istemek (mendil rica etmek, kalem rica etmek) en sonunda da tanımadığınız insanlarla sadece tanışmak bağlamında olabilir. Bu bahsettiklerimin her biri sizi ne kadar kaygılandırıyor 0-10 arasında puanlayabilirsiniz (0, hiç ve 10, çok şeklinde). Ve sizi en az kaygılandırandan denemeye başlayabilirsiniz. 


Geç kalmışlık konusunda da bu geç kalınmışlığı kimler belirliyor?

Belirli bir ölçütü var mı? Varsa bunu kimler belirler?

Hepimizin repertuvarı aynı mı?

Her insanın öğrenme ve sahip olduğu becerileri, dikkati kondüsyonu aynı mı?

Hayatta karşılaştığı ani zorluklar (birinin ani kaybı, ani hastalıkları) aynı mı? 

Geç kalmamış hissetseydiniz hayatınızda neler değişirdi? 


Bunları yazabilir misiniz? Bunları gözle görünür kılmak ve neyin sizin kontrolünüzde olduğunu neyin kontrolünüzde olmayıp dışsal faktörlere bağlı olduğunu gözlemleyebilirsiniz. 


Ek olarak belki de klasik ama bir yerde de doğru olan bir söz: Bizim planlarımız vardır ve bunlar gecikebilir ama bunun sebebi tanrı bizim için daha güzelini gerçekleştiriyor olabilir… 

Bu yazı size sadece bir bakış açısı sunmaktadır, terapiyle ilişkisi yoktur. Uygulayabileceğiniz teknikler için kendinizi hazır hissetmiyor olabilirsiniz bu noktada kendinizi zorlamamalısınız. Terapist eşliğinde ilerlemek sürecinizde kontrol sağlayabilir. Bizlerden ya da dilediğiniz terapistten destek alabilirsiniz. 


Sevgiler…



Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Belirli profildeki insanlarla saçma bir ilişki kurup takıntı yapıyorum

Merhaba, öncelikle geçmiş yıllarda (ortaokul dönemi özellikle) sosyal anksiyetenin manyak bir seviyesini yaşamış birisiyim şuanda baya azaldı. Sormadan önce annemle ilişkimizin iyi olmadığını belirtmek isterim belki bununla ilgili bir şeydir bilmiyorum. Ortaokulda aşırı mutsuz ve kaygılı olduğum bir dönemde bir hocam benim durumumu fark edip sürekli beni izlemeye başladı hatta bir odaya götürüp bir şey anlatmak isteyip istemediğimi sormuştu sonrasında onunla zihnimde garip bir ilişki kurmaya başladım sürekli onunla ilgili düşünceler geçiyordu kafamda. Gerçek hayatta beni sürekli gözetlediği için takıntı yapmıştım, mesela arabasının rengini biliyordum ve yoldaki bütün o renk arabalar geçerken aşırı terliyordum vs. o geçiyor ve beni izliyor gibi hissediyordum böyle her an her yerde beni izliyordu sanki her yerden o çıkacak gibi stres oluyordum. Ama bir yandan da zihnimde içimdeki kocaman bir boşluğu onunla doldurmaya çalışıyordum. Yani gerçek hayatta sürekli beni izleyen ve kaygılı hissettiren birisiyken zihnimde çok şefkatli benim istediğim gibi davranan sarıldığımı düşündüğüm birisiydi ya da ona benzeyen şefkatli birisini kurmuştum kafamda. Bir de onun hayatındaki her şeyi aşırı merak eden ve takıntı haline getiren ayrıca kıskanmaya başlamıştım diğerlerinden. Oturduğu mahalle, yaptığı hobiler, hayatındaki insanlar, doğduğu yer fln sürekli bir araştırma halindeydim o şeyleri gördüğümde oralardan geçtiğimde sadece zihnimde o vardı zihnim her an onunla doluydu yani ve bu beni çok yoruyordu. Bu böyle yıllarca sürdü sonra zar zor bitti. Daha sonrasında yine onun profilindeki insanları takmaya başladım bu şekilde, gerçek hayatta başlarda iyi bir ilişkimiz oluyordu ama sonrasında takıntı haline getirmeye başladığımı fark ettiğimde korkup uzaklaşmaya çalışırken onları da üzüyordum. Sonra bir psikologa gitmeye karar verdim sosyal kaygı için. Ve o kişiyi de bu profilde birini seçtim ve ona da takıntı yaptım her an sürekli zihnimde onunla konuşuyorum diğerlerinde olduğu gibi gerçek seanslarda konustuklarimiz da zihnimde tekrarlanip duruyor uyuyamıyorum artık ve onun hayatına da taktım yukarda bahsettiğim gibi . Konuşurken bazen saçmalıyorum soru soruyor ve farklı bir şey anlatıyorum kaygilanip beynim duruyor oradayken eve gidince de kendime aşırı kızıp sinirimi kendimden çıkartıyorum o yüzden artık devam etmek istemiyorum ama zihnimde bitmiycek biliyorum orda çözmek istediğim sorunlarda da bu yüzden pek ilerleme kat edemedim bir de onu da üzmek istemiyorum. Umarım anlamışsınızdır nasıl bir manyağım bende bilmiyorum ne yapmalıyım?