Sosyal Hayat

Hayattan zevk alamıyorum, kendim için ne yapmalıyım?

Gizli Kullanıcı30 Eylül 2024 20:13

Öncelikle merhaba, Şu sıralar yaşadığım hayattan zevk almıyorum. Mutlu olamiyorum ailemin yanında hiç sevmediğim bir şehirde okuyorum arkadaşlarım var ama onlarla yeterli samimiyeti ilerletemiyorum sanki dislaniyomusum herkes benden daha yakın gibi hissediyorum böyle bı şey olmasa dahi kendim o kadar çok şey düşünüp kafamda kuruyorum ki bu bana zarar veriyo.Normalde çok neşeli deli dolu bı insanım ama depresyonda hissediyorum kendimi verdiğim degeri karsimdaki insan kat kat istemem benim problemim sanırım herkes ben gibi olmak zorunda değil ama ben bunu çok hissetmek istiyorum psikiyatriye gidip aldığım ilaçlar var sakinlesirici gibi 15mglik az bir şey fakat bunu biraktigmda kendimi çok kötü hissediyorum kullanirsam daha iyi hissederim diye dusundugim için de ilacı bırakmak istemiyorum ama onun esiride olmak istemiyorum sosyal yaşamımda ne yapicam bilmiyorum okumam gereken 3senem var universitedeyim ama okumak en büyük hayalimken şu anda okumak değilde çalışmak istiyorim kendi parami kazanıp kendim bı şeyler başarmak istiyorum çünkü çok yoruldum daha çok gencim ama çokta yorgunum ayni zamanda ümitsizliğe.dusmek istemiyorum ama sanki hiç mutlu olamayacakmisim gibi de düşünüyorum her şey çok fazla karışık

Bu soru 2 Ekim 2024 19:43 tarihinde Psikolog Ezgi Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan,

Öncelikle zor bir süreçten geçtiğinizi çok iyi anlıyorum. İçerisinde bulunduğunuz konum ve sosyal yaşantıdan keyif almıyor olmanız, insanlara verdiğiniz değeri alamıyor olmanız oldukça doğal bir durumdur. İçerisinde bulunduğunuz insanları ve konumu değiştiremeyiz, ancak tüm bunlara olan bakış açınızı değiştirmek elbette mümkündür. İlk olarak kişileri değiştiremeyeceğinizi kabul etmeli ve değişime kendinizden başlamalısınız :) Sevgili danışan, unutmayınız ki değişim yalnızca sizinle mümkündür. İnsanlardan beklediğiniz ilgi ve şefkati önce kendinize sunabilmelisiniz.

Belirtmiş olduğunuz zorlayıcı sürecin içerisinden bir an önce kurtulmak ve yeni bir hayata adım atmak istediğinizi ve bunun için iş hayatına atılarak tam anlamıyla bağımsızlığınızı kazanmak istediğinizi çok iyi anlıyorum. Elbette kariyeriniz için hedeflerinizin olması oldukça kıymetlidir ve sizi ayakta tutar ancak bugününüzü değiştirmek için kısa vadeli hedefler belirlemek, gündelik yaşantınıza dönmenizi ve bir şeyleri başarmışlık hissini yaşayarak motivasyonunuzu hızlı bir şekilde kazanmanızı sağlayacaktır.

Haftalık hedefler listesi oluşturabilirsiniz.

Bunlar başlangıç aşamasında oldukça basit görevler olmalıdır. Bu görevleri bir liste haline getirebilir, tamamladığınız görevlerin yanına bir tik atabilirsiniz. Bu görevleri tamamladığınızda kendinize ufak ödüller vererek motivasyonunuzu arttırabilirsiniz.

İçinde bulunduğunuz koşulların olumsuz yanlarını düşünmek sizi yalnızca daha mutsuz bir ruh haline sürükleyecektir. Bu güne kadar düşünmekte olduğunuz tüm bu olumsuzluklar yerine artık olumlu koşullara odaklanmanızı tavsiye ediyorum.

Bir deftere önce olumsuz olarak gördüğünüz koşulları ve hayatınızdaki olumlu olan şeyleri yazınız. Olumsuzların üzerine bir çizgi çekiniz. Olumlu koşulları okumak sizi motive edecektir.

İlaç kullanımınız konusunda ise, doktor takibinde ilacınızı kullanmalısınız. İlacınızı bırakmaya karar verdiğinizde de aynı şekilde bunu doktorunuz ile paylaşmalısınız.

Elbette bu süreçte bir uzman desteği almanız süreci en sağlıklı şekilde yönetmenizi sağlayacaktır.

Sağlıklı günler dilerim.

Sevgiler,

Psikolog Ezgi Aydın

alinti

Teşekkürler

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Gerçek olmayan arkadaşlıkları nasıl anlayabilirim?

Çevremdeki insanlar hep bir şeyleri olumsuz şekilde eleştiriyorlar kimse onun hayatı istediğini yapar doğru veya yanlış diyip kenara çekilmiyor. Bana da çok yapıyorlar ve çevremde bir sürü insan var böyle. Başarımdan mutlu olmazlar tebrik etmeye bile dili varmıyor bazılarının, ben üzgünsem yanımdalar ama bir başarımda üzgünken yanımda olanların çoğu yok. Bu da beni çok düşündürüyor açıkçası. Arkadaş ortamımda bi şey söylüyorum mesela herkes kendi doğrusunu dayatmaya çalışıyor , fikir vermekle asla alakası yok dedikleri şeylerin. Kendi doğruları neyse onun dışına çıkan olumsuz şekilde hep eleştirilir algısı var. Böyle insanlardan çok bunaldım. Hiçbir şeyimi anlatamıyorum, fikrimi söyletmiyorlar. En ufak hayalime bile neden yapamayacağımla ilgili cümleye başlıyorlar. Bu kişiler en yakınım dediğim insanlardı. Onları çözesiye kadar sürekli kendimi onlara kanıtlama, onların doğrusundan gitme çabam vardı ama artık yok. Bu huyumdan vazgeçerken onlardan da vazgeçiyor gibiyim. Onların bu davranışları psikolojimi çok etkiledi. Sürekli bi kusurlu, yetersiz hissediyordum. Buarada bu sadece bana yapılan bi durum değil. Grupta herkes birbirine bunu yapıyor ve ciddi anlamda bunaldım. Ben kendim için doğru ve önemli bi karar alırken desteklemeyi geçtim hep köstek oldular. Sadece yargıladılar kendi açılarından. Yaklaşık 2 senedir kendimi geri çeke çeke şuan hiçbir şey anlatmadığımı fark ettim. Bir şey anlattığımda ise tartıştığımız zaman direkt anlattıklarımdan vuruyorlar. Eğlenmesine eğleniyoruz kalabalık olunca, üzüntülü anlarında herkes birbirinin yanında(erkek arkadaş , aile gibi konular ama ben artık hiçbir üzgün anımı demiyorum). Böyle bi arkadaşlık çok düşündürüyor beni ama kopamıyorum tamamen ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Gerçekten arkadaşlarım mı bilmiyorum.