Her şeyi yapmak istiyorum ama hiçbir şey yapamıyorum

Merhaba sevgili danışan ,yazdıklarınızı dikkatlice okudum ve içinizde öyle heyecanlı, canlı bir enerji var ki... Bir anda pek çok şeyi yapmak, hayatı dolu dolu yaşama isteğiniz hemen hissediliyor. Bu isteğin yoğun olmasına rağmen adım atamıyor olmanız normal olabilir ve bunun çeşitli sebepleri olabilir.

Günümüzde özellikle sosyal medyayla beraber gelen “ Her alanda başarılı olmalıyım. Boş durmamalıyım ve kendimi sürekli geliştirmeliyim.” Baskısı son zamanlarda kişiler tarafından çok sık hissediliyor. Bu durum kişiyi başarıya götürebilirken çoğu zamanda omuzlarına taşıyamayacağı bir yükü koyar. Bazen sosyal olarak gördüğümüz şeyleri içselleştirerek gerçekten ona ihtiyacımız var mı kısmını düşünmüyoruz , bir şeylerden geri kalmamak ,bir şeye yetişmek ama asla geride olmamak gibi bir düşünce belirebiliyor. Bu durumda kişi yapmak istediklerini gerçekten kendisi mi istiyor yoksa bunda bir baskı ya da zorunluluk mu hissediyor bu noktada bir ayrıma gidilebilir.

Bir işe başlamaya niyetlenip harekete geçemiyor olmanız aklıma birkaç olasılığı getirdi. Bunlardan bahsedecek olursam birincisi motivasyon eksikliği olabilir diyebilirim. 

Bence şu önemli: Heves çok güzel bir kaynak ama kendi doğası gereği gelip geçici olabiliyor. 

Yani aslında alınan kararlar sonrasında harekete geçemiyor oluşunuzun altında gerçekten motivasyon eksikliği olabilir. Şöyle ki aç olan bir insan yemek yer, susamış bir insan su içer. Burada bir ihtiyaç durumu söz konusudur aslında, bizim motivasyonumuz o ihtiyacı giderebilmektedir ve o ihtiyacı gerçek anlamda deneyimleyebiliriz. Ben size burada şu soruyu sormak isterim önünüze engel olan şey motivasyonunuz mudur? Kendinizi motive hissetmiyor olabilirsiniz bu durumda motivasyon eksikliğini gidermeye çalışmak faydalı olabilir.

Aklıma bir diğer gelen şeylerden biri öğrenilmiş çaresizlik. Ben yazılarınızın ardında bu hissi aldım diyebilirim “yapınca ne olacak ki başarabilecek miyim” özellikle bu cümlenizde. Daha önceki deneyimlerinizde başarısız olmuş olabilirsiniz sevgili danışan, saydığınız her madde siz tarafından talep edilirken sizin için denemeye değerdir aslında.  bunu da ironiktir ki deneyerek öğrenebilirsiniz. Hissetttiğiniz kaygıyı anlayabiliyorum, o kaygı sizinle konuşuyor olsa ne söylerdi sizce? Buraları düşünmek kaygıyı anlamlandırmak, kulak vermek yararlı olabilir çünkü eminim kaygının parmak bastığı bir alan vardır iyileşmeyi bekleyen. Öğrenilmiş çaresizlik ise bu kaygıyla beslenerek şimdi ne değişecek düşüncesi yaratır. Önceki girişimler kötü bitmiş,istenilen sonuca ulaşılamamış olabilir ama benim en sevdiğim kavramlardan biri de krizi fırsata çevirmektir. Yapamadığınız şeylerin altında yatan sebepleri, sizi engelleyen unsurları keşfetmek ve ona göre şekil almak belki bu süreçte faydalı olabilir. Çünkü ne siz o eski sizsiniz ne yapmak istedikleriniz ilk haliyle orada. Onu şekillendiren bir yığın deneyim var ve bu deneyimler gözüyle oraya bakıyorsunuz, biraz savuşturarak çekirdeğine indiğimizde aslında o özün orada olduğunu ve sizin de ulaşmak isteyeceğiniz haliyle orada kaldığını görebilirsiniz.

 Şöyle bir önerim olabilir: Hevesinizi zorunluluğa dönüştürmeden, sadece minik bir adımla başlamayı deneseniz? Örneğin, her şeyi değil, sadece tek bir küçük şeyi seçip – o gün sadece on dakika kitap okumak, ya da bir bardak fazla su içmek gibi. Bunlar minik görünebilir ama aslında o dev "başlayamama" duvarını aşmada etkili.

Sizin bu süreçte ihtiyacınız olan duygulardan biri de “ başarabilirim.” Hissi olabilir. halbuki bir şeyleri başarmak sadece büyük şeylerle ilgili değildir, aksine küçük de olabilir. Kişide bir değişim yaratmasına sebep olan her şey önemlidir.

Belki şöyle bir egzersiz deneyebilirsiniz: Akşam yatmadan önce, “yarın mutlaka yapacağım” dediğiniz şeylerden sadece birini seçin. Ertesi gün gerçekleşip gerçekleşmemesine, o an içinden ne geçtiğine çok odaklanmadan – sadece kendinizi gözlemleyin. Yapamadığınızda kendinize yargılayıcı değil, meraklı bir gözle yaklaşın: “Bugün neden olmadı acaba? Beni ne tuttu?” diye düşünün. Bu, kısır döngüyü kırmakta küçük de olsa işe yarayabilir. 

Büyük işleri küçük parçalara bölerek adım adım gitmek de bu süreçte önemli olabilir. 

Şunu aklınızdan çıkarmayın lütfen : Yolu bitirmek, yolda olmaktan önemli değildir.

Eğer bu durum devam ediyorsa profesyonel destek almak işlevsel olabilir .

Umarım bu yazı zihninizde bir ışık, yüreğinizde de bir sıcaklık uyandırmıştır. Dilerseniz duygularınızı biraz daha paylaşabilir, neler hissettiğinizi açabilirsiniz. Paylaşmak istersen buradayım, birlikte bakabiliriz. ✨

İyi günler dilerim.

Psikolog Serra MENEVŞE