Hiç düzgün bir ilişki yaşayamıyorum
Uzun süreli ilişkilerim oldu fakat hepsi benim hep bir ilişkide kabullenilmemesi gereken şeyleri kabullenip sorun çıkarmamam ile ilerlemiş. Sonunda da ben bir şeylerden suçlu bulunup terk edildim. Hayatıma gerçekten beni sevecek kabul edecek biri çıkmayacak mı? Hep sevgi kırıntıları beni ele mi geçirecek? Mutlu insanlar gördüğümde üzülüyorum. Çünkü hiçbir zaman bu mutluluğu yaşayamam gibi geliyor. Kimse beni karşılıksız sevmez, kimse beni ben olduğum için sevmez, beni gerçekten tanısa sevmez gibi. Çevremde sanki herkes çok mutlu. Bir ben böyleyim. Eksiğim gibi hissediyorum. Bir desteğe dosta ihtiyacım var sanki. Ne yapmam ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum.
- Paylaş:
Selam değerli danışan, kendinizi bazı konularda eksik-yetersiz hissetme duygusu; ilişkilere dair olumsuz yaklaşımlarınızın temel nedeni gibi görünüyor. Sorunun kaynağını onarmaya odaklanırsak, onun etkilediği diğer tüm olumsuzluklara faydası olabilir bu hayatta.
Kendinizi hangi nedenlerden dolayı eksik hissediyorsunuz en çok? Yetersizlik duygusu, genellikle kişinin kendini başkalarıyla karşılaştırması veya belirli bir beklenti veya standarda ulaşamama hissi olarak ortaya çıkar. Başkalarıyla sürekli karşılaştırma yapmak, özellikle sosyal medya gibi platformlarda görülen idealize edilmiş hayatları görmek, yetersizlik duygusunu artırabilir. Bu yüzden, özgün tarafımızı beslemek ve onurlandırmak çok kıymetli. Eğer öz farkındalığımız gelişirse, öz değer de arkasından güçlenir. Böylece dış faktörlere bakarak kendimizi dolaylı ve açıktan eksik, suçlu ya da şanssız hissetme olasılığımız azalır.
Kendinizi olduğunuz gibi kabul etmeye engel olan faktörler neler? Örneğin; önceki başarısızlık deneyimleri veya olumsuz ilişkiler, kişinin kendine güvenini zedeler ve yetersizlik hissi yaratabilir. Bu da kişiyi, başkalarından onay bekleyen ya da hep uyum gösterme çabasında olan bir takım davranışlara iter.
İlişkilerde sürekli olarak kabullenilmeme ve suçlanma hissi yaşamak, insanın özsaygısını zedeleyebilir ve gelecekteki ilişkilerde güvensizlik yaratabilir. Ancak şu gerçeği hep farkındalık olarak bilince yerleştirmek yararlı olur; bu deneyimler sizin değerinizle ilgili bir şey söylemez. Sizi tanımlayan ve değerli kılan, başkalarının size nasıl karşılık verdiği değil; sizin kendinize biçtiğiniz değer ve yaklaşımdır.
Öncelikle, kendinize olan güveninizi yeniden inşa etmeye odaklanmanız gerekebilir. Kendinizi sevmek ve değer vermek için zaman ayırmak, emek vermek, adeta bir keşif sürecine girer gibi hayatla-kendinizle bağ kurmanız daha etkili olacaktır. Bu yolculukta, iyi hissettiğiniz aktivitelere zaman ayırmak, kendinize özen göstermek ve içsel gücünüzü keşfetmek gibi eylemlerle ilgilenebilirsiniz.
Başkalarının mutluluğunda kendi mutsuzluğumuzu görmeye odaklanmak, algının seçici halidir. Algı, öz sevgi eksikken kendini kurban gibi hissedeceği örnekleri seçer. Anlıyorum, mutlu insanları görmek sizi üzebilir çünkü bu mutluluğu yaşamadığınızı düşünüyorsunuz. Ancak hatırlayalım ki herkesin hayatında zorluklar ve sıkıntılar olabilir, o kişiler de göründüğü kadar mükemmel ve tatmin olmayabilirler. Kendi yolunuzu bulmak ve kendi mutluluğunuzu inşa etmek için adımlar attığınızda çevrenin güçlü; kendinizin de zayıf yanlarını parlatıyor olmayacaksınız zihninizde. :)
Kendinizden ve sahip olduklarınızdan memnun olduğunuz bir yaşam diliyorum.
Sağlık dileği ve sevgilerimle...
