• Anasayfa
  • Sorular
  • Hiçbir şey yapacak enerjiyi kendimde bulamıyorum ne yapmalıyım?
Sosyal Hayat

Hiçbir şey yapacak enerjiyi kendimde bulamıyorum ne yapmalıyım?

Gizli Kullanıcı4 Kasım 2024 19:21

Herkesten ve her şeyden hayattan çok geride kalmış gibi hissediyorum sanki herkes çok iyi ama ben onlara yetişemiyorum bı yerden başlamak istiyorum ama bunun için gerekli enerjiyi de kendimde bir türlü bulamıyorum durduk yere ağlamak istiyorum sadece ağlamak beni rahatlatan tek şey bu gibi. yalnız kalmak bana iyi hissettiriyor diye düşünüyorum hiç kimseyle konuşmak gerekmedikçe muhattap bile olmak istemiyorum. çevrem farklı düşünsede beni rahatlatan tek şey ağlamak ve uyumak

Bu soru 7 Kasım 2024 21:49 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar. İçinde bulunduğunuz ruhsal durumu anlayabiliyorum. Kendinize eleştirel bir şekilde yaklaşmayın, böyle hissediyor ve böyle davranıyor olmanız ruhsal durumunuzun bir getirisi. Orada işler yolunda gitmiyorken yaşamdan doyum almak, motivasyona sahip olmak oldukça zordur.

Trenin kaçmış olduğunu hissediyorsunuz; herkesin belki de bir şeyler başarmış olduğunu, bir şeyler yaptığını ancak kendinizin öylece durduğunu düşünüyor olabilirsiniz. Yine söylüyorum bu yaptığınız değerlendirmeler “ruhsal durumunuzla” ilgili. Gerçekte nasıl bir insan olduğunuzu ve neler yaptığınızı göremiyor, bunları değerlendiremiyor olabilirsiniz. Bununla ilgili şunu yapabilirsiniz;

Davranış kaydı tutun; kendinizi izleyin. Gün içinde neler yaptığınızı saat saat yazın ve yaptığınız şeyleri hoşnutluk durumuna göre puanlayın. Bu sizin hiçbir şey yapmıyorum ve ne yaparsam yapayım mutlu olamıyorum düşüncelerinizi sorgulamanızı sağlar.

Sevgili danışan hemen herkes yaşamının bir döneminde depresif düşüncelerle savaş vermek zorunda kalmıştır. Bu savaşı verken unuttuğunuz çok önemli bir yer var: İyi yanlarınız…. neleri iyi yaparsınız ? nelerde başarılısınız? buraya bu soruyu iletmeniz dahi işin içinden çıkamadığınız bir zamanda yardım alabilecek cesarete ve farkındalığa sahip olduğunuzu gösteriyor, bunun ne kadar farkındasınız ?

Bu soruna rağmen neleri yapıyorsunuz? Zor gelse de nelerden vazgeçmediniz ve çabalıyorsunuz. Tüm bunlara rağmen devam etmelisiniz, kendinize şefkatli bir taraftan yaklaşın, herkes bu duygularla başa çıkmakta zorlanabilirdi, tek bir yaşamınız var ve onu daha iyi bir hale getirmek için pes etmemelisiniz, içinde olmaktan mutlu olduğunuz bir hayat yaşamaya hakkınız var.

“Çevrem farklı düşünse de” dediniz. Belki de şu sıralar başkası olsa ne düşünürdü ? ya da aynı sorunu başkası yaşasaydı ben ne düşünür ve ona ne söylerdim diye düşünmekte fayda var, başkalarına gösterdiğiniz şefkati dilerim kendinize de gösterebilirsiniz.

Bu sorunla tek başınıza uğraşmak zorunda değilsiniz, uzun süredir sizinle ve yaşamınızı idame ettirmekte zorluk yaşatıyorsa bir uzman desteği almanızda fayda var, terapi iyileştirir.

Sorununuzu detaylandırmak ya da başka bir konuyu ele almamızı istiyorsanız yeniden farklı bir soru iletebilirsiniz.

sevgiler.

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Geçmişteki kötü anılardan kurtulmak için ne yapabilirim?

Merhaba, 35 yaşındayım 2012 yılından beri evliyim. 11 ve 5 yaşında iki çocuk annesiyim. 2014 ve 2017 yıllarında iki ayrı kanser (lenfoma ve böbrek kanseri) geçirdim. Benm sorunum gecmisi unutamamak. zorlu bir çocukluk ve çok zor nisanlilik dönemi geçirdim. ailem özellikle babam aşırı baskıci. fiziksel ve sözlü şiddete senelerce maruz kaldım. severek evlendim. tam rahat edicem derken kanser oldugumu ogrendm. cok şükür atlattim ama ailemi suclamaktan kurtulamiyorum. bana sunmadiklari ilgiyi sevgiyi maddi manevi imkanı karsedime su an sunuyorlar. kardesimde 30 yaşında ve evlilik arefesinde. bu durumu açıklayınca o erkek, senin zamanında öyleydi bunun zamanında böyle, napalim senin zamanında böyle olduduysa gibi bahaneler sunuluyor. o yuzdn devamlı geçmişe takiliyim. her yaptıkları iyi veya kötü bana dokunuyor. ayrica geçirdiğim hastalıklardan devamlı aşırı evhamlı oldum. Kolum agrisa acaba kanser hucresimi var diyorum çocuklarımdan biri hastalansa acaba tahlilleri de bişey mi var diye stres oluyorum. İşin kötü tarafı Tüm bu anlattıklarımi dışardan biri hissetmiyor. yani panik atak gbi yada anksiyete gibi bir belirti olmuyor. bn kafamda devamlı kuruyorum. hemen her konuda senarya kafamda kuruyorum. kendimi temizliğe verdim. disari çıkarken evi pis biraktim düşüncesi beni zorluyor. gunluk rutin işlerimi geç saatte olsa yapmalıyım. yapmayinca huzursuz oluyorum. komik tarafı sudan korkuyorum. denizr kesinlikle giremiyorum. dalgalar beni ürkütüyor. banyoda bile uzun kalmıyorum. olabildigince çabuk cikiarim. bu korkum çocuklarımızda yansiyor. oglum 5 yaşında belki bir kere denize girmiştir. havuza hiç girmedi. izmirde yasiyorm birde denizin memleketi nerdeyse:) 6 Şubat depreminden sonra günahkar ölme korkusu sardı ve namaza basladm. dinime yönelmek rahatlatiyor ama dediğim gbi ailemden birinin bir hareketi günümü berbat etmeye yetiyor. bunu onlara dile getirmemde ise yaramiyor. boyle yazınca kendimi çok sorunlu hissettim:) sizi sıkmamisimdir umarım. cevabiniz için şimdiden teşekkür ederim