Hikayenin sonunda kötü insan oldum
Merhaba benim liseden üniversiteye devam eden bir ilişkim vardı. Üniversite bitince ayrıldı benden ama benimleyken de biri varmış hayatında aldattı beni. Benden sonra devam ettiler. Üzerinden 4 sene geçti kimseyi almadım hayatıma sessizce kendi içimde iyileşmeye çalıştım kaygı bozukluğum vardı işimden oldum her şey çok kötü giderken bir arkadaşım bana birisini söyledi. Tanışmak geldi içimden arkadaşlarıma da güvenmiştim. Eski ilişkisi kıyafet yüzünden bitmiş ben de gerçekten mutlu olabileceksem bu konuda fedakarlık yaparım dedim ve yaptım. O kişiyle tanışalı 1 ay oldu ama her şey o kadar hızlı ilerledi ki benim için de öyleydi çok güzel anlaştık konuştuk. Yüz yüze buluştuk gezdik eğlendik. Sonra ben onun yaşadığı şehire gittim. Geri dönmeden 1 gün önce telefonunda başa sabitli eski ilişkisine ait mesajlar gördüm. Resimler vs her şey duruyordu. Bana alışkanlık dedi ona olan sadece öfkem var dedi. Sevgi yok dedi. Senden hoşlanıyordum dedi. Eğer çabalayacaksan bunları unutmaya hazırım dedim. Tamam dedi. Hediyelerini vs her şeyi attı sildi. Yani bana böyle söyledi. Biz devam ettik. Arkadaşlarım bile benden özür diledi. Bilmiyorduk dediler ona kızdılar. Yanıma fotoğraflarla geldi telefonda silmemiş masada gözlerim doldu herkes bunları gördü. Bunların bir anlamı yok dedi biz yine devam ettik. Ona o kadar güvenmeye hazırdım ki. Çünkü çok bağlandım sevgim de vardı. Sonra muhafazakar olduğu için bara gitmemi istemiyordu başında anlamıştık ben de alkolü bırakmıştım. Ama bir baktım kendi arkadaş grubuyla barda fotoğrafları çıktı üstelik bana o gün yatıyorum demişti. Bunlar için özür diledi onu anlamaya çalıştım kendimle çelişirim diye söylemek istemedim dedi onu her seferinde yargılamadan dinliyordum. Ben biraz çekingen biriyim sessiz biriyim o daha sosyal birisi. Bizi tanıştırdığı arkadaş ortamında ben çok sessiz kalıyordum bir de yaşadıklarımı çok içime atıyordum. Daha sonra yanına gittiğimde evinden eski ilişkisine dair ufak bir not çıktı ama orada unutulmuştu artık benim o kadar tahammülüm kalmamıştı ki o evi terk ettim peşimden geldi o gün meğer arkadaşımız peşinden git demiş. Bu ilişkide olan biten her şeyi biliyorlardı resmen. Rahatsız olduğumu dile getirdiğimde bir şey anlatmıyorum diyordu. Daha sonra arkadaşlarımızla sözleştik beraber plan yaptık. Ben 1 hafta önden onun yanına gittim. Bana 2. Günü yalan söylemeye başladı. Ben kız arkadaş konularından çok hoşlanmıyorum belirli bir çevrem var o çok sosyal birisiydi bunu ona söylediğimde bunlar benim düşüncelerim değil ama çabalarım demişti bana. Birisine mesaj atıp siliyor gözümle gördüm yalanlamaya başladı. Sonra kabul etti. Ben uzun süre konuşmadım içime kapandım. Sonraki gün telefonda eski ilişkisine önceden çektiği videolar duruyordu. Anlamsız geldi bunları gördükçe kahroluyordum. Bir sonraki gün eski ilişkine yazdığı şiirler ona tuttuğu notlar ajandasında telefonunda hala duruyordu. Bunları eski ilişkim bitince terapiye gittim ders olsun diye saklıyordum dedi. Ben tüm gün ağladım gidemiyordum çok bağlanmıştım gidemediğim için de haksız durumuna düşüyordum sürekli. Ertesi gün arkadaşlarımız geldi ben hiç gülüp eğlenemedim adeta ağzımı bıçak açmıyordu o ise ortamın neşesini yerine getirmeye uğraşıyordu. Bir ara yalnız kaldık ben olanları kaldıramadığım için hüngür hüngür ağladım yanında. Sonra eve dönünce benim kız arkadaş konusunda beklentilerim karşılanmıyor sen ilerde aileme de böyle yaparsın diyerek ayrıldı benden. Arkadaşıma ben beceremedim siz çok iyi insanlarsınız yazmış. Sonra o arkadaş grubuna geri döndü. Hayatına devam etti. Beni gizliden aradı. Bunları görünce yaşayınca ben de kendi kıyafetlerime geri döndüm. Yaşadıklarım o kadar ağırdı ki atlatmıyordum. Aradan 1 sene geçti benim hesabıma gizliden bakmıştı hesabımı kapattım. Sonra ne yapıyor diye merak ettim bir platforma şarkı yüklüyordu. Benimleyken de ortaya unuttun mu beni diye bir şarkı atmıştı. Anlam vermemiştim. Eski ilişkisine mi diye şüphelenmiştim. Şu an daha anlamlı geliyor tabii. Zaman her şeyi ortaya çıkarıyor bir bir. Benimle alakalı şarkılar atıyor ilişkimizi anlatan uzun süre baktım ve baktığım anlaşılıyordu. Sonra olanı biteni iyice idrak ettim sevgim vardı hala ona karşı. Ben de kendi sosyal medyamdan şarkılar paylaştım ortak arkadaşlarımız da bunları ona göndermiş. Ona döneceğimi düşündü sanırım. Ben kıyafetlerime geri döndüm. Kuzenlerim vardı hayatımda çok arkadaşım yoktu. Onlar da alkol kullanan insanlardı. Bunları öne sürerek kendi arkadaş grupları için seninkiler de kullanıyor kuzenlerin gibi düşün diyerek normalleştirip yaşattıklarını haklı çıkarmaya uğraşırdı. Kıyafet konusunda bana erkek kadından dinen sorumlu derdi kendi arkadaş grupları içinde denize girerdi. Ben de rahatsız olduğu şeyler olup kendi grubunun içinde bunlar onun normaliydi. Dinen bunu yargılamıyordum ama bana çok çelişkili geliyordu. Bir insanın böyle söyleyip bu şekilde davranması çok yanlıştı. Yaptığım fedakarlıkları sorgulamaya başlamıştım. Bunları şu yüzden anlattım benim sosyal medyada eski kıyafetlerime geri döndüğümü kuzenimin nikahında eğlenmeye gittiğimizi görünce bana gönderme içeren alaylı bir şarkı yüklemişti. Ben de gerçekten acı çektiğime dair bir şarkı paylaşmıştım. Fikret Kızılok gönül şarkısını. O şarkıda bitirmek isteyip bitirememin yanlış bana yasak bir insan olduğunu anlatan bir şarkıydı. O buna karşı yine alaycı bir paylaşım yaptı. Ben ona birlikteyken hep dürüsttüm asla yapmayacağım şeylerin sözünü vermemiştim. Ayrıldık ve bana yaşattıklarını unutup beni bunlarla suçlamaya başlamış anlaşılan. Ayrılır ayrılmaz kendi hayatına dönem kişi oydu. İlişki içinde yalanlar söyleyen kişi oydu ama hikayenin kötüsü ayrılınca ben oldum. Şimdi de kendi arkadaş grubuyla misilleme yapar gibi takılıyor.ortak arkadaşlarımız bu durumdan keyif alır gibiler. Asla benimle buluşmalarda denk gelmiyorlar resmen bana düşmanlar. Oysa ben o gün kötü geçtikten sonra arayıp onlardan özür diledim sizinle ilgisi yok diye. İşte tüm bunlar bana koca bir senemi boşu boşuna ağlayarak üzülerek çok fazla düşünerek geçirmeme neden oldu. O benim gözümde bitti. Sürekli ona profil resmimi açıp kapatıyordum kendi içimde git gel yaşarken kuzenimin nikahından sonra yine açmıştım. Ama bu tarz şeyleri görünce tamamen kapattım. İçimde bir şeyler koptu ona dair belki o kadar şey yaşattı ama bu son yaptığı misilleme gibi davranışı.. Bu yaptığıyla bende o saf duygular tamamen artık yok oldu. Bir güç savaşına dönüştü bu olan benim amacım bu değildi. Ama böyle anlaşıldı. Ben son 1 senedir kendi içime kapanmıştım unutmaya çalışıyordum bir yandan da bir umutla bakıyordum bir özür beni paramparça ettiğine dair bir adım gelir mi belki değişmiştir diye. Bunlar asla olmadı. O koca sene beni terk edip hayatına baktı ama ben kıyafetlerime geri döndüm diye suçlu ilan edildim. O ilişki boyunca bana yalanlar söyledi bir şeyler sakladı ben o gün gülemedim eğlenemedim diye kötü ilan edildim. Anlıyorum ki şimdi tüm bunlar kendi hatalarını benim yanlışlarımla kapatmanın çaresizliği. Çünkü o kadar hissizleştim ki ona karşı. Durup düşünmek lazım belki de yaşattıklarım yüzünden değişti bu insan belki de ben çok kırdım. Ama asla öyle bir belirti yoktu. Konu benim hiçbir zaman fedakarlık olmadı o kendi hayatından hiçbir zaman ödün vermedi. Verdiğini sandığım yerlerde yalan söyledi. Ait olmadığım yerdeki savaşım bitti denir ya öyle işte. Şimdi ruh gibiyim koca yolu yürümüşüm nasıl geri dönülür bu hayata nasıl başlanır bilmiyorum. Sıfırdayım. Kaygılarım çok yüksek yaşadıklarım bedenime çok ağır geliyor. Benim de hatalarım var ama ben bunları hep telafi etmeye çalıştım en ufak birine hasar verdiysem bile. Şu an bile sadece profil resmimi kapattım. O kadar. Çünkü farkındayım ki herkes tiyatro izler gibi sonraki adımımı nasıl yere düşüşümü bekliyor eğleniyorlar kendi aralarında oysa ben gerçekten acı çekiyorum. Ben 1 seneye yakın kendi içime kapandım kıyafetlerim umrumda değildi. Ama kendime öyle bir söz verdim ki o şarkılar öyle bir anlamlı oldu ki çünkü benimleyken de ona şarkı yüklemiş meğerse o kızın haberi yok biliyorum ama ben şimdi daha net anlıyorum. Sadece duygularımla hareket ettim bu şarkıları paylaşıp acımı gizlemediğim herkese malzeme olduğu için çok pişmanım. Benimle dalga geçildi. Gerçekten canı yanan birisi vardı karşısında oysa o bunu güç savaşına çevirip misillemeler yaptı. Konu buralara nasıl geldi anlamıyorum ama şunu anladım ki bazen olmayan şeyler de gerçekten bir hayır varmış ben saf duygularla onu severken ona tekrar gitseydim yine bu kıyafet arkadaş ortamı manipülasyonuna düşecekmişim. Ben bu ilişkiyi nasıl anlamlandırmalıyım. Kendime ne söylemeliyim. Bu kadar düşmüşken nasıl tekrar ayağa kalkacağım bilmiyorum. O insanlar içten içe benimle alay eder gibi davrandılar kendimi nasıl toparlayacağım bilmiyorum lütfen bana yardım edin ♥️
Bu soru 17 Temmuz 2025 13:35 tarihinde Psikolog İrem Gülsün Zengin tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba Sevgili Danışanım,
Yazdıklarınız oldukça yoğun, katmanlı ve duygusal olarak derin izler bırakabilecek bir yaşantılar silsilesini içeriyor. Öncelikle bunu bu kadar açık yüreklilikle paylaşmanız çok kıymetli. Acıyı, kafa karışıklığını, suçluluğu, hayal kırıklığını ve yeniden ayağa kalkma çabanızı her satırda hissetmek mümkün. Gelin bu süreci birlikte anlamlandırmaya çalışalım.
Liseden üniversiteye taşınan uzun soluklu ilişkiniz sizin ilk derin duygusal bağınız olmuş gibi görünüyor. Bu bağın size rağmen, başka biriyle devam ettiğini öğrenmek büyük bir yıkım. Bu yalnızca terk edilmek değil; aynı zamanda değersiz hissetmek, yerine başkasının konması, hem kişisel hem de kadın kimliğinizin derinden sarsılması demek olabilir. Bu ilk deneyim, sonraki tüm ilişkilerinize bir temel oluşturmuş olabilir: “Sevgiye rağmen bir gün bırakılabilirim.” Bu temel inanç, maalesef sizi tetikte, temkinli ama aynı zamanda kırılgan bir hale getirmiş olabilir.
Yeni tanıştığınız kişiyle olan ilişkiniz çok kısa sürede duygusal bağlanma yaratmış. Bu çok insani; çünkü uzun bir yalnızlık ve hayal kırıklığı döneminden sonra gelen ilgi, şefkat ve heyecan sizi hızlıca içine çekmiş. Fakat ne yazık ki bu kişi, size duygusal olarak tutarlı bir güven alanı sunamamış.
Telefonundaki eski mesajlar, gizlenen ilişkisel izler, inkarlar, sonra yarım yamalak açıklamalar ve çelişkili davranışlar… Hepsi sizin “yeniden güvenme” çabanızı zedelemiş. Siz ise, onunla kalmak için kendinizden fedakârlık etmişsiniz; kıyafetlerinizden sosyal çevrenize kadar birçok şeyde değişiklik göstermişsiniz.
Ama unutmayın: Bir ilişkide emek, karşılıklı olmalıdır. Bir taraf sürekli verip değişmeye çalışırken, diğer taraf hem sizi suçluyor hem de kendi davranışlarının sorumluluğunu almıyorsa bu artık sağlıksız bir dengeye dönüşür.
Siz dürüsttünüz, açık ve sadıktınız. Buna rağmen ilişki içinde yalan söyleyen, gizleyen, eski bağlarını silmekte zorlanan kişi o oldu. Fakat ilişki bitince suçu size yükledi. Bu, psikolojik olarak savunma mekanizmalarından biri olan yansıtmadır. Kendi hatalarını kabullenmek yerine karşı tarafı suçlayarak rahatlama yolunu seçmiştir.
Bu kişilik özelliğiyle baş etmek çok yıpratıcıdır. Siz de zaten bu döngünün içinde, sürekli hem suçlu hem de mağdur pozisyonuna itilmişsiniz. En son yaşadığınız alaycı şarkılar, misillemeler, ortak arkadaşların pasif-agresif tutumları; bunların hepsi sizin kırılganlığınızı “eğlenceye” dönüştüren sağlıksız bir çevrenin parçası.
Karşınızdaki kişi size "dinen sen sorumlusun" gibi cümlelerle baskı kurmuş, kendi yaşam tarzını sürdürürken sizden değişmenizi beklemiş. Oysa ilişkide olması gereken şey şu:
Değişim, sadece uyum için değil, karşılıklı saygı ve gönüllülükle olmalıdır.
Siz bunu yapmaya çalışmışsınız. Ama o kendi çevresini, alışkanlıklarını sorgulamadan, sizden bir “dönüşüm” beklemiş. Bu da sizi zamanla “yeterince iyi değilim, kabul görmem için değişmeliyim” gibi düşüncelere sürüklemiş olabilir.
Peki şimdi ne yapmalısınız?
Duygularınızı geçersizleştirmeyin.
Yaşadığınız şey “gereksiz uzatılmış bir ayrılık” değil. Derin bir duygusal manipülasyon, eşitsiz bir ilişki, ihmal ve aldatılma hikâyesi. Bunların yasını tutmak, öfkelenmek, kabullenme çabası çok normal.
Suçluluk ve pişmanlık duygusunu yeniden değerlendirin.
Siz olan biteni hep anlamaya çalıştınız. Oysa karşınızdaki kişi sizi duygularınızla baş başa bırakıp, sonra da o duyguları “abartı” gibi görüp küçümsedi. Bu, sizi zayıf biri yapmaz. Bu sizi derin bir bağ kurmaya çalışan ve sevilmeyi isteyen biri yapar.
Kendi hikâyenizi yeniden yazın.
“Ben saf duygularımla karşılık bulamadım ve bunun cezasını çektim.” diye düşünüyor olabilirsiniz
Oysa doğrusu belki de şu: “Ben samimi duygular sundum ama yanlış kişiye denk geldim. Bu, sevgimin değil, karşımda duran kişinin kapasitesinin sınırıydı.”
Psikolojik destek alın.
Bu kadar derin kırılmalardan sonra bir uzmanla çalışmak çok iyileştirici olur. Travmalarınızı, kırılganlıklarınızı ve kendilik algınızı yeniden yapılandırmak sizi hem ilişkilerde hem sosyal hayatınızda çok daha güçlü bir noktaya getirir.
Sevgilerimle💙
Psikolog İrem Gülsün Zengin