huzurlu hissetmek için ne yapılması gerekmektedir

Merhaba Sevgili Danışan,

Yazdıklarını büyük bir dikkatle ve içtenlikle okudum. Sözcüklerinin her birinde hissettiğin o derin içsel huzursuzluğu, tarif edemediğin boşluğu ve özellikle akşamları yoğunlaşan sıkışmışlığı tüm gerçekliğiyle hissedebiliyorum. Bu duyguların kolay olmadığını ve seni ne kadar yorduğunu tahmin edebiliyorum. Öncelikle şunu bilmeni isterim: hissettiklerin ne anormal, ne de yalnızca sana özgü. İnsan zihni ve kalbi, özellikle durduğunda ve dış dünya sessizleştiğinde, kendi iç sesini daha yüksek duymaya başlar. Bu yüzden gece gelen duyguların, belki de gündüz bastırılmış olanların yankıları olabilir.

Gündüz meşguliyetleriyle üstü örtülen duygular, akşamın sessizliğinde “artık beni de fark et” dercesine kendini gösterebilir. Bu, zihninin sana zarar vermek için yaptığı bir şey değil; aksine, içsel bir çağrı olabilir bu: “Bak burada bir şey var, ilgilenilmek istiyor, görülmek istiyor.”

Sen, bu çağrıyı fark etmişsin. Günlüğüne yazmışsın, yürümüşsün, müzik dinlemişsin… Bunların hepsi çok değerli yollar. Kendini anlamaya, rahatlatmaya çalışman, duygularınla bağ kurma çaban hepsi iyileşmenin sessiz adımları aslında. Ancak anladığım kadarıyla, ne kadar uğraşsan da içindeki o boşluk hâlâ yerinde duruyor. İşte burada biraz daha derine inme zamanı gelmiş olabilir.

Sana “neden böyle hissediyorsun” diye sormayacağım. Çünkü bazen ruh hâllerimizin net bir nedeni olmayabilir. Bazen bir boşluk sadece boşluktur. Ama bu boşlukla ilişki kurma şeklimiz değişebilir. Belki de şu anda yaşadığın bu his, hayatındaki bir eksiklikten çok, bastırılmış veya yeterince dinlenmemiş bir parçanın kendini duyurma çabasıdır.

Şu soruları kendine yavaşça, yargılamadan sorabilirsin: Bu huzursuzluk bana ne anlatmak istiyor olabilir? Hayatımda gerçekten “durduğum” anlar var mı, yoksa sadece işlevsel bir akışın içinde sürükleniyor muyum? Geçmişte bastırdığım, ertelediğim ya da görmezden geldiğim hangi duygular, şu anda geceyle birlikte gün yüzüne çıkıyor olabilir? Kendimle yalnız kalmak neden bu kadar zorlaşıyor olabilir? Bu yalnızlık bana kimi/neyi hatırlatıyor?

Bu sorulara hemen net yanıtlar almak zorunda değilsin. Zaten bu bir yolculuk ve her yolculuk gibi, bazen yönünü bulmak için önce kaybolmak gerekebilir.

Şunu da hatırlatmak isterim: “iç huzur” ulaşılacak sabit bir hedef değil, iniş çıkışlarla, zaman zaman duraksamalarla ilerleyen bir süreçtir. Bazen o huzur bir an gelir, sonra yine gider. Önemli olan, o huzurun yokluğunda kendine nasıl eşlik ettiğindir. Kendini yargılamadan, suçlamadan, sabırla ve sevgiyle...

Eğer istersen, bu süreci birlikte keşfedebiliriz. Belki de bu huzursuzluğun kaynağını birlikte araştırmak, onunla güvenli bir alanda yüzleşmek, sana bu duygunun taşıdığı mesajı anlamanda yardımcı olabilir. Çünkü hiçbir duygu nedensiz değildir. Ve her his, seni daha derin bir kendilik bilgisine götürebilecek bir iz olabilir.

Sormak istediklerin veya eklemek istediklerin varsa tekrar yazabilirsin

Uzm. Klinik Psk. Elif Kızılkaya