İçimde bir belirsizlik var ve kimse beni anlamıyor
Aileme açılmak istiyorum dedim ve onları evi kaybetmekle burun buruna geldim beni evden kovup sileceklerini söylediler ve içimde hiçbir şey eskisi gibi değil onlara nasıl davranacağımı bilmiyorum nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilmiyoum.onlarla nasıl konuşacağım kendimi nasıl ifade edeceğim bilmiyorum ve bu durum beni çok üzüyor yoruyor psikolojik sıkıntılarım olduğunu söylüyorlar ve gerçekten var mı yok mu onu da bilmiyorum
Bu soru 1 Nisan 2025 17:36 tarihinde Psikolog Ayşe Tuba Aksakallı tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar Sevgili Danışan,
Öncelikle yaşadığınız bu zorlu süreçte hissettiklerinizi anlıyorum ve sizinle empati kuruyorum. Ailenize açılmak büyük bir cesaret ister ve bu kadar kişisel bir konuda anlaşılmamak gerçekten çok yıpratıcı olabilir. Kendinizi yalnız ve çaresiz hissetmeniz de bu durumda gayet doğal. Sakın unutmayın, bu hisleriniz tamamen geçerli ve önemli.
Aile ilişkileri bazen gerçekten karmaşık bir hal alabiliyor, özellikle de duygusal konular söz konusu olduğunda. Ailenizin bu tepkisi, belki de onların alıştığı ya da anladığı bir durum olmamasıyla ilgili olabilir. Çoğu zaman bu tür tepkilerin altında korku, endişe ve belirsizlik yatar. Bu, sizinle ilgili bir eksiklik ya da hata olduğunuz anlamına kesinlikle gelmez. Lütfen bunu aklınızda tutun.
Ailenizle iletişim kurmaya çalışmanız takdire şayan bir adım. Belki onlarla tekrar konuşmak istediğinizde, daha sakin bir anı ve uygun bir zamanı seçebilirsiniz. Kendinizi hemen yüzleşmek zorunda hissetmeyin. Ne zaman hazır hissederseniz, o zaman bu konuyu tekrar açabilirsiniz. İletişiminizi kolaylaştıracak farklı yollar da düşünebilirsiniz. Örneğin, duygularınızı ve düşüncelerinizi bir mektupta daha rahat ifade edebileceğinizi düşündünüz mü? Yazılı iletişim, bazen yüz yüze konuşmanın getirdiği o yoğun duygusal atmosferi biraz hafifletebilir ve karşı tarafın düşünmek için daha fazla zamanı olabilir.
Aileyle iletişim kurarken, birbirinizi anlamaya çalışmak çok önemli. Onların sizin bakış açınızı tam olarak anlamamış olabileceğini kabul etmek, aranızdaki empatiyi güçlendirebilir. Onların tarafından bakmaya çalışmak da, belki sizin göremediğiniz bazı şeyleri görmenize yardımcı olabilir. Bu süreçte sabırlı olmanız ve kendinize şefkat göstermeniz çok değerli. Biliyorum, duygusal olarak çok zorlayıcı bir dönemden geçiyorsunuz ve bu durumda kendinizi koruyacak sınırlar çizmek en doğal hakkınız.
"Acaba psikolojik olarak zorlanıyor muyum?" diye düşünmeniz de çok anlaşılır bir durum. Bazen bu kadar yoğun duygusal yükler, hayatımızın diğer alanlarında da sıkıntılar yaşamamıza neden olabilir. İç dünyanızı keşfetmek, duygularınızı anlamak ve onlarla başa çıkmak için farklı destek kaynaklarına yönelmeyi düşünebilirsiniz. Unutmayın, duygularınızı anlamlandırmak ve kendinize nazik davranmak çok önemli bir adım. Her adımda, bu yolculukta yalnız olmadığınızı ve hissettiğiniz her duygunun geçerli olduğunu hatırlamanız iyi gelecektir.
Son olarak şunu söylemek isterim; hissettiğiniz bu karmaşa ve üzüntü, bu sürecin doğal bir parçası. Adım adım ilerleyin, kendinize karşı sabırlı olun ve iç sesinizi dinleyin. Başkaları ne derse desin, kendi duygularınıza değer vermek ve onların geçerliliğini kabul etmek sizi daha da güçlendirecektir. Bu kendinize ve duygularınıza doğru olan yolculukta, benzer deneyimleri yaşamış insanlarla konuşmak da size destek olabilir.
Sürecin her adımında kendinize karşı nazik olmanızı diliyor, cevabımın faydalı olmasını umuyorum.
Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.
Sevgiyle kalın...
Psikolog Ayşe Tuba Aksakallı
Çok teşekkür ederim çok faydalı oldu