Içimdeki bu yorgunluk nasıl geçer
Merhaba özel bir kardeşim var hastalığından dolayı durumu geriye gidecekmiş ve son 4 aydır bu sürece girdik psikolojik olarak çok yorgun hissediyorum onu kaybedersem bu süreçi kaldıramayacagim gibi düşünmeye başladım aklımda hep böyle bir düşünce var 11 yıldır ona bir anne gibi davranıyorum herseyinde varım belkide bu yüzden bu kadar bağlı ve korkuyorum çevremdeki kimse anlamıyor ailem içinde zaten anlıyor yaşıyor bu durumu ve ağlama krizleri geliyor ara ara durup dururken ağlıyorum ve kendi hayatımda liseye kadar okudum 5 yılın 1 yılında sınava girmedim ve hayatım bu sınava hazırlamaktan ibaret oda yoruyor beni ne yapabilirim bana ne iyi gelir bu endişe nasıl geçer bu yorgunluk nasıl geçer
Bu soru 28 Ocak 2025 10:49 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar Sevgili Danışan,
Yaşadığınız durumda kardeşinizle ilgili süreç oldukça zorlayıcı ve hissettiklerinizi anladığımı bilmenizi istiyorum. Bir yandan kardeşiniz için bir anne figürü olmanın yükünü taşıyorken diğer yandan da geleceğe dair endişeleriniz var. Kendi hayatınıza odaklanmaya çalıştığınızda da bu yorgunluk sürüyor. Bu yoğun duygularla ve sorumluluk hissiyle başa çıkmaya çalışırken kendinizi tükenmiş hissetmeniz çok doğaldır. Birlikte daha detaylı bakalım istiyorum.
Kardeşinizin durumu karşısında hissettiğiniz korku ve üzüntü insani duygulardır. Bu duyguları bastırmaya ya da görmezden gelmeye çalışmadan onları kabul etmeye çalışmalısınız. “Böyle hissetmemeliyim” yerine
“Bu süreç benim için zor ve hissettiklerim tamamen normal.” demek çok önemlidir.
“Üzgün ve endişeli olsam da, şu an elimden gelenin en iyisini yapıyorum.” demek duygularınıza izin vermektir.
Ağlama krizleri bu süreçte yaşadığınız yükün dışa vuruş biçimi olabilir. Bu yüzden kendinizi suçlamayın. Aksine bu duyguların bir çıkış yolu bulmasına izin vermek sağlığınız için faydalıdır.
Onın için her şey olmaya çalışmanız, kendi ihtiyaçlarınızı göz ardı etmenize neden oluyor olabilir. Fakat sizin ruhsal ve fiziksel sağlığınız yerinde olmadığında onun için de yeterince güçlü olmanız zorlaşabilir. Bu yüzden kendinize ve dinlenmeye zaman ayırmalısınız.
Gün içinde kısacık da olsa kendinize nefes alabileceğiniz molalarınız olsun. Bir yürüyüş, sevdiğiniz bir dizi, ya da sessizce bir kahve içmek gibi. Bunları çoğaltabilirsiniz. Her zaman durup bir nefes almaya ihtiyacımız vardır.
Kendi ailenizden ya da güvendiğiniz arkadaşlarınızdan da destek almayı deneyebilirsiniz. Duygularınızı paylaşabilirsiniz, bu iyi gelebilir. Sizi tam anlamıyla anlamadıklarını düşünseniz bile onların varlığı yükünüzü hafifletebilir.
Kardeşinizi kaybetme düşüncesini sürekli taşımak bir alarm hali yaratabilir. Kaybetme düşüncesi gelecekteki bir ihtimale odaklanmanızı sağlıyor. Ancak şu an, onun yanında olmanız ve elinizden geleni yapmanız daha değerli değil midir?
Kendinize sık sık şu soruyu sormanızı istiyorum: “Şu anda benim kontrol edebileceğim ne var?”
Bu soru korkular yerine, şu an yapabileceğiniz şeyler neler, onlara odaklanmanıza yardımcı olur.
İçinizde biriken endişeleri bir not defterine yazmayı deneyebilirsiniz. Yazmak, zihni boşaltmaya yardımcıdır ve düşüncelerinizi somut bir halde kağıtta görmenizi sağlar.
11 yıldır kardeşinizin yanında olduğunuzu ve büyük bir emek verdiğinizi söylüyorsunuz. Bu süreçte hissettiğiniz güçlü bağ var ve onun size ne kadar ihtiyaç duyduğunu da gösteriyor. Ancak bu bağlılık sizi tamamen tüketmemeli.
Kardeşinizin bakımında bir sorumluluğu paylaşacak başka bir aile üyesi ya da destek olabilecek bir kişi var mı? Sizin her şeyi tek başınıza yapmaya çalışmanız sizi etkiliyor.
Kendi hayatınızla ilgili sınava hazırlanma sürecinde yorulduğunuzu söylüyorsunuz. Sınava hazırlanmak gibi büyük hedefler bazen gözümüzde çok daha büyüyebilir. Günlük küçük hedefler koyarak ilerlemeye çalışın. Örneğin, bir günde sadece bir konuyu çalışmayı hedefleyebilirsiniz.
Her gün aynı tempoda çalışmak zorunda değilsiniz. Yorulduğunuzda kendinize dinlenmek için izni vermek enerjinizi yenilemeniz için önemlidir.
Bu süreçte duygularınız ne olursa olsun, her biri tamamen geçerli. Kendinize nazik davranmaya ve başkalarından yardım istemeye izin verin. Kardeşiniz için bu kadar duyarlı olmanız çok değerli ancak kendinizi de ihmal etmemelisiniz. Siz değerlisiniz.
Eğer mümkünse, bir psikologdan yardım almayı düşünebilirsiniz. Bu durumla başa çıkarken yalnız olmadığınızı unutmamanız çok kıymetlidir. Hoşça kalın…
Sevgiyle,
Psikolog İrem Bor
Teşekkür ederim