İçine kapanıklıktan nasıl kurtulabilirim?

Merhaba sevgili danışan,

Bir anne olarak kızımıza hissettiğiniz sevgiyle karışık kaygıyı anlayabiliyorum. Ebeveynler bazen iyi niyetli olarak yaptıkları her yönlendirme sanki çocuğunuza ulaşmıyor gibi hissedebiliyorlar. Endişenizi gayet normal bir durum siz çocuğunuzun kendi sesini bulmasını fikirlerini rahatça ifade etmesini istiyorsunuz bir anne olarak. Bu durum karşısında suçluluk duygusu hissediyorsunuz belki de ama bunun altında yatan pek çok sebep olarak örneğin çocuğunuzun karakter yapısı veya daha önceden deneyimlediği bir duygusal anın etkileri olabilir. 

Bazı öfkelendiğiniz anlarda sesinizin yükselmesi kızınızın aslında farkında olmadan kendisini daha da kapatmasına yol açacaktır. Çünkü bu davranışı bir tehdit unsuru olarak algılayabilir. Belki de o anlarda istersen konuşmak zor geliyorsa senin için bana istedikleri yazarak da anlatabilirsin diyebilirsiniz. Biliyorsunuz ki iletişim sadece sözlü olarak değildir. Bu şekilde çözümler üretebilirsiniz. 

Öğüt vermek bazen çocuklar açısından farklı algılanabiliyor. Bunun yerine sohbet sırasında örneğin ben küçükken böyle bir durumda şunu yaşadım duygularınızı ifade ederek senin aklından neler geçerdi bilmiyorum ama merak ediyorum istersen sende fikirlerini söyleyebilirsin şeklinde bu sayede kızınıza güvenli alanınıza sunmuş oluyorsunuz. 

Kitap önerme konusu ise Duygularını Tanıma ve İfade Etme kitabı çocukların duygu ve düşünceleri ifade etme konusu üzerine yazılmış bir kitap. Duygularım Var kitabı da kızınızla beraber okuyabileceğiniz üzerine konuşabileceğiniz yararlı bir kitaptır. 

Kızınıza bu süreç içerisinde sabırlı ve şefkatli alan açmanız çok önemli olduğunu unutmayın. Onun yanında olduğunuzu bilmesi kendisini daha iyi hissettirecektir. 

Son olarak her çocuğun hikayesi kendine özgüdür.İsterseniz kızınıza özgü noktaları daha detaylı konuşabiliriz.

Sağlıklı günler dilerim 

Psikolog Melisa Sude Kav