Psikoloji

iletişim halindeyken ağlamak

Gizli Kullanıcı1 Mayıs 2024 18:20

özellikle babamla yada patron vs sohbet ederken en ufak seyde gözlerim yaşarıyor patronlara da derdimi anlatırken şikayet vs anlatırken oluyor fakat babamla her ne olursa olsun normal bi sohbette bile ağlıyorum kendimi açıklayamıyorum ifade edemiyorum hakkımı savunamıyorum muhasebe bölümünde çalışıyorum müşterileri aramaktan iletişime geçmekten aşırı utanıyorum birsey isteyeceğim zaman onları rahatsız ettiğimi düşünüyorum

Bu soru 1 Mayıs 2024 20:52 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


İletişim kurmak duygu içerir. Herhangi bir duygu ifadesi kullanacakken bile ağlama hissi gelmesi sizler için zorlayıcı olabilir. Bu durum günlük hayatınızı ne derece etkiliyor diye soracaksam olsam anlattıklarınızdan iş ve aile hayatını etkilediğinizi söylüyorsunuz. Öncelikle bu konu ile ilgili kaygılarınızı duygu düşünce davranış olarak yazmaya çalışın. Duygu utanç, düşünce rahatsız ediyorum, davranış müşteriyi aramak. Bir de olay: patron ara dedi. Ardından gelişen olaylar şeklinde yazmaya çalışın. Bir hafta boyunca kendinizi bu şekilde anlamaya çalışın. Her gün "Bugün neye ihtiyacım var, bugün kendimi güvende hissetmek için neye ihtiyacım var" gibi soruları her gün not etmeniz sizlere fayda sağlayacaktır. Çoğu zaman neye ihtiyacımız olduğunu bilemeyiz, bu hisler davranışlar bize ne söylemek istiyor. Belki de yorulduğunuzu, kaygılandığınızı deponuzun boşaldığını söylüyor olabilir. Deponuzu doldurmak için kaynaklarınızı doldurmanız gerekir ve elbette depoyu boşaltan bir sızıntı var mı bakmak gerekir. Kaynaklarınız; hobileriniz, sevdiğiniz şeyleri yapmak, nefes egzersizleri, meditasyon, yürüyüş olabilir. Bunları tek tek incelemek gerekir. Eğer bunları yaptığınız halde zorlanıyor iseniz bir psikolojik destek almanızı öneririm.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Devamlı endişeli-kaygılı hissetmek, kötü olaylar olacağı düşüncesi

Merhabalar, üniversite hazırlık dönemimden beri kaygı bozukluğu ile savaşıyorum gitmediğim psikolog ve psikiyatrist nerdeyse kalmadı. Biraz daha büyüdükçe daha farkında olmaya başladım tabi . Mesleğimi elime aldım evlendim yeni bir şehire taşındım hersey yolundaydı taa ki 2020 yılında babamin ilk hastalanmasina kadar, sabahin ilk satleryle ani bir telefonla hersey basladi . Beyin kanaması ardından beyin tümörü beyin ameliyatı ve son 6 8 ayının kalmasını öğrenmemiz pandemi ile beraber sık sık babamin yanına gidememem derken 2022 yılında babami kaybettim yine anı bir telefonla vefat haberini aldım. Onun üzerine yas surecini atlatamadığım için psikiyatrist tedavisi aldım çünkü aşırı takıntılarım ve ağlama krizlerim başlamıştı. Takıntı durumum ise devamli ocağı kapiyi kontrol etmem camları kontrol etmem vs gibi. 1 yıl tedavi gördüm ve nihayet iyileştim dedim; bebek tedavisine başladım hamile kaldım sebepsiz yere 2 aylıkken kalbinin durduğunu ve bi an önce kürtaj olmam gerektiğini öğrendim, bununla birlikte 3. 5 yuldir çalıştığım iş yerinden ayrılmak durumunda kaldım. Evde kendime zaman ayırıp psikolojik ve fiziksel olarak toparlamak gerekiyordu. Kürtaj sonrası yaşadığım psikolojik sıkıntıdan sonra urtiket ve egzama oldum bagirsak ağrısından duramadim . Biraz kendimi toparladım yaşadığım yere dönerken evimi şu bastı boru patladı ve yeni taşınmıştım ve üst kat kaynakli idi. Üst kat komşuma durumu anlattım vs. Problem çıkarttı böyle komşuluk mu olur vs bize laf attı sadece tabu büyük kavga falan olmadı. Ama bu olaydan sonra ben evde duramamaya kalp carpisintisindan uyuyamamaya başladımCunku ya tekrar olursa yine onunla muhatap olmak zorunda kalırsak eşimle kavga ederlerse bu sefer ev masrafını karşılamazsa kavga çıkarsa gibi tetikte durmaya başladım , ilerde çocuğum olduğunda ya bisey olursa yine gibi drvamli düşüncelerim artmaya başladı. Eşimle bu noktada hep konuşuruz beni kaygilandiran düşündüren şeyleri hep paylaşırız ama ya o bi gun yanımda olmazsa nasıl baş ederim devamli endişeli devamli korkarak yaşamak istemiyorum