Psikoloji

İlgi odağı olmak

Gizli Kullanıcı28 Nisan 2024 20:21

Sürekli hasta olup ilgi odağı olmak ıstiyorum ve kendim de bu hastalığa inanıyorum üstelik ilgi görüyorken. Gerçekten hasta numarası yapıyorum bazen ve hasta oluyorum bu sebeble panik atak birisi oldım bu yüzden daha bir çok şey var fakat yazabilidm bu kdr kendimi anlatmaktan çok yoruldum artık önceden uzın uzun yazardım şimdi ise hic

Bu soru 28 Nisan 2024 20:34 tarihinde Psikolog Eslem Yılmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Bu hisleriniz oldukça karmaşık ve derin olduğunu anlıyorum. Bu davranışlar, altında yatan birçok farklı neden olabilir.


İlgi görmek ve dikkat çekmek isteği insanların doğasında var olabilir, ancak bu tür davranışların uzun vadede sağlıklı sonuçlar doğurmayacağını unutmamak önemli.


Kendinizi daha iyi hissetmek için hobilerine yönelmek veya kendinize olan güvenini artıracak aktiviteler yapmak faydalı olabilir.


Ayrıca, panik ataklarınızı da ele almak önemlidir, çünkü bu tür durumlar yönetilebilir ve tedavi edilebilir. Bu konularda bir psikolog ile konuşmanız faydalı olabilir.


Psk. Eslem Yılmaz

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Obsesyonlarımı nasıl atlatacağım?

Daha önce de sorduğum üzerine bir şey soracağım sevgilimle çok mutlu bir ilişkim var ve çok güzel gidiyor bir gün aklıma eskiden sadece hoşlantı duyduğum çocuk geldi ki sevgilimle sevgiliyken onunla normal arkadaş olarak konuşmuşluğumuz da var hiç böyle bir şey aklıma gelmedi 2 ay önce hiç olmadık anda sadece adının filmde geçmesi üzerine istemsizce aklıma gelmeye başladı aklıma geldikçe deliriyordum kendime gelemiyordum üstümü başımı yırtasım geliyordu ben sevgilimi çok seviyorum nasıl böyle olur sevgilimin fotoğraflarına bakıp hala seviyor muyum diye kontrol ediyordum sonra bir süre bununla savaştım ondan sonra umursamamaya başladım 1 2 hafta aklıma gelmedi etkisi geçti sonra o süreçte başka obsesyonlar gelişti başka erkeklere karşı bende sevgilime olan sevgimi sorgulamaya başladım bu yüzden onları atlattım 2 gün önce yeniden o eskiden hoşlandığım kişinin obsesyonu geldi ama bu sefer çok daha güçlü sanki her şey olmuş bitmiş ben onu seviyorum bunun geri dönüşü yokmuş gibi çok strese giriyordum ağlıyordum ama aynı zamanda da zihnim bunu sen istiyorsun sen o çocuğu istiyorsun diyip beni daha çok strese sokuyordu dua ederken sen kendin istiyorsun geçmesini istemiyorsun gibi şeyler geliyordu gece rüyamda gördüm sanki ikisi arasında bir seçim yapmam gerekiyormuş gibi sonra bende o çocuğu arayıp içimde sana karşı gram sevgi yok ben sevgilimi seviyorum diyordum rüyamda ondan sonra uyandım korkuyla neden onu rüyamda gördüm sevgilimi aldatma olur mu diye şuan çok gerçekmiş gibi hissettiriyor sanki gerçekten onu seviyormuşum gibi ama bunu düşününce çıldırıyorum sevgilimi istiyorum ben sadece diye ağlıyorum ne yaşıyorum ben ve nasıl atlatacağım bir şey gerçekmiş gibi olması ne

Psikoloji

Hayatın eşitsizliği konusuna ne düşünmeliyim?

Bildiğimiz üzere hayat herkese aynı şansı sunmuyor. Herkes aynı maddiyata sahip, aynı fırsatlara, aynı imkanlara sahip değil ki öyle olsaydı emeklerimizin sonucunu aldığımızı hiçbir zaman düşünmezdik. Nasıl üzülmeden mutluluğun değerini anlamıyorsak bu da ona benziyor bence. Özel okula gidiyorum bazı nedenlerden. Memur çocuğuyum. Özel okula başladığım günden beri ailemden para almadım. Üstüne para almamak onları zora sokmamak için didindim durdum. Hala da öyleyim. Herkesin cebinde gezdirdiği paraları görüyorum, bindiği lüks arabaları görüyorum. Görmekle kalmıyor arkadaş grubum ve sevgilimden dolayı da bizzat yaşıyorum. Ama sorunum şu ki bunca farkındalığıma rağmen hayatın bu dengesizliğine cidden üzülüyorum. Ben bu yaşımda didinip elde ettiğim şeyler başkalarına altın tepside sunuluyor. Üstelik hak ettiklerini düşünmüyorum, karakterleri yüzünden. Gözlemlerime göre de değerini bilmiyorlar zaten. Arkadaşlarım ve özellikle sevgilim için seviniyorum, ne güzel benim yaşadıklarımı yaşamıyorlar diye. Bu konuyu onlarla konuştuğumda bana çok kızıyorlar, her bakımdan eşitiz diye. Ama ben yinede hissettiğim o eksiklik, geri kalmışlık hissini atamıyorum. Ki her gün gördüğüm için beni ekstra yorup strese sokuyor. Buna ek ve son olarak derslerden kalmamak ve para ödememek için de sürekli elimden gelenden kat kat fazlasını yapıyorum ama baktığımda bu onların umrunda bile değil. Ailem hep arkamda durup bana destek olur. Ancak okulda o insanları gördüğümde ailemin bana bir yere kadar destek olabildiğini görüyorum ve onların hayat kalitesinin neden hak ettikleri yerde olmadığını düşünüp ekstra üzülüyorum. Önerebileceğiniz bir şey var mı?