İlişki kaygım var ayrılma eşiğindeyim

Merhaba. Daha önce de bu konuda yazmıştım, 4 yıllık bir iliskim var onu sevdiğini düşünüyorum, tabi 4 yıldır olduğu için bir alışkanlık da olmuştur illaki ama seviyorum. Sürekli sorun yaşıyoruz. Sorunları çözemiyoruz. Ben barışırken ona söyledim kaygılarımın olduğunu, davranışlarının bana hassas olması gerektiğini, duygularımı anlamasını, Empati yapmasını.. ama ben en ufak tartışmamda yine bunları göremiyorum göremedikçe de çok kaygılanıyorum ve ayrılmaya gidiyorum. Geçen hafta da böyle oldu. Bana geçmişte yalan söylediği için biraz onun üzerine gitmiş olabilirim kiminle konuşuyorsun gibi bir soru sordum ve daha sonra sevgilim bana 4 yılın patlamasını kustu birdenbire ne olduğunu şaşırdım.

Cümleler şöyle; “ saygı görmüyorum varsa yoksa karşıdakini tamir etmeye çalışıyorum, varsa yoksa kendi duyguları, varsa yoksa kendi düşünceleri, ilişkinin iyiliğini sağlamam icin imkan verilmiyor, her zaman kusursuzsun, her zaman hatasızsın, ben sana sadece hissettirdiğin şeyleri söylüyorum, ağlamaktan başka işin yok, ağız tadı bırakmıyorsun, araba yıkamaya çıkıyorum aynı şey..”” gibi Birsürü alakasız 4 yılın biriken neyi varsa üzerime kustu. Ve ben o kadar çok ağladım ki kendimi durduramadım onu aradım, açmadı. Sonra konuşalım dedi sonra aradı konuştuk ağladım kendimi anlattım. Bak senin rahatsız olduğun şeyleri çözebilirdik ama eğer tatlı bir dille anlatsaydın çözebilirdik, güzel dille anlatmadığın sürece ben hiçbirşeyi çözemem dedim bana verdiği cevap şu: şart koyuyorsun.

İnsan insanı nasıl bu kadar anlamaz da olayı çıkmaza sokar ? Ben açıklıyorum bak ben kendim kırgınım şuan nasıl çözeyim kırarak söyledin diyorum insanca söylesen çözerdim diyorum yine yok. Kırgınlıgımı görmüyor , önemsemiyor. En sonunda delirdim bagırarak kendimi açıkladım ağladım karşımda güldü .. güldükten sonra zaten artık ne yapacağımı şaşırdım suratına kapadım yazdığı şeyler : “ gülmüyorum abi mimiğim öle “ sonra engelledim ve ayrılalım yazdım. 1 hafta oldu ara ara mesaj attı attığı mesajlar da kar var mı vs saçma sapan mesajlar hani seni kırdım konuşabilir miyiz gibi bir olgunluk yok, barışma çabası bile olmadı. Sonra hafta sonu yanıma gelir diye düşündüm çünkü izinli. Yani aramız bu derece kötüyken çözmek için hiçbişey yapmadı demek ki yanıma gelecek diye düşündüm .

Yanıma da gelmedi. Telefonla aradı konuşmaya çalıştı ama yanıma gelmediğini ögrendigimde deliye döndüm. Çünkü bu ilişki için bir fedakarlık bile yapamıyor sana çok ihtiyacım var ben bu kavgalardan dolayı çok kötüyüm lütfen yanıma gel dedim 5 saat yolu gelemedi.

Yalvarmama ragmen yanıma gelmemesi beni ona karşı çok daha fazla doldurdu. Ben bu kavgaları ayrılıkları bir tartışma yaşayınca 1 hafta görüşmemeyi , barışmak için bişey yapmamasını beni hiç anlamamasını artık kaldıramıyorum. Gecelerce ağlıyorum yemek yiyemiyorum uykularım gitti kaçıyor. Onu seviyorum ayrılmak isteniyorum ama bir yandan da bana çok kötü şeyler yaşatıyor bu derece kötü olduğum yerde de kalmak ne kadar doğru bilmiyorum. Ben ne doğru ne yanlış bulamıyorum. Ayrılalım dedim ama içim yanıyor ayrılmayalım diye dualar ediyorum. Ben bu durumdan nasıl çıkabilirim burada doğru düzgün arkadaşım yok , ailem yanımda yok o bunları bilmesine rağmen kavga edttigimşz o gece ben uyuyamayacağım dememe rağmen beni bırakıp küs bir şekilde yatıp uyuyabildi .

Ben artık bunları aklım almıyor ve onu affedemiyorum, bir yandan da onu haklı bulacak şeyler çıkarıp duruyor beynim sürekli onu haklayacak birşeyler arıyor ve kendimi de suçlu bulduğum noktalar olduğu için ondan vazgecemiyorum . Dua ediyorum onsuz bir hayat istemiyorum , onunla da olabilmek ne kadar mümkün emin değilim devam da edemiyorum ne yapabilirim bana yardım eder misiniz? Aileme de anlatamıyorum ailelerimiz tanışıyor , çok yanlız hissediyorum.