ilişkiler için yeterince sağlıklı değil miyim?
merhaba bana kaygı bozukluğu teşhisi kondu iki yıldır ilaç kullanıyorum artık neyi neden yaptığıma hissettiğime dair yüksek farkındalığım var ama asla çözüm bulamıyorum bu zamana kadar özgüven eksikliğinden dolayı yaşadığım ilişki kaygılarından dolayı hep kriterime uygun olmayan bana ondan üstte olduğumu düşündürecek insanlara şans verdim ama asla mutlu olmadım bunun sebebi gerçekten küçük bir yaşta yaşadığım ilk ilişkim uzun ve aşırı toksik bir ilişkiydi aşağılanıyordum sürekli o ne derse tamam haline gelmiştim ayrılık döneminde 5 ay kadar yeme içmeden kesildim sürekli mide bulantısı uykusuzluk saatlerce ağlamak geceleri uyanıp mesaj var mı diye kontrol etmek bunlar[her duyguyu diplerde yaşarım kaygı ve üzüntü midemi bulandırır kusarım kusunca daha iyi hissederim] şu an böyle hissetmemin nedeni olduğunu düşünüyorum 2 yıldır hayatıma kimseyi almamıştım hatta beni neden kimse sevmiyor diye özgüven eksikliği yaşıyordum hayatıma yeni biri girdi yaklaşık 1 haftadır beraberiz her şey iyi giderken birden soğuk konuşmaya ne olduğunu sormama rağmen bir şey yok diye geçiştirdi sürekli soğudu mu acaba ne yaptım şeklinde kaygılanıyorum eskiden hayatımdan kimseyi çıkaramazken şimdi en ufak şeyde hemen engelleyip olayları kesinleştirmek istiyorum belirsizliğe tahammülüm asla yok[dini inancım güçlü değil spritüel şeylere daha çok inanırım ne zaman kötü olsam daha çok ilgilenirim kaygılı anlarda direkt tarot baktırırım sadece kesinlik istiyorum doğru veya yanlış] kötü olsun ama net olsun ve aynı zamanda sürekli böyle böyle yazarsa şunu diyeyim o zaman böyle yaparım deyip sürekli kafamda kurguluyorum asla anı yaşayamıyorum bütün günümü etkiliyor ikili ilişkiler tüm modumu etkiliyor her şey ona göre şekilleniyor ayrıca aldığım her karar sanki yanlışmış gibi hissediyorum sınır koymakta [direkt iletişim kesmek hariç] aşırı zorluk çekiyorum sınır mı koyuyorum yoksa saçmalıyor muyum çok mu sertim asla karar veremiyorum ve normalde aşırı çabuk güvenirim [anormal bir şekilde hızlı ve fazla] artık çok güvensiz hissediyorum uzun zamandır kimseyi sevmediğim için değişen davranışlarımı tam anlayabilmiş değilim ve karşıdakinin de beni sevdiğine inanamıyorum neden sevsin diyorum sürekli. aklıma sürekli partnerimle konuşmak bunları anlatmak geliyor ama en zayıf yönlerim bunlar, aşırı bağlanmamı vazgeçemeyişimi anlarsa insan ister istemez bunu kullanır bunun için suçlu da olmaz bence ne yapmalıyım ilişkilerden uzak mı durmalıyım bu kaygılarımı nasıl aşarım nasıl sınır koyarım kaygılı bağlanma şeklimi nasıl değiştiririm yardımcı olursanız çok sevinirim
Bu soru 9 Eylül 2024 21:20 tarihinde Uzman Psikolog Naile Bilir tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba ben psikolog Naile bu cevapla umarım sana yardımcı olabilirim
İlk olarak kendini detaylı ve farkında ifade ettiğin için teşekkür ederim. Bir psikiyatri yardımı alıp çözümcül yaklaştığın içinde tebrik ederim.
Anladığım kadarıyla bir yerden başlayıp iyileşme sürecindeyiz fakat hayatımız durağan bir durumda olmadığı için bu süreçte tetiklenmekte, başa dönme hisleri, motivasyon düşüşleri, cesaret kırılmaları meydana gelmekte. Sizi anlıyorum. Peki ne yapabiliriz
Geçmişte yaşadığımız olumsuz partner ilişkilerimizden kopmalıyız. O dönem yaptığımız yanlış tercihlerden ve davranışlardan ötürü kendimizi yargılamamalı ortada bir yanlış veya eksik giden durumda aynaya bakıp problemi kendimizde aramak dışında karşımızdakinin de davranışsal olarak eksik veya hatalı reaksiyonlar gösterebileceğini bilmeliyiz. Şöyle ki; bir insanın bizden ayrılma, soğuma sebebi bizle ilgili olmayabilir. Tamamen kendisiyle ilgili olabilir. Bunu yansıtmıyor veya dile getirmiyor olması eksiğin sorgulaması gereken kişinin bizim olucağımız anlamına gelmez.
Bu durum için özgüven çalışabiliriz..
Netlik isteme konusuna gelirsek, belirsizlikten ve net olmayan durumlar için (fal baktırmak vs) güven eksikliği ve kontrolcülük hissinin yansımasıdır. Bu süreç için benim önerim
1- belirsizliğin hayatın bir parçası olduğu (ölüm zamanımızın, yarın alıcağımız herhangi bir haberin) kabul etmek ve uyum sağlamak.
2- ufak ufak bu durumlara maruz bırakmak kendimizi
3- günlük tutmak
bunlar dışında en önemlisi profesyonel bir destekle bu durumun kökenini araştırıp kabullenişe geçmek…
”En büyük özgürlük, hayatın belirsizliklerine direnmektense onlara uyum sağlamaktır.”