Romantik İlişkiler

İlişkilerimde çok fazla fedakarlık yapıyorum

Gizli Kullanıcı12 Haziran 2024 08:50

İlişki içerisinde ve ayrılıktan sonraki süreçte kendimden çok fazla ödün veriyorum. Yaptığımın farkındayım ama kendimi engelleyemiyorum. Hatam olmamasına rağmen kendimi karşı tarafa barışmak ve konuşmak için yalvarırken buluyorum. Sürekli mesaj atıp ulaşmaya çalışıyorum. Kavga etmekten bile hoşnut oluyorum. Sınır çizmeyi beceremiyorum hep ihtimalleri düşünüyorum. Ya bu mesajı attığımda barışırsak, ya şunu da yaptığımda her şey iyi olursa diyerek aklıma geleni yapmaktan kendimi alamıyorum. Değerimi daha fazla düşürmekten kurtulmama yardımcı olmanızı istiyorum.

Bu soru 17 Haziran 2024 11:56 tarihinde Uzman Psikolog İlknur Aksu tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selam değerli danışan, insanlar genellikle sevdikleri kişilerle ilişkilerini sürdürmek ve bağlılık göstermek isterler. Bu doğal bir insan ihtiyacıdır ve bu bağlılık hissi bazen kişilerin kendi ihtiyaçlarından ödün vermesine yol açabilir. Bazı insanlar, ilişkilerdeki çatışmalardan kaçınmak için kendi isteklerinden vazgeçebilirler. Bu durumda, çatışma veya tartışma riskini almayıp uyum sağlama yolunu seçebilirler.

Belki bazı durumlarda, kişinin kendisini değerli hissetmesi veya güvenlik duygusu yaşaması için başkalarının onayına ihtiyaç duymasıyla ilişkilendirilebilecek duygusal bağımlılık veya bağımlı kişilik özellikleri vardır. Bu durumda, kişi başkalarını memnun etmek ve onların onayını kazanmak için kendi ihtiyaçlarından ödün verebilir.

Kendi iç sesiyle sürekli eleştirel olma, kendini sürekli olarak kötüleştirme veya başarısızlıkla ilgili negatif inançlara sahip olma, öz değer eksikliğine katkıda bulunabilir. Yetişkinlikteki ilişkilerde yaşanan kötü deneyimler, manipülasyon, aldatma, ayrılık gibi durumlar öz değer duygusunu zayıflatabilir. Sürekli reddedilme veya istenmeme hissi de bu durumu tetikleyebilir. Bu faktörlerin her biri veya birkaçı bir arada olduğunda, bireyde öz değer eksikliği görülme olasılığı artar. 

Siz bunlardan hangilerini karakterinizde taşıyorsanız veya davranışlarınıza istemeden yansıtıyorsanız, karşı tarafın sizi yanlış algılamasına neden olabilir. Sonra bir kısır döngü gibi; partneriniz değersiz hisseden kişiye daha çok hafife alırcasına davranan birey gibi davranabilir. Kaybetme korkusunu görüp bunu su istimal etmeyen ya da partnerine karşı saygısını-hayranlığını kaybetmeyen kişi sayısı az diyebiliriz.

Zihninizde sürekli "ya şunu yaparsam barışırız" gibi ihtimalleri düşünmek yerine, gerçeklikten ve mevcut durumdan gidin. Gerçekçi olun ve duygusal tepkilerinizi kontrol altında tutun lütfen. İlişki içindeyken veya ayrıldıktan sonra kendinize odaklanmak önemlidir. Kendi duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarınızı tanıyın ve onlara öncelik verin olur mu?

Kendi değerinizi ilişkinizin veya ayrılığınızın üzerinden belirlemek yerine, kendi değerinizi bağımsız olarak görmeye çalışın. Kendinizi sevdiğiniz ve kendi içsel gücünüzü keşfettiğiniz zaman, muhataplarınız hal dilinizden bu sınırları anlayacaktır. :)

Sağlıklı ve karşılıklı değer gördüğünüz bir ilişki diliyorum.

Sağlık dileği ve sevgilerimle...


Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum?

Merhaba Eşimle 4 yıldır evliyiz. Bundan 10 yıl önce 2 yıllık evliliğimize son vermiştim ve 5 yıl aradan sonra aynı kişi ile tekrar evlendim. Kocam bu son zamanlarda kendisini bana karşı fazlasıyla toparladı. Aramızdaki problem ilk evleliğimizin de bitmesine sebep olan beni ailesine karşı öncelik tutmamasıydı. İkinci evliliğimizde bir çok problem ve huzursuzluk yaşadık dış etkenlerden kaynaklı ve bu benide eşimide çok yıprattı. Son 1 yıldır eşim sadece sözleri ile değil davranışlarıyla da beni ön planda tutuyor. Beni dinliyor anlıyor. Fakat bu süreç başladığından beri ayrı olduğumuz 5 yıllık süre zarfındaki birlikteliğim olan kişi sürekli olarak aklıma gelmeye başladı. Takıntı rahatsızlığından muzdaripim ve bu durumu ilk başda yaşamaya başladığımda kocama karşı kendimi suçlu hissettim ve ben bunu ona nasıl yaparım düşünmek bile onu aldatmak demek diyerek kendimi çok kötü bir durumun içerisinde buldum. Bu durum o kişinin ismini tikleştirmekle başladı. İsmi söylerken aklıma gelmiyor söyledikten sonra düşünmeye ve üzülmeye başlıyordum. Gün geçtikçe eşime karşı daha suçlu hissetmeye başladım bu katlanarak arttı. Daha sonra bundan eşime bahsettim kendisi üzülsede bunu anlayışla karşıladı ve bunun kendisini aldatmakla bir ilgili olmadığını yalnızca psikolojik yönden daha da bunalıma girdiğimi düşündüğünü söyleyerek halihazırda kullandığım ilaç için beni psikiyatrist konusunda destekledi. Fakat bu olaylar gerçekleştikten sonra artık eski ilişkimi daha çok özgür düşünür oldum artık kendimi saldım. Bu da “acaba o kişiyi özlüyor muyum? , acaba kocamı değilde o kişiyimi seviyorum? , ikisinden birisini sevmek zorunda değilim ikisinide sevmiyorum. ” A dönüştü. Kocamı seviyorum ama ona ne zaman yaklaşmaya çalışsam içinde olduğumuz durumlardan kaynaklı sürekli meşgul ve şuan mecburen ailesi ile yaşıyoruz. Maddi yönden sıkıntılıyız. Önceden olsa bir çok şeye sabır gösterirdim ama şu olan olaylar kafamı delirecekmişim gibi meşgul eden bu düşünceler yüzünden artık sabrım yok hiç bir şeye tahammülüm yok. Ve eşimi sevdiğimi biliyorum ama bazen sanki onunla konuşan ben değilmişim yada sanki rol yapıyormuşum kendimi bir şeylere zorluyormuşum gibi hissediyorum. Bütün bu yaşananlara ne gerek vardı keşke eşim benim kendimi kanıtlamama gerek kalmadan beni öylece şu an olduğu gibi davranmak suretiyle sevseydi. Önceden de seviyordu bunu biliyorum ama bu güzel davranışlardan ziyade en azından normal davranılmayı hak ediyordum. Şimdi her şey düzgün ama ben neden böyle hissediyorum neden geçmişteki kişiyi biraz önce bahsettiğim şekilde sürekli aklıma getiriyorum. O kadar çok elimde olmuyorki bazen bastırsam bile ki batırdığımda daha çok düşünüyorum. . bazen kocamın eski davranışlarını düşünüp sinirleniyorum bazen onu sevmediğimi kendimi de onu da kandırdığımı ve vaktin gelip geçtiğini benim zaman kaybettiğimi ona da zaman kaybettirdiğimi hissediyorum. Bu durumdan nasıl kurtulurum yada kurtulmalı mıyım? Kocamı seviyor muyum? Bu düşüncelerim beni sorumlu tutar mı? neden böyleyim ne yapmam gerekiyor bu durum beni çok zorluyor yardımcı olursanız sevinirim.