İlişkim bitti toparlanmak istiyorum

Birini hala sevdiğiniz, onunla kurduğunuz bağın zihninizde bu kadar canlı olduğu bir durumda, hiçbir açıklama yapılmadan bırakılmak, insanın içinde hem boşluk hem de anlam karmaşası yaratabilir. Ve bu karmaşa, aslında yalnızca “ilişki bitti” gerçeğiyle değil, “neden böyle bitti” sorusunun cevapsız kalmasıyla büyür.

Bir psikolog olarak size şunu samimiyetle söyleyebilirim: Bu durumda hissettiğiniz kafa karışıklığı, özlem, hatta zaman zaman öfke tamamen doğal tepkilerdir. Çünkü zihniniz o ilişkiyi tamamlanmamış bir süreç olarak görüyor. Sevgi, bir günde bitmez; özellikle dört buçuk yıl boyunca süregelen gelen bir ilişkiden bahsediyorsak.

Sizin anlattıklarınızdan anladığım kadarıyla, onun gidişi bir “çatışma sonrası kopuş”tan çok, içsel bir kapanma ve kaçınma biçiminde olmuş. “Yapamıyorum artık” diyerek konuyu bitirmesi, ardından iletişimi tamamen kesmesi, hatta geçmiş tartışmaları yeniden gündeme getirmesi, kendi içinde taşıdığı bir duygusal yükü artık yönetememesiyle ilgili olabilir.

Böyle durumlarda kişi bazen partnerini suçlayarak kendi iç karmaşasını anlamlandırmaya çalışır.

Bu, sizi gerçekten sevmediği anlamına gelmez; aksine bazen sevgi, kişiye kendisini fazla kırılgan hissettirdiği için “kendini koruma” refleksiyle bu tür sert kopuşlara yol açabilir.

Kişi çok sevdiği birinden ayrıldığında yoksunluk belirtisi gösterir gibi belirtiler gösterebilir.Çünkü beyin, uzun süreli ilişkilerde o kişiye dair bir bağ kurar dopamin, oksitosin, serotonin… Yani yalnızca duygusal değil, biyolojik bir alışkanlık da gelişir.

İlişki bittiğinde, yalnızca bir sevgiliyi değil, aynı zamanda günlük ritminizi, paylaşımlarınızı, hatta kimliğinizin bir parçasını kaybetmiş olursunuz. Bu yüzden her şey sanki anlamsızlaşır, yaptığınız hiçbir şey eskisi kadar tat vermez.

Sosyal medyayı kullanmaya başlamanız, görünürde bağlantı kurmak için bir adım gibi dursa da, aslında zihniniz hâlâ onun izini aradığı için bu platformlar daha çok tetikleyici hâline gelmiş. Çünkü onunla yaşadığınız her deneyim, zihninizde “birlikte yapılan” bir şey olarak kodlanmış. Şimdi benzer durumlarla karşılaşmak, bilinçdışı olarak sizi tekrar o ilişki alanına taşıyor.

Şu anda yapabileceğiniz en önemli şey, onun neden gittiğini anlamaya çalışmak yerine, siz bu gidişle ne yaşadınız sorusuna odaklanmak olur. Çünkü belki de asıl iyileşmesi gereken yer, “neden gitti” değil, “gittikten sonra bende ne kaldı” kısmıdır.

Ona ulaşma çabanız da aslında sevgi kadar “yarım kalanı tamamlama” isteğinden geliyor. Ama o yarım kalan kısmı onunla değil, kendi içinizde tamamlayabilirsiniz.

Bu süreçte kendinize karşı sert olmamanız çok önemli.

Zihniniz hala onunla meşgulse, bu sizin zayıf olduğunuz anlamına gelmez sadece duygusal bağınızın güçlü olduğunu gösterir. Ama yavaş yavaş, bu bağın dışına çıkmanız gerekir.

Onun eksikliğini değil, kendinizi yeniden merkeze almayı öğrenmek… Bu, zamanla yerleşir.

Terapi süreci, bu tür durumlarda çok faydalı olur. Çünkü burada hem duygusal bağ çözülür hem de beynin “alışkanlık döngüsü” yeniden yapılandırılır. Kaybın anlamını, ilişkideki rollerinizi ve kendi duygusal ihtiyaçlarınızı fark ettiğinizde, hem neden bittiğini daha net görürsünüz hem de bir daha aynı döngüye düşmezsiniz.

Dilerseniz benimle iletişime geçebilirsiniz; birlikte bu kopuşun sizde bıraktığı duygusal yükü anlamlandırıp, yeniden içsel dengeye ulaşmanız için adım adım ilerleyebiliriz.

Umarım cevabım sizlere yardımcı olmuştur.

Aklınıza takılan soru olursa her zaman benimle iletişime geçebilirsiniz. Sağlıcakla kalınız.

Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu