İlişkim hakkında sorularım var Ne yapacagımı bilmiyorum

Merhaba,

Okudukça birbirine hem bağlı hem mesafeli bir ilişkiye dair karmaşık bir tablo oluştu gözümde. Uzun süren beraberlikler bazen insanın içindeki tutarsız duyguları daha net ortaya çıkarabiliyor. Sizin durumunuzda şehir değişikliğiyle gelen fiziksel uzaklığın, aranızdaki dengeleri epeyce zorladığını hissediyorum.

Birini sevip onun iyi niteliklerini biliyor olmakla, ilişki dinamiklerinde tekrar eden ve sizi yoran şeylerle başa çıkmak arasında sıkışıp kalmak gerçekten zor bir deneyim. Sanki, “Ben mi çok veriyorum, yoksa beklentileri mi bitmiyor?” gibi bir ikileme kapılmış gibisiniz. Üstelik yalnızca kendi duygularınız yok; ailelerin tanışmış olması gibi toplumsal baskılar da bir yük getiriyor üzerine. O yüzden, aldığınız her nefeste “Acaba yanlış mı yapıyorum?” hissinin gölgesi var sanki, öyle değil mi?

Dikkatimi çeken bir nokta şu: Yüz yüze geldiğinizde ilişkideki o güzel, sıcak duygular hemen ortaya çıkıyor; fakat uzaklaştığınız anda sanki görünmez bir duvar örülüyor aranıza. Özellikle sevgilinizin pasif-agresif tavırları, sürekli bir tetikte olma hali yaratıyor olabilir. Gün içinde dört saatten fazla yazışmak ve yine de “Yeterince çaba göstermiyorsun” gibi laflar duymak, ister istemez bir yorgunluk ve değersizlik hissi bırakabilir insanın içinde.

Belki de şu an yaşadığınız şey, sadece aşkın değil, aynı zamanda ilişkinin emek isteyen, olgunlaşma dönemlerinin de bir sonucu. Sevgiliniz baş etmeyi tercih ettiği yolları, daha önce güvenli alanında hissetmediği “ayrılık kaygısı” ve belki de “kontrol duygusu”yla şekillendiriyor olabilir. Belki de, kendisini daha güvende hissetmek için sizden sürekli olarak ilgi ve onay istiyor — fakat bunu yaparken size yük olabileceğinin farkında pek değil gibi.

Bunu çok ince bir noktaya taşımak gerek: Aranızdaki bu pasif-agresif döngülere ne kadar daha tahammül edebileceğinizi ve bunun sizin gelecek hayallerinizi nasıl etkilediğini hiç düşünüyor musunuz? Bir noktada, kendi sınırlarınızı ve ihtiyaçlarınızı daha yüksek sesle duymaya hak ettiğiniz bir zaman gelebilir. Özellikle ileride böyle örüntülerin tekrar etmesinden korkmak da bence çok anlaşılır. Birlikte yaşlanmayı hayal ettiğiniz kişinin, zor süreçleri nasıl yönettiği, aslında ilişkinin uzun vadeli sağlığı için belirleyici olabiliyor.

Şunu merak ettim: Bu konuyu sevgilinizle tekrar ele aldığınızda, gerçekten sizi dinleyen ve kendi davranışlarındaki sorumluluğu üstlenmeye çalışan bir tarafı oldu mu? Ya da kendinizi açıklamak için harcadığınız enerjinin karşılığında, ilişkinizde bir değişim hissedebildiniz mi?

Bazı durumlarda küçük bir mola almak, ilişkiye dışarıdan bakmak faydalı olabiliyor. Kendinize bir akşam ayırıp, tüm bu süreçte sizin için en zorlayıcı olan duyguları küçük başlıklar hâlinde yazmayı deneyebilirsiniz. Hatta elinize bir defter alın ve şöyle birkaç soru sorun kendinize: “En çok ne zaman huzursuz hissediyorum?”, “Bu ilişkide beni güçlendiren ve zayıflatan taraflar neler?” Böylece, hem duygularınızı somutlaştırabilir hem de kendi iç sesinizin ne söylediğini daha net duyabilirsiniz. 🌿

Sizce ilişkinizde içsel huzuru yakalamanın bir yolu var mı, yoksa artık ağırlık ve yorgunluğun gölgesi daha mı baskın gelmeye başladı? İsterseniz bunlar üzerine tekrar konuşabiliriz. Sadece partnerinizle ilgili değil, size iyi gelmeyen taraflarda neler olduğunu da derinlemesine keşfetmek yaşadığınız bu çıkmazda biraz nefes almanızı sağlayabilir.

Seans içerisinde daha detaylı konuşabiliriz bana profilimden ulaşabilirsiniz.