İnsanları takmamak
Merhabalar. İnsanların her dediğini sebepsiz yere o kadar kafama takıyorum ki beni çok etkiliyor. İnsanların geçmişte bana yaptığı şeyleri düşünüyorum kaba kaba konuşmalar, dışlamalar, dalga geçmeler. Dörtlü bir arkadaş grubumuz vardı ve gruptaki biri beni düşük yerde dışladı. Hiçbir şey yapmadığım halde. Yanlarında gidiyordum kız geldiğim an " offfff " diyip kaçıyordu ve diğerleri de gülüyordu. Ya da gruptan biri benle konuştuğu zaman konuşması şunla diyordu .Şimdi düşündüğüm zaman neden o zaman ona sınır koymadım neden o kıza haddini bildirmedim diye kendime kızıyorum. Kız benden daha sonra özür diledi ama hiçbir işe yaramaz. Bu onun kötü biri olduğunu değiştirmez. Durduk yerde kötü davranmasını da. Ya da başka birinin bana" çok safsın "demesi. Ya da küçükken ebeveynlerimin bir şeyi yanlış yaptığımda beceremediğimde benimle dalga geçmesi aptalmışım gibi hissettirmesi.
Hoşlandığım çocuk önce seviyormuş gibi yaptı ama bana çok kötü şeyler söyledi neredeyse hakaret derecesinde hatta belki de hakaret. Özür bile dilemedi Neden onlara hiçbir şey söylemedim niye hiçbir şey yapmadım ? Onlar bu kadar berbat davranırken aklım neredeydi, niye onlara tepki vermedim de kötü davranmalarına göz yumdum. Bunları düşünüyorum bazen bir olay çağrıştırıyor aklıma geliyor ve engel olamıyorum . İnsanların düşüncesiz ve sonunun ne olacağını düşünmeden ya da bile bile yaptığı davranışlar yüzünden kendimi gerçekten onların dediği gibi hissediyorum. Onlar bana nasıl hissettirdiyse öyle hissediyorum. Değersiz, saçma sapan tavırları olan,hiçbir şeyi başaramayan biri gibi hissediyorum. Belki de insanlar doğru söylüyordur. Sonuçta dışarı gözüyle bakıyorlar.
Bu soru 18 Haziran 2025 16:49 tarihinde Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar,
Yaşadığınız durumu paylaştığınız metni okurken, oldukça yoğun ve karmaşık duygular içinde olduğunuzu görebiliyorum.
Zamanında yaşanıp biten olaylara istediğiniz gibi tepki veremediğinizi düşündüğünüzde, bu olayların zihninizde tekrar tekrar canlanması çok doğaldır. Zihin, tam olarak sindirilemeyen durumları işlemeye devam eder ve bu nedenle geçmişte yaşanmış bir sahneyi yeniden kurgulayarak, vermek istediğiniz tepkiyi hayal ettirir. Bu, olayın sizin için hâlâ duygusal bir yük taşıdığını ve zihninizin bu yükü anlamlandırmaya çalıştığını gösteriyor olabilir.
Bu noktada, düşüncelerinizin takılı kaldığı yerin, sizin için duygusal olarak anlamlı ve çözülmemiş bir alan olduğunu söyleyebiliriz.
“Neden o zaman sınır koyamadım?” şeklindeki içsel sorgulamanız ise, sınır çizmekle ilgili zorlandığınız bazı ilişkisel dinamiklerin varlığına işaret ediyor olabilir. Bu noktada kendinize şu soruları sormanız faydalı olabilir:“Sınır benim için ne ifade ediyor?”
“Hangi alanlarda, kimlerle sınır koymakta zorlanıyorum?”
Bu soruların yanıtları, sizin için önemli içgörüler sağlayabilir.
Ayrıca şunu da eklemek istiyorum; İnsanların bize nasıl davrandığı, bizim kim olduğumuzu belirleyebilir mi? Kötü bir davranışa maruz kalmak, sizi değersiz ya da yetersiz biri yapmadığı gibi; iyi bir davranışla karşılaşmak da sizin tümüyle o davranışı hak ettiğiniz anlamına gelmez.
Yani insanların davranışları, sizin değerinizin ölçüsü değildir.Eğer hem arkadaşınızla hem de hoşlandığınız kişiyle yaşadığınız olaylar zihninizde hâlâ aynı şekilde dönüp duruyorsa ve bu durum sizin için duygusal bir yük oluşturuyorsa, bu olayı bir kâğıda yazarak dışa vurmayı deneyebilirsiniz. O an ne hissettiğinizi, neler düşündüğünüzü ve aslında ne gibi bir tepki vermek istediğinizi yazmak; içinizde kalanları fark etmenize ve ifade etmenize yardımcı olabilir.
Umarım bu değerlendirme size iyi gelir. Aklınıza takılan başka sorular olursa bizimle her zaman iletişime geçebilirsiniz.
Sağlıcakla kalınız.
Klinik Psikolog İrem Aşıkkutlu
