İnsanların içine girmeye sohbet etmeye korkuyorum
Merhaba 20 yaşındayım bu yaşıma kadar hep insanlardan çekindim. Pek aynı ortama girmedim bir süre sonra insanlarla iletişim zorlukları yaşamaya başladım. İnsanların içine girmeye sohbet etmeye korkuyorum ünv okumak istiyorum fakat bu özelliğim yüzünden gitmeye korkuyorum. Evden gerek olmadığı sürece çıkmıyorum çünkü gireceğim ortamlarda sessiz olduğum için pek işe yaramiyor bir ortama girmem ne kadar çabalarsam çabalayayım yapamıyorum beni heyecanlandıran ve korkutan bir şey var insan içine çıkınca stres olup ses tonum dahi değişiyor sorulara saçma cevap veriyorum. Bu durumun sebebini bilmiyorum birden insanlardan uzaklaştım şimdi tekrar insanların içine girmek kendime ve kariyerime odaklanmak istiyorum ama beni korkutan bir şey var sizce bu neden olabilir ?
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan,
Öncelikle korkularınız ve çekincelerinizden bahsetmişsiniz bunlar çok anlaşılır ve herkesin deneyimlediği ya da deneyimleyebileceği duygular denilebilir.
Davranışlarımızın devam etmesini sağlayan şeyler aslında pekiştireçler dediğimiz hoşumuza giden ya da gitmeyen şeylerdir. Eğer hoşumuza giden şeyler varsa bir ortamda onu daha çok isteriz fakat hoşumuza gitmeyen, bizi rahatsız eden şeyler varsa da onu o ortamdan çıkartmak isteriz veya o ortamı biz terk ederiz. Sizin bulunduğunuz ortamlarda hoşunuza gitmeyen ve hoşunuza giden şeyler neler? Bunları bir ortama girmeden -kaçınırsanız- pek tabii ayırt edemeyebilirsiniz. Kaçınma, pekiştireçlere ulaşma olasılığınızı düşürebilir.
Ayrıca hangi ortamlara girmekten kaçınıyorsunuz bunu ayrıştırabildiniz mi? Tandığınız/tanımadığınız, kalabalık/ tek tük insanların olduğu, sesli/sessiz ortamlar gibi nahoş duygular uyandıran bu tarz ortamları belirleyip senaryonuzu bir kağıda yazmak zihninizi kalabalıklaştıran nahoş duygularınızı daha somut hale getirmenize yardımcı olabilir.
Ayrıca bu endişenizi pek dile getirmeyen biriyseniz de yazdığınız senaryoyu okuyup, ses kaydına alıp, onu belirli gün ve saatlerde dinlemek endişenizle yüzleşmenizi ve onun sadece zihninizden geçen düşünce(ler) olduğunu fark etmenize yardımcı olup, endişelerinize karşı duyarsızlaşabilme etkisini gösterebilir (eskisi kadar endişe duymamak). Duyarsızlaşma gerçekleştiğinde ise ister imgeleme (endişelendiğiniz ortamlarda kendinizi hayal etmek) ister yerinde üstüne gitme tekniği dediğimiz, endişelerinizi yerinde deneyimleme fırsatı yaratabilirsiniz (örneğin bir kafede arkadaşınızla buluşmak sizi 10 ile 100 arasında 30 kaygılandırıyorsa önce bundan yani en düşük kaygılandırandan başlamak). İlerledikçe daha nahoş gelen endişelerinizi deneyimleme fırsatı yaratmak tüm endişelerinizin üstüne gitmenizi sağlayabilir (tek başınıza bir kafede yemek yemek sizi 90 kaygılandırıyorsa en sonunda bunu deneyimlemek gibi).
Bunlar sistematik ve kontrollü ilerlemesi gereken terapi yöntemleridir. Tek başınıza bunu yapmanız etkili olmayıp, sizi daha da endişelendiren bir konuma getirebilir. Unutmayın karanlıkta arabayı kullanan sizseniz, farların ışığını yansıtan da terapisttir; ışık olmadan arabayı karanlıkta sürmek tehlikeli olabilir. Destek almak için bize ya da dilediğiniz terapistle iletişime geçebilirsiniz. Endişenin ve kaygının işlevli olduğu günler dilerim…
