insanlarla konuşmak istemiyorum

arkadaşlıklar beni çok yoruyor aslında bâyâ sosyal bir insanım fakat aramızda yanlış anlaşılmalar görünce onların birbirimize benim gibi saf bakmadıklarını görünce üzülüyorum. bence ya gerçektende samimi konuşalım yada hiç konuşmayalım.

enneagram ne demek biliyorsunuzdur. ben tip 7yim. enneagrama tam olamasada inanıyorum. yani ben rahatlık, huzur, mutluluk için yaşıyorum. Bende bunu bozuyorlar diye yanlızlaşmam doğru mudur? Yanlızlaşırsam daha sonra pişman olur muyum?

Zaten toksik iki ebeveynle yaşıyorum 18 yaşındayım. konuşmayı, düzeyli seviyede tartışmayı, anlamayı, anlatmayı çok severim. Aile içerisinde bunları yapamıyorum. Malesef onlarla aynı düşüncedeymişim gibi görünmem gerekiyor. Onları sizlere veya başkasına bu şekilde anlatıncada suçlu hissediyorum.

İşte bende arkadaşlarla sevdiğim bu aktiviteleri yapıyorum fakat günün sonunda beni çok bilmiş, düz kafalı, ilgi çekmek isteyen, insanları sürekli test etmeye çalışan, yapmacık... gibi tanımlarla tanımlıyorlar. bunları bana söylediler ama kötü bir şekilde değil kibar nazik anlayışlı bir şekilde.

ben böyle göründüğümü bilmiyordum. sonuç olarak görünmemeyi bu şekilde görünmeye tercih ederim. peki bu tercih yanlış mı doğru mu eksik mi? fikirlerinizi merak ediyorum.Çok teşekkür ederim🤍☀️