İş kolunu bilmediğim bir işe başladım ve aşırı kaygılıyız ne yapmam gerek?
Merhaba. İnsan kaynakları alanında hiç bir tecrübem ve bilgim olmamasina rağmen iyi bir titlle ile işe başladım. Müdürler ve patronlar işi bilmediğimi biliyorlar. Yapamazsam diye aşırı kaygılıyım. Ya öğrenemezsem, elime ayağına bulaştırırim korkusu. Ağlama nöbeti geçiriyorum işe gitmek istemiyorum. Tum sosyal hayatimi bile etkiliyor. Cok eglenceli biri iken bütün neşem gitti. Asiri endiseliyim ilac kullanmak istememe ragmen Kullanmış olduğum ilacı geçen ay bırakmıştım dr kontrolünde şu an yeniden basladim. Bunla nasıl başa çıkabilirim?
Bu soru 17 Eylül 2024 11:31 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Selamlar sevgili danışan , öncelikle deneyiminiz olmadığı bir işe başladığınız için yaşadığınız kaygıyı ve hissettiğiniz duyguları anlıyorum. Yeni bir işe,ortama ,yaşama alışmaya çalışırken kaygılanmak normalken, bir deneyim bilgi eksikliği söz konusuyken kaygılanmak çok normaldir. Ancak kaygıyı günlük yaşam kalitenizi engelleyecek kadar yoğun yaşıyorsanız bunun üzerinde çalışmalısınız. Doktor kontrolünde ilaca devam edin ya da bırakın , bu tarz ilaçlar doktor bilgisi dahilinde olmadan bırakılıp ya da başlanmamalıdır. Doktor ile iş birliği içerisinde bir uzman terapistle sürecinizi yönetmeye devam edebilirsiniz. İlaç hormon kısımlarını düzenlerken, zihnimizi ve düşüncelerimizi düzenlemek , bu düzeni kalıcı hale getirmek terapiyle oldukça mümkün.
Ben yine sorunuza neler yapabileceğimiz hakkında cevap vereceğim ancak terapiyle ilerlemek daha sağlıklı olabilir.
Başladığınız işte patronlar ve müdürlerin işi bilmediğinizi bildiklerini söylemişsiniz. Bu konuda sizden beklenti daha düşük olacaktır ve yardım etmeye çalışacaklardır. Ancak aksi takdir de neler olur düşünelim. Öğrenemezseniz ,işi elinize ayağınıza bulaştırırsanız ne olur? Örneğin en kötü ihtimalle kovulursunuz? En kötü ihtimal gerçekleşirse ne olur? İşten kovulursanız ne olur? Bu sorulara cevap verin ve en kötü sonuca kadar düşünün.
Bunu bir düşünce üzerinden örneklendirecek olursam:
Düşünce sınavı geçemeyeceğim için korkuyorum. Sınavı geçemezsem ne olur? İstediğim bölüme giremem. Giremezsem ne olur? Hayatım biter.
Burada en kötü ihtimal hayatım biter. Ancak bu cevabı incelediğimizde ne kadar doğru?
Bu yüzden sorularımıza gerçekçi ve mantıklı cevaplar bulmalıyız. Kaygı anında mantık yerine duygu odaklı cevap veriyoruz. Ve bu cevaplar genelde doğru olmuyor. Kendi cevabınıza karşın daha doğru ve gerçekçi cevaplar bulmaya çalışın. Ve en kötü senaryo da neler yapabileceğinizi düşünün. Böylece en kötü senaryo gerçekleşse bile başa çıkma stratejisi geliştirmiş olursunuz ve kaygınızın azaldığını farkedersiniz.
Bu ihtimalin başınıza gelme olasılığı % kaç? Daha önce kaç kere bir şeyi başaramadınız ya da elinize yüzünüze bulaştırdınız? Başarılı yönleriniz neler? Başarılı yönlerinizi güçlendirmek için neler yapabilirsiniz? Bunları düşünün. Ve cevaplarınızı not almak iyi gelebilir. Düşünce boyutunda kalınca kafanız karışabilir, daha derli toplu düşünceler olması adına yazabilirsiniz.
Hem de sürekli okumak kendinizi iyi hissettirebilir, kaygınızı hafifletebilir.
Umarım cevabım faydalı olmuştur.
Sevgiyle kalın.
Uzm.Psk.Berfin Sönmez