İyi bir baba nasıl olunur ?
Merhabalar. Çocuklarımla iletişim kurmakta zorlanıyorum. Günlük hayatın stresinden yoğun iş temposu, ailevi problemlerden ötürü çocuklarımla iletişim kurarken tahammül edemiyorum. Çabuk sinirlenip kızıyorum. Suçlu ve suçsuz bağırdığı fark ediyorum. Bu yüzden pişmanlık duyuyorum her seferin de. Biri 8 diğeri 4 yasında iki erkek babası olarak onlarla nasıl iletişim kurabilirim. Onlarla nasıl eğlenceli vakit geçirebilirim. Onların çocuk olduğunu ve benim de onların babası olduğumu nasıl hissettirebilirim. Onlara nasıl iyi örnek olurum. İnsanlara ve özellikle çocuklarıma karşı nasıl daha anlayışlı olurum bunlari öğrenmek istiyorum. Kendime çok kızıyorum aslında empati kurabilen bir insanım ama bazen aklimdakileri hayata geçirmekte zorlanıyorum iletişim konusunda. Yardımınıza ihtiyacım var. Bana yok gösterin lütfen.
Bu soru 13 Mayıs 2025 22:01 tarihinde Psikolog Fatma Gizem Bitgen tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar,
Çocuklarınızla ilişkinizi daha sağlıklı yönetmek adına attığınız bu adım takdire şayan. Yazdıklarınızı okurken, içinizde taşıdığınız yük ve çocuklarınıza karşı beslediğiniz o hassas sevgi arasında sıkışıp kaldığınız bir yer var gibi hissettim. Hem dışarıdan, iş hayatından, hem de aile yaşantısındaki sorunlardan bunalmış bir baba olmanın ağırlığı sanırım hiç hafife alınacak bir şey değil. Sizin bu kadar içten kendi davranışlarınızı sorgulamanız, aslında ne kadar ilgili ve gelişime açık bir baba olduğunuzu gösteriyor. Çoğu insan kendini bu kadar net görmekten kaçınır, siz cesaretle yüzleşmişsiniz. Bu noktada belirttiğiniz ifadeler üzerinden çocuklarınızla bağınızı güçlendirmek adına neler yapabilirsiniz birlikte bakalım.
İlk olarak kimsenin kusursuz olmadığını ve çocuklarımızı büyütürken artılarımızla eksilerimizle önemli olanın çocuklarımıza verdiğimiz koşulsuz sevgi ve odaklanılması gerekenin 'yeterince iyi ebeveyn' olmak olduğunu belirtmek isterim. Yeterince iyi ebeveyn olma yolculuğunuzda ilk olarak duygularınızı fark etmeniz önemli bir adım olacaktır. Sizi öfkelendiren sinyalleri fark etmeniz öfkenizi dizginlemenize yardımcı olabilir. Öfkenizi ilk olarak vücudunuzun neresinde hissediyorsunuz? (eller, göğüs, baş, mide…) En son ki bağırmanızdan önce neler olmuştu? Bu sorular, tetikleyicileri tanımanızı sağlayabilir. Ve evet öfkelenince sakin kalmak zordur ancak hiç olmazsa 10 saniye bile olsa sakince nefes alıp vermeniz daha farkındalıkla davranmanızı sağlayabilir.
Sinirlendiğiniz anlarda empati yeteneğinizi kullanmayı denemeniz de yaşadığınız olayı yeniden çerçevelemenize yardımcı olabilir. Örneğin sinirlendiğiniz an içinizden “Bu çocuk beni sinir ediyor!” yerine “Sanırım şu an onun zorlandığı bir şey var ve bana sinyaller veriyor.” gibi bir yaklaşım geliştirmeye çalışabilirsiniz. Gün sonlarında 2 dakikalık bir “Bugün hangi durumda bağırmak yerine farklı davranabilirdim?” gibi bir içsel keşif de farkındalığınızın artmasına yardımcı olacaktır.
İkinci olarak 'Onların çocuk olduğunu benimde babası olduğumu nasıl hissettirebilirim. ' sorunuz üzerine konuşmak isterim. Sevgili danışan burada baba rolünüzle ilgili bir kimlik inşası yapmanız çocuklarınızla olan ilişkinizin temelini oluşturabilir. Bu noktada kendinize şu soruyu sorabilirsiniz. Bundan 20 yıl sonra çocuklarınızın sizi nasıl bir baba olarak hatırlamasını istiyorsunuz? Bu soruya verdiğiniz cevaptaki özellikler "İyi bir baba nasıl olunur?" sorunuzun da cevabına yardımcı olacaktır.
Üçüncü olarak çocuklarınızla iletişim kurma onlarla keyifli vakit geçirme noktasında neler yapabilirsiniz, üzerine konuşalım. Yoğun temponuza rağmen her gün çocuklarınıza 15- 20 dakika da olsa telefondan ve ekrandan uzak çocuklarınızın yönettiği bağ odaklı oyunları içeren 'baba zamanı' ayırabilirsiniz. Bu oyunlar 8 yaş çocuğunuz için lego yapım yarışması, zeka kartları olabilir ya da mahallede kısa yürüyüş olabilir ve bu yürüyüşlerde "Bugün en çok neye güldün?" gibi sorularla sohbet etmeyi içerebilir. 4 yaş çocuğunuz için ise kukla tiyatrosu oyunları, renk eşleştirme/şekil bulma oyunları, beraber şarkı söyleme, dans etme gibi aktiviteler yapabilirsiniz.
Sevgili danışan iyi örnek olma konusunda ise çocukların nasihatle değil model alarak öğrendiğini belirtmek isterim. Bu noktada hatalar karşısında özür dileyen, duygusunu dürüstçe paylaşan bir baba olmak çok kıymetlidir. Örneğin öfkelendiğinizde “Bugün sana sesimi yükselttim, bu doğru değildi. Üzgünüm. Birlikte bunu düzeltmeye çalışalım.” demeniz çocuklarınıza hem model olur hem de çocuklarınızın size karşı güven duygusunu pekiştirir.
Son olarak gün sonunda 1 dakikalık sarılma anları yaratmanız bu anda “Bugün seninle olmak güzeldi.” gibi ifadelerle duygularınızı ifade etmeniz, birlikte kitap okumanız, resim yapmanız gibi küçük rutinlerinde bağınızı güçlendirmeye yardımcı olacağını eklemek isterim.
Cevabımın faydalı olmasını umuyor, sağlıklı günler diliyorum. Değerlendirilmesini istediklerinizi yeni bir soru ile sorabilirsiniz.
Psikolog Fatma Gizem Bitgen
Gayet şık cevaplar. Teşekkür ederim. 🙂