Romantik İlişkiler

İyiyken iyiyiz kızınca çok kötü oluyoruz nişanlımla

Gizli Kullanıcı24 Şubat 2025 13:53

Sevdiğim beyfendi ile yeni nişanlandık.İyiyken çok iyiyiz ama kötüyken de tam kötü ortamız yok.Yapı olarak ve bazı konulara bakış açılarımız farklı.Ben öncesinde ciddi bir ilişki yaşamamıştım ve gercekten sevmeyi sevilmeyi onunla öğrendiğimi söyleyebilirim.İlk zamanlarda cesaretli davranmadığım için insanlardan çekindiğim için bana çok kızıyor.

Arkadaşları ile görüşmeye gidememiştim o bana müsait ben ona değilmişim öyle diyor ve nişan günümüzün gündüzü bu sebepten berbat geçti.Sonrasında toparladık güç oldu.Bunun dışında en ciddi sıkıntımız İş ortamındaki bir erkek arkadaşı hiç sevmiyor aynı ortamda bulunmadığı halde.Yemek bile yememi istemiyor ve bana surat yapıyor.

Tartışıyoruz sürekli ben kendimden ödün veriyorum aramız kötü olmasın diye ama anlatamıyorum.Bu öğlen iş arkadaşları olarak yemeğe kalmış herkes.Bende yukarı çıktığımda o çoğunluğun kaldığını gördüm.Mecburen oturdum bi lokma yemeye nişanlım aradı carsıya çıkmış ve görmüş dışarıdan.

Söyleyecek miyim diye beni yoklamak için aradı bence.Bende toplu olarak yemek yediğimizi söyledim Sevmediğimi biliyorsun git yemeğini ye dedi ve gitti.3 kez aradım ama açmadı.Mesaj attım görmüyor ama instagrama fotoğraf atmış.Ne yapmam nası davranmam gerektiğini hiç bilmiyorum.Ben tepkilerimi sert göstermiyorum.

Aynı şekilde bir konuda haklı da olsam kendimi açıklayamıyorum bu durum beni çok yoruyor.Ne yapmalıyım.Nasıl huzurlu bir ilişki yaşayabilirim bu sorunları nasıl halledeceğimi bilemiyorum.Çok seviyorum onu.Kestirip atmak değil çözmek taraftarıyım.O da kızgın olunca bazen hiç konuşmuyor ne olduğunu zorla öğreniyorum.B

u da yoruyo kendi söylemediği için.Tepkileri de sert oluyor ve bende susup ağlamaklı hale geliyorum istemsizce.Tavsiyelerinize çok ihtiyacım var.Sevgiler..

Bu soru 26 Şubat 2025 11:06 tarihinde Klinik Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar. Özellikle evlilik sürecine yaklaşılan dönemlerde çiftler arasında problemler görülmesi oldukça sık görülen bir durum. Bu süreç zorlayıcı olabildiği gibi iki tarafında birbirine yüklendiği bir dönem olabiliyor. Tüm bunların yanında yaşadığınız sorunların nişanlılık döneminize ait olmadığını anlayabiliyorum. İlişkilerde her zaman “iyi” olabilmek çok mümkün değildir. Bir sorun olmadığında iyi olduğunuzu söylüyorsunuz ancak bir sorun olduğunda ilişkinizin nasıl bir hale geldiğini fark etmek önemlidir. Sorunlara nasıl yaklaştığınız ve nasıl baş etmeye çalıştığınız, kötü günlerinizi nasıl geçireceğinizi belirler. Muhtemelen burada yapılan sağlıksız davranışlar sorunların sürmesine neden oluyor.

İlişkilerin bir takas olduğunu söyleyebilirim. Almalar ve vermeler söz konusudur. Bizler bir seçim yapmak zorundayız. Tüm ihtiyaçlarımızı karşılayan bir partner seçmek çok mümkün değildir. Ancak ilişkinizde sizin için neyin önemli olduğunu kendinize sormanız gereklidir:

İlişki için olmazsa olmaz nelerdir?

Neleri görmezden gelebilirsiniz?

Değişmeniz gerektiği durumlarda değişime açık mısınız?

Her iki tarafın da duygularını ve ihtiyaçlarını açıkça ifade edebileceği bir iletişim ortamı yaratmak çok önemlidir. İlişkinizdeki iletişim tarzını gözden geçirmek, belki de ilk adımınız olabilir. Örneğin, kendi duygularınızı ve düşüncelerinizi ifade ederken karşınızdaki insan tarafından yargılanmadığınızı bilmek kendinizi daha iyi ifade etmenizi sağlar. Evlilikten önce mutlaka iletişim kurmaktaki güçlüklerinizi aşmak için bilinçli bir çaba göstermelisiniz.

Öte yandan, nişanlınızın iş arkadaşlarınızla ilgili duyduğu rahatsızlık, nişanlınızın yoğun “kıskançlık” duygusuna sahip olduğunu gösterebilir. Bu konuda onunla samimi ve açık bir şekilde konuşmak önemlidir. Kıskançlık duygusu yaptırımı çok yüksek bir duygudur ve kişi bu duygudan kurtulmak için genellikle “öfke” ile hareket eder. Bu noktada karşı tarafa öfkeyle karşılık vermek bitmek bilmeyen bir tartışmanın fitilini ateşleyecektir. Bu konuda neler yapabileceğinizi konuşmalısınız. Bu konuşmanın bir tartışmaya dönüşmemesi için sakin bir anı seçmek iyi bir strateji olabilir. "Seni anlıyorum, fakat bu durum benim için böyle hissettiriyor" şeklinde bir sohbet açmak, iki tarafın da duygularını daha iyi anlamasına ve paylaşmasına olanak tanır. Nişanlınızın kıskançlık duygularını hafifletebilecek davranışlarda bulunmak iyi gelebilir, bunları beraber belirlemelisiniz. Nişanlınızın iş ortamınıza bir süreliğine dahil olmasını sağlamak, bu kişiyle tanışmasını veya diyalog kurmasını sağlamak yardımcı olabilir. Sorun çıkmaması adına gizlenen her davranış sizde rahatsızlık hissi uyandıracaktır ve sizde “ben hatalıyım” “yanlış davranıyorum” düşüncelerini uyandıracaktır. Ancak bu düşüncelerinizin nişanlınızın düşünceleri olduğunu hatırlatmak isterim.

İlişkinizde dengeyi sağlamak için almalar ve vermeler gereklidir. Ancak, kendinizden fazla ödün verdiğinizi hissediyorsanız, bu durum uzun vadede sizin için yıpratıcı olabilir. Kararları alırken ve taviz verirken, kendi ihtiyaçlarınızı ve mutluluğunuzu göz ardı etmemeye çalışın.

Nişanlınızın duygusal tepkileri ve sizin kendinizi açıklamakta zorlanmanız, üzerinde durulması gereken başka bir konu. Böyle anlarda, sakin kalarak ve duygularınızı kontrol ederek sorunları ele almak, durumu daha iyi yönetmenize yardımcı olabilir. Ayrıca, nişanlınızın da duygularını ifade etmesi için ona alan tanımak önemlidir. İlişkide, her iki tarafın da duygusal ihtiyaçları karşılandığında, daha sağlıklı bir dinamik oluşabilir.

Sonuç olarak, ilişkinizde karşılaştığınız bu zorlukların üstesinden gelmek, sabır ve anlayış gerektirebilir. Çift terapisi ile kişilerin çözmekte zorlandıkları konuların üstesinden çok daha kolay bir şekilde geldiklerini söyleyebilirim, bu noktada bir uzman desteği ile ilerleyebilirsiniz.

Sevgiler.

Cevaplanmış benzer sorular

Romantik İlişkiler

Kadın olarak evlilikten korkuyorum

Merhaba. Umarım kendimi iyi ifade edebilirim. Ben 5 aydır falan nişanlıyım haziranda da düğünüm var ama açıkçası ben bu düğünü yapıp yapmak istemediğimi bilmiyorum. Yani evlenmek çok korkutucu geliyor bana özellikle o sorumluluğu almak istemiyorum. Bir de sevgimi sorguluyorum ve sanırım sevgim eskisi gibi değil ona karşı bu yüzden de evlenmek istemiyor olabilirim. Ailemden birkaç kişiyle bu durumu paylastım ve neredeyse hepsi bana cephe aldı. Sanki ben karşımdaki insanla dalga geçiyormuşum gibi konuşuyorlar ve hiçbiri benim yanımda arkamda olmuyor. Bu beni o kadar üzüyor ki. Çünkü ailemin benim yanımda olacağını düşünmüştüm. Onlar sorunları görmediğinden sadece iyi anlasmamızı ve nişanlımın benim için yaptıklarını görüyorlar ve bu düşüncelerim için beni suçlu buluyorlar. Aşırı geri kafalılar ve onlara göre nişan atmak çok kötü bir şey onlar böyle bir durumda insanlara ne dermiş bunları düşünüyorlar. Ben zamanında karşımdaki insanla nişanlanmak için ailemle çok tartıştım ve bunları yüzüme vuruyorlar benim anladıgım kadarıyla. Hani ben zamanında onları nişanlanmak için karşıma almıştım simdi ne olmus ben 15 yaşındaymısım mı bu çocuk oyuncağıymış mı gibi şeyler. Ben ne düşüneceğimi bilmiyorum. Ailemle aynı evde yaşamak istemiyorum fakat 25 yasında olmama rağmen ayrı evde kaldırmayacakları kadar da katılar ya da cahiller bilmiyorum. Resmen benim o evden cıkısımım tek yolu evlenmek olabilir yani. Belki de evlenmekte o yüzden bu kadar acele ettim. Bana bir cıkıs kapısı gösterir misiniz?