Psikoloji

Kabusla gerçeği ayırt edemiyorum

Gizli Kullanıcı10 Ekim 2024 20:28

5 gün önce teyzem vefat etti ve bunu kendisi yaptı. Kalbim ansızın deli gibi çarpıyor tüm vücudumda hissediyorum. Kabuslar görüyorum tek başıma bir yerde yürüyemiyorum. Korkuyorum sürekli biri yaklaşıyor gibi ya da bir yerden bişey çıkacak saldıracak ya da fırlayacak gibi. Her hangi bir ruhani varlık göreceğim diye sürekli nefes darlığı yaşıyorum kafamda şimşekler çakıyor sanki gözümü kapatıp açtıkça. Gücüm kalmadı sanki kalp krizi geçireceğim ya da başıma bişey gelecek gibi hissediyorum. Üniversite için ailemden uzaktayım ve o kadar yalnız o kadar tek başıma hissediyorum ki aşamıyorum artık sorunlarımı. İlaçla çözmeyi denedim ama ilaçlar beni bambaşka biri yapıyor kendime gelemiyorum sadece uyuyasım geliyor. Sadece korkuyorum ve artık yaşamaktan yoruldum.

Bu soru 11 Ekim 2024 00:34 tarihinde Psikolog Melisa Genç tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, öncelikle bu probleminizi fark edip çözüm aradığınız için sizi takdir ediyorum. Başınız sağ olsun kaybınız için çok üzgünüm. Değer verdiğimiz birini kaybetmek bize çok acı verir ve bazen bu acıyla nasıl baş edeceğimizi bilemeyiz. Sizin de acınızla baş etmekte zorlandığınızı görüyorum. Yalnız hissetmeniz bu durumu daha çok zorlaştırıyor. Yaşadığınız psikolojik problemler tssb ya da akut stres bozukluğu kaynaklı olabilir. Tabi bunlar bir varsayım tam olarak sıkıntınızı belirlemek ve çözmek için bir psikologdan yardım alabilirsiniz böylece ilaç kullanmadan sorunun temeline inip çözüme kavuşturabilirsiniz.


Ailenden uzak yaşaman ve son zamanlarda yaşadığın olaylar seni duygusal olarak çok yormuş ve kaygı seviyeni arttırmış görünüyor. Yaşadığın bu olaylar aslında senin bilinçdışının bu sıkıntılarla nasıl baş etmeye çalıştığını gösteriyor. Teyzeni kaybettikten sonra bir ölüm korkusu yaşıyor olabilirsin ve bu durum bedenine bu şekillerde yansıyor olabilir. Yaşadığın tüm bu korkular, kalp çarpıntıları ve kabusları teyzeni kaybetmen tetiklemiş olabilir. Rüyalar genel olarak bilinçdışının bir yansımasıdır kişiler bazı olayların onları etkilediğini fark etmese bile bilinçdışı bu olayları kaydeder ve kabus şeklinde ortaya çıkar sizi bu olaylara maruz bırakır. Aslında bu bilinçdışının bu problemle baş etmeniz için bir uyarısıdır.


Bir psikologdan yardım olarak öncelikle yas sürecini sağlıklı bir şekilde atlatmayı deneyebilir ve bu yoğun kaygılarının sebebini saptayarak kendi içinde bir uyanış yaşayıp seni kötü etkileyen düşüncelerine başka bir pencereden bakarak yerine sağlıklı düşünce kalıpları getirebilirsin. Tüm bunları yaparken psikoloğun gerekli görmediği takdirde ilaç kullanmayabilirsin. Her ilacın yan etkileri farklıdır ve tek başına ilaç kullanmak sadece sizi uyuşturur acınızı dindirmez ya da sorunu saptayıp bu durumu düzeltmez. Bu yüzden çok gerekli olmadığı sürece ilaç kullanmanızı tavsiye etmiyorum. Sizin durumunuz henüz çok yeni olduğu için daha sağlıklı bir terapi süreci yaşayarak yeniden eski sağlığınıza ve mutluluğunuza kavuşabilirsiniz. Umarım tüm bu korkularınızı yenerek yeniden yaşamın tadına varabilirsiniz. Sevgilerle..,

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Geçmeyen mutsuzluğun çaresi var mı?

Merhaba,Konuşmaktan çok yazarak daha iyi anlatırım kendimi böyle bir imkan oluşturduğunuz için önecelikle teşekkür ederim. Yazma sebebimde şu ki; İçimde geçmeyen mutsuzluk,umutsuzluk inançsızlık duygularıyla devam ediyorum yola ve çok yoruldum. . Eskiden eğlenceli ilişki istemeyen bildiğini okuyan deli dolu bir insandım, fazlasıyla da yetenekliydim. . 31yaşımda aşık oldum ilk yıllarda oda bana aşıktı ve inanılmaz güzeldi herşey. . Farketmeden de olsa onun aşağılık komplekslerini tetiklemişim zamanla bambaşka bir insana dönüştü Kıskanç manipülatif, yalnızlaşıyorudum. Bunu onu kaybetme korkusuyla yapmaya başlamıştım. Asla öfkelenmiyordu beni herşeyin sorumlusu suçlusu hissetiriyordu. . Özgür ruhlu kadından ilgisi ve sevgisi için herşeyi yapacak kadına dönüştüm. Bir noktada ya ondan yada kendimden vazgeçecektim. 3 yıl sonra Ondan vazgeçtim. Çok kez ayrıldım herdefa ben geri döndüm sen bırak diyordum asla o ayrılmıyordu hep ben ayırılıyor hep ben geri dönüyordum. . Bu son ayrılığım hariç 7ay oldu. . onu unutamadım. . asla mutlu olamıyorum. . tabiki ses yok sosyal medyasıda yok ortak arkadaşımızda yok tam bir ıssız adam klasiği. . çalıştığı ve yaşadığı yeri biliyorum. . Şimdilerde ise derdim sadece unutamamak değil eskiden zevkaldığım şeyler bile zevk vermiyor. Çok yoruldum. Bitsin istiyorum herşey. Dibe vuruyorum sonra çıkıyorum umutlanıyorum sonra herşey ters gidince onu özlüyorum tüm gün güzel şeyleri yataktan çıkmadan dün gibi yaşıyorum. . işime hobilerime kendime vakit ayıramıyorum sadece kafamdaki karanlık sadece dizi izliyorum. .. hiç bir heyacanım kalmadı, hayallerim, hedeflerim. . başarılı yetenekli bir kadından. . enerjisiz bir kadına dönüştüm. . Hala deli gibi aşık olsamda, istemiyorum da artık biliyorum hiçbir şey eskisi gibi olmayacak o olsa ben olamam. . Çok isterdim eski günlere eski bana eski ona dönebilmeyi. . eskiye dönmeyi. . Bu harabeye dönse ne olur. .Aslına bakarsanız ne istediğimide bilmiyorum. . Darmadağınım, kayboldum . içimde çığ gibi büyüyen korkularım çaresizliklerim var yetenekli başarılı bi insandan dönüştüğüm şeye tahammülüm yok . Tekrar aşık olabileceğime başarılı olabileceğime iyi şeyler hissedebileceğime mutlu olabileceğime inanmıyorum. . Benim çabamla olacak hiçbir şeye tahammülüm kalmadı sanırım. . Bu noktada ne yapacağım yardımcı olabilirseniz sevinirim. .çok uzun yazdım sonuna kadar okuyabildiyseniz teşekkür ederim.