Psikoloji

Kabusla gerçeği ayırt edemiyorum

Gizli Kullanıcı10 Ekim 2024 20:28

5 gün önce teyzem vefat etti ve bunu kendisi yaptı. Kalbim ansızın deli gibi çarpıyor tüm vücudumda hissediyorum. Kabuslar görüyorum tek başıma bir yerde yürüyemiyorum. Korkuyorum sürekli biri yaklaşıyor gibi ya da bir yerden bişey çıkacak saldıracak ya da fırlayacak gibi. Her hangi bir ruhani varlık göreceğim diye sürekli nefes darlığı yaşıyorum kafamda şimşekler çakıyor sanki gözümü kapatıp açtıkça. Gücüm kalmadı sanki kalp krizi geçireceğim ya da başıma bişey gelecek gibi hissediyorum. Üniversite için ailemden uzaktayım ve o kadar yalnız o kadar tek başıma hissediyorum ki aşamıyorum artık sorunlarımı. İlaçla çözmeyi denedim ama ilaçlar beni bambaşka biri yapıyor kendime gelemiyorum sadece uyuyasım geliyor. Sadece korkuyorum ve artık yaşamaktan yoruldum.

Bu soru 11 Ekim 2024 00:34 tarihinde Psikolog Melisa Genç tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, öncelikle bu probleminizi fark edip çözüm aradığınız için sizi takdir ediyorum. Başınız sağ olsun kaybınız için çok üzgünüm. Değer verdiğimiz birini kaybetmek bize çok acı verir ve bazen bu acıyla nasıl baş edeceğimizi bilemeyiz. Sizin de acınızla baş etmekte zorlandığınızı görüyorum. Yalnız hissetmeniz bu durumu daha çok zorlaştırıyor. Yaşadığınız psikolojik problemler tssb ya da akut stres bozukluğu kaynaklı olabilir. Tabi bunlar bir varsayım tam olarak sıkıntınızı belirlemek ve çözmek için bir psikologdan yardım alabilirsiniz böylece ilaç kullanmadan sorunun temeline inip çözüme kavuşturabilirsiniz.


Ailenden uzak yaşaman ve son zamanlarda yaşadığın olaylar seni duygusal olarak çok yormuş ve kaygı seviyeni arttırmış görünüyor. Yaşadığın bu olaylar aslında senin bilinçdışının bu sıkıntılarla nasıl baş etmeye çalıştığını gösteriyor. Teyzeni kaybettikten sonra bir ölüm korkusu yaşıyor olabilirsin ve bu durum bedenine bu şekillerde yansıyor olabilir. Yaşadığın tüm bu korkular, kalp çarpıntıları ve kabusları teyzeni kaybetmen tetiklemiş olabilir. Rüyalar genel olarak bilinçdışının bir yansımasıdır kişiler bazı olayların onları etkilediğini fark etmese bile bilinçdışı bu olayları kaydeder ve kabus şeklinde ortaya çıkar sizi bu olaylara maruz bırakır. Aslında bu bilinçdışının bu problemle baş etmeniz için bir uyarısıdır.


Bir psikologdan yardım olarak öncelikle yas sürecini sağlıklı bir şekilde atlatmayı deneyebilir ve bu yoğun kaygılarının sebebini saptayarak kendi içinde bir uyanış yaşayıp seni kötü etkileyen düşüncelerine başka bir pencereden bakarak yerine sağlıklı düşünce kalıpları getirebilirsin. Tüm bunları yaparken psikoloğun gerekli görmediği takdirde ilaç kullanmayabilirsin. Her ilacın yan etkileri farklıdır ve tek başına ilaç kullanmak sadece sizi uyuşturur acınızı dindirmez ya da sorunu saptayıp bu durumu düzeltmez. Bu yüzden çok gerekli olmadığı sürece ilaç kullanmanızı tavsiye etmiyorum. Sizin durumunuz henüz çok yeni olduğu için daha sağlıklı bir terapi süreci yaşayarak yeniden eski sağlığınıza ve mutluluğunuza kavuşabilirsiniz. Umarım tüm bu korkularınızı yenerek yeniden yaşamın tadına varabilirsiniz. Sevgilerle..,

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Saygısızlığa uğradığım ve bunu görmezden geldiğim için ne yapabilirim?

Stajda bir arkadaş ortam içinde sürekli beni bastırıyor ve laf arasında beni bozuyor ters çıkıyordu. Ben bunu hissetmedim yada hissetsem de rahatsız olmadım bunu içimde kendi kendime baktırdım. Sonra başka bir arkadaş buna neden izin veriyorsun neden alttan alıyorsun diyince adeta nefes alamadım içimde sanki hiç olmamış gibi davrandığımı hatta fark etmediğim duygular ortaya çıktı ve o anların hepsinde hissettiğim duygular birden ortaya çıkmış gibi oldu. Ağlama krizine girdim ki ben yılda birkaç kez ağlayan ve bunun bir kaç dk sürdüğü biriyimdir ama kendimi durduramadım ve uzun süre ağladım. Bu ağlama krizine saygısızlık yapan arkadaşın yanında oldu ve ben gözyaşlarımı tutamadım ben derdimi tam anlatamadım ama özür diledi ve hallettik. Ama benim asıl canımı sıkan saygısızlığa uğramış olmama rağmen bunu içten içe bastırmam o an içimin sıkıldığını hissediyorum içten içe moralim bozuluyor ve bunu belli etmiyorum bunu kendime de belli etmiyorum daha sonra o anı bir daha düşünmüyorum şimdi yeniden grup ödevi yaptığım insanlar bana açık açık saygısızlık yapıyorlar ve ben ne yapacağımı bilmiyorum yani bir şeyler sürekli canımı sıkıyor içimde tarif edemediğim bir duygu var böyle tam nefes alamamak gibi oksijen sanki ciğerlerimin yarısına ulaşıyor gibi çığlık atarak ağlamak istiyorum ama yapamıyorum ama artık daha sık ağlıyorum 1-1 buçuk ayda bire kadar düştüm umarım anlatabilmişimdir.