Psikoloji

Kafama takmamak için ne yapmam gerek?

Gizli Kullanıcı27 Ekim 2024 13:46

Ben 10 aylık evliyim her gebelik testi yaptığımda negatif çıkıyor negatif çıkınca üzülüp ağlıyorum kendimi yipratiyorum bebeklere felan sarılıyorum bebek kiyafetlerini kokluyorum oyuncak bebekleri kendi bebeğim gibi uyutmaya çalışıyorum yardım edin lütfen bana kendimi hiç iyi hissetmiyorum bunu nasıl önleyebilirim

Bu soru 28 Ekim 2024 22:41 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, bebek sahibi olma ve bekleme sürecinin duygusal olarak ne kadar yoğun olduğunu anlıyorum. Yoğun bebek sahibi olma isteğinize karşı negatif test sonuçları almanız sizi oldukça yormuş gözüküyor.

Deneyimlediğiniz bu süreci sağlıklı yönetmek çok kıymetlidir. Kendinizi korumanız ve sağlığınız önceliklidir.

Daha iyi hissedebilmek adına birkaç adımdan bahsedeceğim. Öncelikle, duygularınız kabul etmenizi ve kendinize karşı oldukça nazik yaklaşmanızı isteyeceğim. Bebek sahibi olma isteğiniz oldukça doğal ancak negatif sonuçlanması sonucu üzülmeniz de doğal. Fakat farklı bakış acıları edinmek gerekebilir. Kendinize karşı “İsteğim oldukça normal üzülmem de öyle ancak kendime zarar vermeden sürecimi atlatabilirim” gibi cümleler kurmak, şefkat göstermenizi sağlar.

Bebek kıyafetlerine dokunmak ve oyuncak bebeklerle oynamak, isteğinizin sürekli canlı kalmasını sağlar. Bu durumda sizin üzüntünüzü arttırır. Bu davranışlarınızı azaltmanız ve farklı uğraşlara yönelmek doğru olabilir. Zihninize aynı düşünceler gelebilir, düşüncelerin geldiğini fark ettiğinizde hemen odağınızı başka şeye vermeyi denemelisiniz.

Burada gündelik hayatınızda yaptığınız rutinleri değiştirmek, keyif aldığınız aktiviteleri hayatınıza eklemek güzel olacaktır. Spor, yürüyüş, sosyal aktivite gibi birçok faaliyeti yapmak düşüncelerinize nefes olur.

Benzer durumları yaşayan kişilerle konuşmak ve bu durumu yaşayan bir çok insanın olduğunu bilmek size iyi gelebilir. Aynı zamanda iyi anlaştığınız arkadaşlarınız veya aile üyelerinizle paylaşımda bulunmak duygularınızı aktarmanıza fırsat tanıyacaktır.

Negatif düşüncelerini fark edip onların birer düşünceden ibaret olduğunu anlamak çok önemlidir. Zihninizi rahatlatmak adına meditasyon, yoga gibi uygulamaları deneyebilirsiniz. Yapacağınız nefes egzersizleri sizin yoğun duygularınızı düzenlemede faydalı olabilir.

Sevgili danışan, yaşadığınız bu durumu tıbbi açıdan değerlendirmesi için bir hekime başvurmayı da düşünebilirsiniz. Tıbbi bir değerlendirme, gebelik planlaması ve üreme sağlığı hakkında kafanızdaki soruları netleştirebilir. Ancak bu sürecin sabır ve zaman isteyen bir durum olduğunu bilmelisiniz.

Bu sürecinizi sağlıklı yönetmek oldukça kıymetli, zorlandığınızda ve tek başınıza yönetmekte güçlük çektiğinizi düşündüğünüzde terapi desteği almayı ihmal etmeyin.

Hoşça kalın :)

Sevgilerimle, Psikolog İrem Bor.


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Çok çabuk sinirlenip parlamanın önüne nasıl geçebilirim?

Merhaba ben Sevilay çok çabuk sinirleniyorum her şeye takıntılarım çok oluyor uykudayken de o taktığım şeyle uyanıyorum panik atak anksiyete de oluyor çarpıntı arkadaşım yok hiç edinemiyorum insanların içine girince de sıkılıyorum duramıyorum çok çekingen biriyim insanlardan kaçıyorum resmen geçmiş ilişkilerimde canım yandı üzüldüm hasta oldum yaşadıklarım çok zoruma gitti kendimi değersiz sevilmeyen biri gibi hissettim hep kimseye anlatamadım derdimi içime attım anlayabileceğim bir arkadaşım bile yok özgüvensiz hissediyorum kendimi şuan evdeyim 1 sene olcak işten çıkardılar ondan beridir çok kötü oldum panik atağım anksiyetem çok arttı uyuyamıyorum geceleri uykum düzensiz baş dönmesi Vertigo var vücudumda titreme oluyor rahatsız ediyor beni kalp çarpıntısı da öyle ablama anneme anlatıyorum böyle böyle bunları yaşıyorum diye anlamıyorlar beni mutlu değilim 1-2 arkadaşım olsaydı diyorum kafam dağılırdı konuşurduk o da yok kafa karışıklığı da çok oluyor beynimin içi konuşuyor hep iş başvurusu yapmıştım baya bir yere aramıyorlar çalışsam kafam dağılır en azından diyorum arkadaşım olur başım ağrıdığı zaman geçmiyor beynimle uğraşıyorum bu sefer alışkanlıkmı oldu Can sıkıntısındanmı bilmiyorum saçıma elliyorum yolmak gibi elim gidiyor sürekli uğraşıyorum ellememeye olmuyor ailemle yaşıyorum annem ve babamla onlarlada kafam uymuyor tabi babam bakıcıdır küçüklüğümüzden beri baskı yaptığı için annemde öyle de babam daha çok gülerim bişeye gülme der ağlarım niye ağlıyo bu der babam üniversitesi okutmadı ablam ve beni göndermedi korkuttular sürekli küçüklüğümüzden beri destek olmadı babam işe girerim mesela beni götürürken bir sürü laf söylerdi gidiyoz ama nolcak bakalım şimdi bişey olcağı yok her seferinde aynı şeyleri söylerdi bende üzülürdüm zoruma giderdi hastaneye doktora götürürdü bişey çıkmadı bişey çıkmıcağı belliydi zaten derdi bişey anlatamazsın ters cevaplar verir hep bir kere şöyle arkadaş gibi derleşebilceğim konuşabilceğim bir baba değildi destek olmaz köstek olurdu çabuk sinirlenir kızar dinlemezdi hala daha öyle evde 1 senedir durdukça bende depresyon panik atak anksiyete herşey daha da arttı mutsuzum mutlu olamıyorum insan içine çıkamıyorum böyle sıkıntı geliyor utangacım çok birde 27 yaşındayım yaş psikolojisinede girdim evlilik v. s korkuyorum cesaret edemiyorum o düşünce yok gibi de birde etrafın çalışıyormu var mı biri gibi sorularındanda kaçıyorum rahatsız oluyorum sormasınlar istiyorum herşeyin hayırlısı tabi sorumluluk almak kolay bişey değil ki duygusal biriyimdir ağlarım hemen karşı cinse bişey hissettiğim zaman çok yoğun duygular hissettiğim için hep canım yandı üzülen ben oldum güvenemiyorum kimseye geçmişimdeki bu üzülmelerim canımı yakmaları hasta olmalarım üzüntüden aklıma geliyor hep gözümün önünde başka kızlara tercih edilmiş olmak göz Göre Göre görmek her şeyi canımı çok yaktı çok zoruma gitti şimdi ilişki yaşıcam zaman nasıl güvenicem nasıl olucak böyle olur mu düşünüyorum hislerim mesela nasıl olur çünkü yoğun duygular hissettiğim insanlardan çok canım yandı tekrar nasıl olucak teşekkürler dinlediğiniz için