Kafamı karıştıran sorulardan nasıl kurtulabilirim?

Merhaba, Bir önceki ilişkide aldatılmak gibi yoğun bir travma yaşamış biri, güven duygusunda ciddi sarsıntılar yaşayabilir. Bu tür kişiler bir yandan yakınlık kurmak isterler çünkü duygusal bağ insan doğasının bir parçasıdır, ama diğer yandan da aynı acıyı tekrar yaşamaktan korktukları için savunmaya geçebilirler. Bu yüzden bazen "ben kimseye karşı bir şey hissedemiyorum" derler, bazen de birine yaklaşırlar yani bu aslında bir “yaklaşma-kaçınma” çatışmasıdır. Yani sana hem ilgi göstermesi, hem de ardından soğuklaşması ya da ciddi bir ilişkisi olduğunu söylemesi birbirine zıt gibi görünse de, bu davranışlar onun kendi içindeki duygusal kararsızlığını yansıtıyor. Sana karşı oynadığı bir oyun değil, belki de kendi içinde çözemediği bir mesele bu. Ayrıca şunu da unutmamak önemli: Biriyle bir ilişkiye başlayamayacak kadar duygusal olarak kapalı olan biri, bu kapanıklığı dürüstçe ifade ettiğinde bu aslında bir içgörü göstergesidir. Ama eğer hem bu kapanıklığı söylüyor, hem de paralel olarak başkalarına duygusal alan açıyorsa, burada ya farkında olmadığı bir çelişki yaşıyordur ya da karşısındakine net sınırlar koyamıyordur. Umarım cevabım yeterli olmuştur, sorularınız olursa cevaplamaya hazırım Klinik Psikolog Elif Kızılkaya

Gizli Kullanıcı

Elif hanım çok teşekkür ederim her şey için inşallah meslektaş oluruz günün birinde 💗 Bu yaptığı davranışlar beni çelişkiye uğratıyor sevgilim var demesi de ve üstüne basa basa söylemesi bana bu işin içinde bir iş olduğunu hissettiriyor ama belki de bu benim inanmam istediğim bir gerçektir bilmiyorum. İçimde bazı duyguların kalmasını da istemiyorum ama kaybetmekten korkuyorum hani bir eşya size güven verir ya onun orada olması güven verir ya size Buda öyle bir şey gibi geliyor. Kendimi iyi ifade edebildim mi bilmiyorum da umarım anlatabilmişimdir.

Beninle bu duyguları paylaşman benim için çok değerli, teşekkür ederim İçinde bulunduğun durum gerçekten karmaşık ve duygusal olarak yorucu olabilir. Bir yandan duygusal bir şeyler hissediyorsun, bir yandan da onun tutumları seni çelişkiye düşürüyor. Bu, kendini sorgulamana ve neyin gerçek, neyin senin inanmak istediklerin olduğuna dair kafanın karışmasına yol açabilir ki bu çok insani bir durum. Kaybetme korkusunu da çok iyi anlıyorum. Bazen bir insanın varlığı, fiziksel olarak olmasa bile, bize bir tür güven hissi verebilir. Tıpkı dediğin gibi, bir eşya gibi, orada olduğunu bilmek bile yetebilir. Bu bağ, alışkanlık ve duygusal bağlılıkla da güçleniyor olabilir. Kendini çok güzel ifade etmişsin, hislerin çok anlaşılır. Bu karmaşık duygularla başa çıkarken kendine karşı şefkatli olmanı, hislerini bastırmadan ama yönünü de kaybetmeden gözlemlemeni öneririm. Klinik Psikolog Elif Kızılkaya

Gizli Kullanıcı

Kendimi çaresiz hissediyorum. Sanki her şey üst üste geliyormuş gibi; üniversite kazandım ama içimde kötü his vardı belki gideceğim ve yabancı bir ortama gireceğim için yada ben korkak biriyim. Kendi isteğimle bu sene de sınava hazırlanıyorum ama kafamda ki sesleri susturamıyorum boğuluyor gibi hissediyorum sürekli ya bu sene olmazsa ve ailemin bana verdiği emekleri çöp yaparsam yazıklar olsun sana derlerse diye düşünmeden kendimi alamıyorum. Ailemin cümleleri çevremdeki insanların bana karşı bakışları ve dahası. Birde cepte tutuldum… bunu da anlatayim çünkü her şeyi içime atmaktan nefes alamıyorum. Ben bir çocuğu seviyorum 2 yıldır ama ona hiç söylemedim utandım, korktum ya beni sevmezse, onu kaybedersem diye hep geri kaldım ve işin sonunda beni arkadaşı olarak gördüğünü anladım. İlk telefonda konuşmamızda "benden hoşlanıyor olsaydın benimle sevgili olur muydun" dedi bende ona "bilmem hiç düşünmedim" dedim sonra bende ona aynı soruyu sordum bana "bilmem bende hiç düşünmedim bi düşünim, olurdum sanırım güzel kızsın yüreğinde güzel yazdıklarına göre illa yakında olmasına gerek yok uzaktan da olur böyle şeyler" dedi sonra sohbet ilerledi ve bana sonra "sen bence benden hoşlanıyorsun evet yada hayır" dedi bende “ ne alakası var, nerden çıkardın” dedim ve sonra sınavdan sonra bu sorusunu cevaplayacağımı söyledim. Sınav günü sevgilisi olduğunu öğrendim ve nispet yapar gibi “ çok şükür hayatıma girmiş” falan dedi o gün nasıl sabah ettim bilmiyorum bir insan neden sevdiği kişi tarafından sevilmez? Aradan zaman geçti ben ona yazdım bir şey sormak için bir anda aradı beni konuştuk “biliyordum benden hoşlandığını ben bilmediğim yola girmem, seni beğenmediğimden değil, ne zaman başladı hoşlantın, ben özledim sen özledin sadece lafta kalır özgürlükten kastım o parayı hiç konu etmedim etmem de o önemli değil gibisinden bir şey söyledi, hoşlantını giderdim mi” gibi şeyler söyledi hatta bi ara gülerek başka bir evrende şarkısını söyledi çok güzel zamandı onunla konuşurken de birkaç gün sonra bana “ kız arkadaşımla çok şükür barıştık seni takip etmeme ve numaranı kaydetmeme sıcak bakmadı onun isteğini kıramam kusura bakma” bu mesajı alana kadar. Böyle yazınca deli ve takıntılı biri gibi hissettim gerçekten de öyle miyim? Onun tarafından sevilmek istiyorum merak ediyorum aa birde şey “ ilişkide nasıl biri olduğunu merak ediyorum” demişti madem merak ediyorsun neden bahanelerin arkasına sığınıyorsun be evladım. Böyle de bir problem var bu arada hiç sevgilim olmadı sevdiğim çocukta işte okuduğunuz üzere numaram kayıtlı instagramdan takipleşmiyoruz. Aklımdan çıkmıyor hala olacağımıza inanıyorum enayi miyim yoksa bilmiyorum. Duygusal olarak kendimi tamamlayamadan sınav temposunda buldum kendimi paragraf çözerken bir kelime bile beni bu anlattığım senaryolara, anlamlara, olaylara sürüklüyor “ acaba nasıl olurdu, neden böyle oldu, neden böyle yaptı?” Gibi gibi