AileKategorisi
Aile Bağlarını Güçlendirin: Ebeveynlik, çocuk eğitimi ve aile içi ilişkiler üzerine değerli tavsiyeler.
Filtrele
Annem ve kendim ile olan bağlanma problemim?
Merhaba, ben Elizabeth. Yani en azından kendime öyle diyorum. Bir kitap karakteri, belki biliyorsunuzdur. Tabii bunun konumuzla ilgisi yok. (:Karşımda bir psikolog var diye hayal edip size kendimi anlatmak istiyorum. Siz de eğer müsait iseniz ve dilerseniz ; beni yorumlayabilirsiniz.Ben 6 kişilik bir ailede büyüdüm. Annem, babam ve 4 kız kardeşiz. 2. Çocuğum ben.Küçüklükten beri annem ile bağlanma durumum biraz değişik. Kaygılı bağlanma gibi yani.22 yaşındayım ve annem bir kaç günlüğüne şehir dışına çıksa kendimi çok kötü hissediyorum. Hatta şehir içinde bile , 1 gün başka bir akrabamızdakalmak istese( örneğin annesi, ananemde); yine karnıma sancılar giriyor ve o gün çok mutsuz oluyorum. Bunu kendime hatırlattıklça aşmaya çalışıyorum. "Sen kaç yaşına geldin, ne bu kaygı" gibisinden kendime sorular yönelttip duruyorum.Bir başka sorun ise, gerçeği ilki ile biraz alakalı bir durum. Bundan yaklaşık 2 sene önce, annem ile kahvaltı ederken; annemin boğazına toz biber kaçmıştı.++ Çok fazla öksürüyordu, kardeşlerim normal bir şekilde karşılarken ( ki bu normal bir şey, çünkü bir lokma değil, bir toz kaçmış) benim bacaklarım titriyor, sesim kısılıyor, annem nereye gitse oraya gidiyordum. Ve bu 2 senedir ben ağzıma acı biber, toz biber sürmedim. Nefret ettin ondan. İlk zamanlar sofraya bile koydurmadım. Anneme izin vermedim yemesine.( şu aralar çok karışmıyorum)Şu anda yanımda herhangi birisi yemek yerken öksürse, ellerimle kulaklarımı kapatıyorum ve gözlerimi yumuyorum.Son olarak çok oldu ama şunu da belirtmek istiyorum. Ben kendimi hep yetersiz hissediyorum. Yani işe gitmediğim zaman, okula gitmediğim zaman ; evde oturamıyorum, gün içerisinde yatamıyorum. Hep kalkıp bişey yapmam gerekiyor diyorum. Örneğin ders çalışmak, ne bileyim; mesela film izlerken bile alt yazısız izliyorum yabancı dilleri. Sırf o saatlerim boş geçmesin, dilimi geliştirim diye film bile doğru düzgün izleyemiyorum.Ha bir de , eskisi kadar kitap okuyamıyorum. Yani aslında eskisinden daha çok okuma isteği var ama bir yerde sabit kalamıyorum. 20 sayfa okuduktan sonra başka bir işe girişmem lazım diye düşünüp yarıda bırakıyorum.Şimdilik bu kadar, biraz uzun oldu ama yorumunuzu bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim💗
Gizli Kullanıcı
Bilgim dışında bir konu üzerinden suçlanıyorum
Merhaba, ikiz kardeşim yıllardır benimle görüşmüyor. Sebebini bilmiyorum, hakkımı helal etmicem diyor. Onun evliliğini etkilemisim, bir enkaz yaratmisim ve o eşi ile birlikte o enkazın altında kalmış dedi… ne yapmis olabilirim neyle suclaniliyorum bilmiyorum. Kesinlikle söylemiyor. Yıllardır düşünüyorum bulamıyorum. 2 gün önce Konuşmak için cagirdim, geldi, fakat yine anlatmadi… bu da son görüşmemiz oldu.. kendimden eminim fakat hazmedemiyorum… ne yapabilirim… neden huzursuzluk var?
sedalbayogluEşimin davranışlarına nasıl karşılık vermeliyim?
Eşimin antisosyal kisilik bozuklugu var. Evlenirken ailesi ile bir sorunum yoktu ancak bana esimin tanili boyle bir rahatsizligi oldugunu söylemediler bende evlendikten sonra neden bunu bana soylemediniz dedim diye bunu saygısızlık kabul edip cephe aldilar sürekli üzerime iftira atıyorlar (sana büyü yapıyor karın sana zehir veriyor karın gibi) ve eşimi manipule ediyorlar ama eşim bir türlü manipule olduğuna inanmıyor ve sürekli beni suçluyor
Gizli KullanıcıEşimin ailesi her şeye karışıyor
Hocam merhaba 7 yıllık evliyim eşimin ailesiyle yıllardır sorun yaşıyoruz sanki evimizin içinde bizimle yaşıyor gibi herşeye karışıyorlar en sonunda tartıştım kayınvalidem çıkıp evine gitti eşimde ardından eşyalarını toplayıp gitmeye kalktı ama gitmedi benim güvenim bitti fakat heran gidecek gibi hissediyorum hiçbir şey eskisi gibi değil çok güvenim kırıldı çok mutsuzum o günden sonra evli gibi değil ev arkadaşı gibi görüyorum onu iki çocuklarım var boşanmak istiyorum fakat ekonomik olarak hazır değilim, annesini de bir daha görmek istemiyorum sürekli aşağılayıcı alaycı bir tavırla yaklaşıyorlar bana eşim arada kalıyor sessizliğini koruyor yıllardır onun sessizligi durumu buraya kadar getirdi, sanki ben suçluyum gibi davranışlari var konuştuk fakat sebep sonuç ilişkisi yok yüzeysel geçiştirici konuşuyor konu kapandı tamam vs gibiKış tatili planlıyor fakat onunla hiçbir şey yapmak istemiyorum çünkü henüz konu konuşulup bir sonuca bağlanmış değil çok üzgün ve kırgınım
Gizli KullanıcıBana işteyim deyip gece yarısı başkasıyla görüşmesi
Öncelikle merhaba eşimle sürekli şiddetli gecimsizlikler yasiyoruz beni sevdiğini soyler ama hiç bir zaman beni dinlemez gece yarısı çıkıp gider sordugumda sanane der en son işteyim geç cikican dedi ama başkasıyla görüşmeye gitmis evlilikte yalan olmaması gerekli bnde ayrilma kararı aldım çünkü daha önce beni defalarca aldattı ben çocuğum babasız kalmasın diye affettim ama her seferinde ben perişan oluyordum degisicem diyerek yeminler ediyor sonrasında bir kaç ay sonra aynı kişiliğe geri de donuyordu daha önce de yaşadığım şeyler yüzünden küçük bir kavgamız da eve para bırakmaz beni cezalandırır aklınca bir hafta eve ekmek alamadigimi biliyorum ve ona karşı güvenim kalmadı sürekli huzursuzluk çıkaran bir kişi sizce ne yapmam gerekiyor çok çaresiz hissediyorum
Gizli KullanıcıDüşünmek istemiyorum bana yardımcı olur musun?
Herkesi çok fazla düşünüyorum. Ailem, arkadaşlarım, çevrem ama kimsenin beni düşündüğünü sanmıyorum bu durum beni çok fazla üzüyor, kendimi kötü hissediyorum bu yüzden buna son vermek istiyorum ve artık kimseyi düşünmek istemiyorum. Bunun için ne yapmalıyım ? bana ne önerirsiniz ? Ailem beni kötü biri zannediyor ama sadece istedikleri gibi değilim bunu da değiştirmek istiyorum yardımcı olurmusun ?Şimdiden teşekkür ederim beni dinlediğiniz için :)
Gizli KullanıcıEv İşlerinde paylaşım konusunda ne yapmalıyım?
Merhabalar. Esim ve ben çalışıyoruz ve isten eve gelince ev isleri hep bana kalıyor ve bana bu konuda hiç yardımcı oluyo bazen ayda bir falan yardımcı oluyor ve oda tek bir iş oluyor. İş paylaşımı konusunda daha önce duygularımı hislerimi anlattım ona defalarca anlatmama rağmen bir değişiklik olmadı.isten eve gelince bid eustune ev işlerine koşturup yetistiremeyince hem tükenmiş hemde yetersiz hissediyorum. İkimizi de iyileştirmek için ne yapmalıyım
Gizli KullanıcıEşimle olan kavgalarımda hata mı yapıyorum?
Merhaba ismim fatma, 28 yaşındayım. 3 yıllık evliyim. 2 yaşında bir kızım var. Eşimle evlendiğimizden beri bana karşı yalanları ve ailesine karşı beni korumadığı için büyük kavgalar ediyoruz. Her kavgamız onun bana bu tür yanlışları yüzünden çıkıyor. Ben ona hiç yalan söylemedim ve hep arkasında duruyorum. Ama kötü bir yanım var ben çoğu kavgada eşimi evden kovuyorum, sonra bir şekilde barışıyoruz, ikimizde evliliğimiz boyunca çok bedel ödedik, maddi manevi çok fazla sorun yaşadık ama hep el ele verip ayağa kalktık.Aslında çok güçlü bi bağımız var. Eşim çoğu hatasını huyunu düzeltti ama 3 gün önce bi escort'u aramış olduğunu yakaladım ve telefon çalar çalmaz pişman olup kapattığını söyledi. O an beynimden vurulmuşa döndüm ve "bunu silmeyi unutmuşsun kesin başka zamanda aramışssındır" dedim. "Bi an şeytana uydum ama konuşmadım gitmedim, telefonu hemen kapatıp kendime kızdım" dedi. Ben o an ki şok ile yine evden kovdum dinlemedim bile. Sonra bana 15 dk boyunca mesaj attı, yapmadığını ve konuşmadığını yazdı hep.O gece cevap vermedim ama sabah ona içimi döktüm " Bana bunu nasıl yaparsın" diye sorguladım. Ama o kendini kanıtlamaya bile çalışmadan "sana yapmadım dedim beni dinlemedin, evet aradım ama anında pişman olup o açmadan kapattım, bana inanmıyosan itimat etmiyorsan boşanalım sıkıldım kovulmaktan" dedi ve ben sonradan yapmadığına inandım ama o benden vazgeçmişti."Boşanalım böyle evlilik olmaz, hem seni hem kendimi yıprattım" dedi sürekli. Ben daha o arama kaydını , gördüğümü sindirememişken onun vazgeçmesi beni derinden yaraladı. Kovduğum için pişman oldum gururuna dokunmuş dedim konuşmaya çağırdım."Ben bi hata yapıyodum haramdan döndüm ama sen beni kovarken ben o kapıdan son kez çıktım. Sana hiç ihanet etmedim seni çok seviyorum ama bi daha kovulduğum yere dönmicem, hep aynı şeyleri yaşıyoruz ben hep hata yapıyorum "dedi. Ve ben gururumu ayaklar altına alıp " sana güveniyorum bir daha kovmıcam yuvamızı bozmayalım çocuğumuz eksik büyümesin "dedim. 1 saat boyunca kararlı olduğunu boşanmak istediğini söyledi ve ben onu kırdığımı düşünüp özür diledim defalarca. Söylemeye utanıyorum ama yalvardım yuvamızı bozmayalım çocuğumuza yazık diye. En son" tamam 1 hafta boyunca gerçekten düşün, kararın değişmezse ben de boşanmaya ikna olucam " dedim ve kabul etti.Biliyorum o suçlu, her kavgamız ondan dolayı çıktı ama benim tek hatam her kavgada onu evden kovmak oldu. Sizce ne yapmalıyım? Yalvardığım, kendimi o duruma düşürdüğüm için çok utanıyorum. Sizce hata mı yapıyorum? Ben onsuz bi hayat düşünemiyorum bile. Evet çok hata yapıyor ama birbirimizi çok seviyoruz. İçimde sürekli ya kendimi ya onu suçluyorum , kafam çok karışık. Lütfen bana yardımcı olun çünkü ben hiç mantıklı düşünemiyorum.
Gizli KullanıcıAilemden nefret ediyorum
Ailemden sürekli kaçmak istiyorum kimseyi istemiyorum yanlız bir hayat kurmak istiyorum sürekli ama onlar karşı çıkıyor ve onlardan daha çok nefret etmeye başlıyorum özellikle de annemden annem çok baskıcı ve etraftaki olaylardan dolayı korkuyor ve bana aşırı baskı yapıyor ve ben sinirleniyorum kendime hakim olamıyorum bağırıp çağırıyorum bazen elimi duvara vuruyorum napıcam bilmiyorum bu öfke problemimi çözmek ve ailemi seven bir kız olmak istiyorum
Gizli KullanıcıBitmeyen aile içi kavga
Eşimle hiçbir şekilde bir konuyu oturup düzgün bir şekilde konuşamıyoruz bir tartışma yaşadığımız zaman ben konunun çözülmesinden yanayım o kaçmaktan yana çocuğum var 4 yaşında ister istemez etkileniyor aile içinde hep telefon elinde koltukta uzanıyor sadece ve kahveye gidiyor sürekli ben çıkmaz durumdayım artık ne yapacağımı bilmiyorum bütün kendime saygımı özgüvenime kaybettim nasıl geri kazanabilirim ne yapmam gerekiyor lütfen yardımcı olun 😔
Gizli Kullanıcı