Psikoloji

Kaygı ve endişelerim çok var nasıl azalır?

Gizli Kullanıcı24 Kasım 2024 15:10

Merhaba

Nerden baslicagmi bilemiyorum ama çok zor hayatım var yaşım 35 bu yaşıma kadar hiçbir zaman yüzüm gülmedi hayatım boyunca kaygı ve endişelerimle yaşadım insanlarla iletişim kuramiyorum kendimi çok ama çok ozguvensiz hissediyorum

Çok yalnız bir hayat yaşıyorum 4 yıl bir evlilik sürecim oldu ama diğer insanlar gibi mutlu olmayı beceremedim

Kendimi beğenmiyorum buda beni çok etkiliyor

Sürekli içimde bir mutsuzluk

Hicbirseyim yok sadece yaşamak için yaşıyorum

Bu soru 25 Kasım 2024 20:33 tarihinde Psikolog Şimal Aleyna Hız tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan, deneyimlemiş olduğunuz olumsuzluklar sizi oldukça zorlamış ve üzmüş olmalı. Bu anlaşılabilir bir durumdur.


Sizi bu kadar kaygılandıran şeyler neler? neler hakkında endişelisinizdir? Neden mutsuz olduğunuzu düşünüyorsunuz?


Kaygı, stres, endişe bu tarz hisler kötü olarak algılansa da aslında bizi dış tehditlerden koruyan, olaylara karşı savunma oluşturmamıza veya olacaklara hazırlanmamıza destek sağlayan hislerdir. Yani sanıldığı kadar kötü duygular değillerdir. Hepimizde bir miktar stres, kaygı veya endişe olması gerekir. Ancak bu hislerin gündelik hayatımızı tamamen etkilemesini istemeyiz.


Arkadaş ilişkileriniz nasıldır? Partneriniz ile ilişkiniz nasıldı? Deneyimlediğiniz sorunları çözmek için karşılıklı adımlar attınız mı? Çift veya arkadaş fark etmeden ilişkilerimizde sorunlar yaşadığımız zaman bu sorunları çözmeye çalışmadan kaçınmak aksine sonrasında daha büyük olumsuzluklara sebebiyet verebilir. Bu sebeple geçmişte yaşadığınız sorunlarla yüzleşmek bir nebze bu konularla ilgili düşünceleriniz varsa onların rahatlamasına katkı sağlayabilir.


Bazı sorularınıza cevap verebilmem için biraz daha detaya ihtiyacım var ancak elimden geldiğince sizlere yardımcı olmaya çalışacağım.


Sevgili danışan, bir arkadaş çevresine sahip olma, sevilme isteğinizin olmasını anlıyorum. Bu sizin hakkınız. Ancak öncelikle kendinizi sevmeli ve kendinize saygı duymalısınız. Kendimizi sevmeden bir başkasının bizi sevmesini veya bizim bir başkasını sevmesini ne yazık ki bekleyemeyiz. Başkalarından onay beklemeyi bırakın. Evet söylemesi kolay ancak yapılması o kadar kolay değil. Kendiniz ile ilgili sizi rahatsız eden şeyler neler öncelikle bunu bulalım. Saç renginiz? Kaş şekliniz? bu tarz şeyler sizin istediğiniz şekilde değiştirilebilir. Ancak lütfen dikkat edin sizin istediğiniz şekilde. Bir başkasının istediği şekilde değil. Başkaları için kendinizi değiştirmeye çalışmayın. Kendinizi keşfedin. Gerçekten nelerden hoşlanıyorsunuz? Gerçekten ne istiyorsunuz? En çok ne yapmaktan keyif alırsınız? Kendinizle biraz vakit geçirin. Neler yapmak istediğinize dair liste yaparak bir süre onlara odaklanabilirsiniz. ''Kimse beni sevmiyor veya kimsenin beni seveceğini düşünmüyorum'' gibi düşünceler aklınıza geldiği zaman ''kendimi sevilmeye değer birisi olarak görüyorum veya bu zamana kadar zor zamanlar geçirdim ama üstesinden geldim ve gelmeye devam ediyorum. Her engel benim için birer deneyim.'' gibi daha olumlu ve gerçekçi düşünceler düşünmeye ve kendinize tekrar etmeye çalışın.


Bir kağıdı 4 parçaya ayırın. Ancak bu parçaların üzerine yazı yazabileceğiniz büyüklükte olmasına dikkat edin. İlk parçaya şuan yaşadığınız bir sorunu veya olumsuz bir durumu yazın. Üçüncü parçaya parçaya yakın bir arkadaşınızın aynı durumu yaşadığını ve danışmak için size geldiğini farz edin. ikinci parçaya bu durumda siz arkadaşınıza nasıl bir tavsiye verirdiniz onları yazın. Üçüncü parçaya sizin arkadaşınıza söylediğiniz bu sözleri neden kendinize söyleyemediğinizi düşünün. sizi neler engelliyor bunları yazın. Son parçaya ise kendinize bunları söyleseydiniz neler değişirdi bunları yazın.

Bu tekniği istediğiniz zaman kullanabilirsiniz.


Umarım cevabım yeterli olmuştur. Kafana takılan veya sormak istediğin başka sorular olursa tekrar sorabilirsin.


Sevgiler,

Psk. Şimal Aleyna Hız

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendimi bulamıyorum, kendime ulaşamıyorum

Her şeyin çok ince çizgisindeyim hayatımda ilk defa bana ben bile ulaşamıyorum. Hani her şeyin bittiği bir nokta vardır susarsın ağzını bıçak açmaz bağırırsın kimse duymaz kusarsın kimse görmez daha sonra küçük bir pencereden bir ışık görürsün bakıp bir mucize beklersin ya işte ben tam olarak o noktadayım. İlişkim bitsin de istiyorum bir yanım bekle diğer yanım mucize olacak kal diyor beni bu çıkmazdan çıkarın. Belki biri de başımı okşasa sabaha kadar ağlayacaktım ama herkes sırtımı sıvazladığı için dimdik ayakta durmak zorunda kaldım. Manevi olarak çökük ama başkasının gözünde bu hayatı yaşıyorsun dediği kişiyim. uyuyamıyorum çünkü gözlerimi her kapattığımda aşırı düşünmeye başlıyorum. Ve Buda beni her seferinde öldürüyor. Bir insanı hayal kırıklığına uğratmak çok ağır bir şey değil midir ? Beni paranoyak birine çevirdiler eşim ve ailesi. Dışarıda neşe saçan biri iken evin içinde kendi içimde mezar kazıyorum resmen. Benim sorunum ne bilmiyorum herkes beni yarı yolda bırakıyor yalan söylüyor yerime başkasını koyuyor en kötüsü de herkes benden vazgeçiyor. Ben o kadar kötü biri miyim ya? Önce beni delirttiler şimdi de adımı deli diye anıyorlar. İlaçlara mahkum kaldım aylarca bebeğim emiyor diye bıraktım çocuklarıma sarıldım bana zamanla ilaç olan çocuklarım bile dert olmaya başladı. Bütün acılarımı evlatlarıma sarıldığımda unutmuş gibi yaptım. Ben benliğimi yitiriyorum galiba bu kadarı bedenime fazla. Beni bu hastalıklı ilişki ruh halinden biri tutup çıkarabilir mi ? Çünkü sevgi bu değil biri bana gerçekten sevilmeyi değer görülmeyi öğretsin kendime yaptığım bu haksızlık içinde boğuluyorum.