Psikoloji

Kaygıdan kurtulmak için üstüne mi gitmeliyim?

Gizli Kullanıcı1 Ağustos 2024 06:29

5gündür kendimi kaygılı hissediyorum iştahım yok yemek yemiyorum kilo verdim işe gitmek istemiyorum bunalıyorum sıkılıyorum geçmişte yaşadığım şeyler aklıma geliyor geçmişte de bu kaygıdan dolayı ilaç kullandım sonra bıraktım.yine aynı olayları yaşayıncada tetikledi mi bilmiyorum kendimi iyi hissediyorum Dr a gittim bu kaygılı halim devam ediyor sosyal hayattan kopmak istemiyorum.canım bişey yapmak istemiyor bide sürekli uyku isteği geliyor bunun yanında gece uykum da bölünüyor fizyolojik olarak kalp çarpıntısı mide bulantısı isteksizlik bunalma yorgun hissetme kaygı ve korku durumu

Bu soru 2 Ağustos 2024 06:44 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,


Geçmiş yaşantınızda olumsuz deneyimlerinizin sonuçları günlük işlevinizi, kişisel yaşantınızı, sosyal ilişkilerinizi, uyku veya beslenlenme düzeninizi yani bütünüyle etkilemiş görünüyor. 


Deneyimler; duygular, düşünceler, davranışlar, fiziksel semptomlar ve çevresel faktörlerden oluşur. Bu faktörler birbiriyle döngüsel etkileşim halinde ilerler. Bu döngünün temelinde olumsuz düşünceler, inançlar yatar. Olumsuz düşünceler duygularımızı oluşturur, davranışlarımızı, fiziksel semptomlarımızı tetikler hale gelir. Olumsuz düşünceleri tanımlayıp farkındalık oluşturduğunuzda, değiştirdiğinizde duygularınızın düzeyi azalacak, tetiklenen davranışlar, fiziksel semptomlar da aynı oranda değişim gösterecektir. Anlattıklarınız üzerinden birlikte örnekle ilerleyelim.


DUYGU: kaygı, korku

DÜŞÜNCE:

DAVRANIŞ: yemek yememek

FİZİKSEL SEMPTOMLAR: mide bulantısı, kalp çarpıntısı


Yukarıda örnek de olduğu gibi duygularınız, davranışlarınız ve fiziksel semptomlarınızı oluşturan tetikleyen olumsuz düşünceleriniz net değil, farkında değil görünüyorsunuz. Bu nedenle öncellikli olarak olumsuz inançlarınızı farkında olduğunuzda baş etme becerilerinizi oluşturmanız kolaylaşacaktır. 


  • Kaygılanmada/korkmadan tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?
  • Kaygılandığınız ya da korktuğunuz tam o esnada ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?
  • Yemek yememe isteği olmadan tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz? 
  • Yemek yememe isteği olduğu o esnada ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?
  • Mide bulantısı, kalp çarpıntısı gibi fiziksel semptomlarını olmadan tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz? 
  • Mide bulantısı, kalp çarpıntısı gibi fiziksel semptomlarınız yaşandığı tam o esnada ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?


Bu sorulara verdiğiniz cevaplar kapsamında olumsuz düşüncelerinizi, inançlarınıza yönelik farkındalık oluşturabilirsiniz. Verdiğiniz cevapları yazarak görmeniz, somut bir şekilde görerek farkında olmanıza gerçekçi bir şekilde bakabilmenizi sağlayacaktır. 


Olumsuz düşüncelerinizi fark ettiğinizde kaygınızı tetikleyen durumları değerlendirebilirsiniz. Felaket senaryo üzerinden değerlendirip gerçekçi bir bakış açısıyla üzerine giderek baş edebilirsiniz. 


Çevrenizde güvendiğiniz bir yakınınızla, aileniz ya da arkadaşlarınızdan biriyle bu sürecinizi, duygularınızı paylaşarak sosyal destek alabilirsiniz. Sosyal destek almanız sorunu tamamen çözemeyebilir ancak yalnız olmadığınızı hissetmenize, rahatlamanızı sağlayabilir. 


Sevgili danışan, süreçle ilgili baş etmekte zorlanıyorsanız bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz. 


Sevgiler.


Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Suçluluk duygusu

Meraba iy günler, 28 yaşındayım. Aslında bakarsanız atanmış herkesin mutlu sandığı yada daha ne istiyo dediği biriyim. Ama ben aslında iyi değilim. Sanki kendimle bir savaş içindeyim ve buda bana sürekli mutsuzluk veriyo. Ben babasına aşırı düşkün bir kız çocuğuyum. Ama babasının hiç sevgisini göstermeyen bir kız çocuğu. Her şeye rağmen ona iyi bir evlat olmak için çabaladım. Sanırım bir kaç konuda bunu başaramadım. Biz doğulu bir aileyiz. Ve babam kapanmamı çok istedi. Bazen güzellikle bazem kırıcı bir şekilde dile getirdi. Ben bunu yapamadım. Daha 10 yaşında bir çocukken kardeşime şort alıp bana almaması sen büyüdün demesi. Ben küçücük çocuktum halbuki. Şimdi onun görmediği her yerde istediğim gibi giyiniyorum. Belki de küçükken o bana çok gördüğü şorta inattı aldığım giydiğim her şort. Ama bunu yaparken bir yanım kendime hep kızıyo. Sen bu değilsin diye. Babama bakarken kendimi çok kötü hissediyorum. Ona sanki hainlik yapıyomuşum gibi. Babam tarafından sevilmeyi hak etmiyorum sanki. yada sevdi mi zaten bilmiyorum. Ondan öğrendiğim sevgi ise ilişkilerim bu yüzden hep yarım kalıyo. Biri kendini çekince daha da ısraar ediyorum beni sevsin diye. Zaten birine dokunmak ta bana göre bir suçluluk. babamın kızıydım o bana böyle öğretmemişti. Evlenince eşim sadece dokunabilirdi. Bunun suçluluğu kalbimden hiç gitmiyo. Babama her baktığında sen çok kötü bir kız çocuğusun diyorum. Bu aralar ise kendimle sürekli savaş halindeyim. Kendime sürekli kızıyorum yaptığım şeylerden dolayı. . Bir yanımda neden kızıyosun diyo. Ve hiç sevilmeyeceğimi düşünüyorum. Bir erkek beni sevemez. Keendi çıkarları doğrulyusunda benimle konuşuyo sanki. Bende panik atak oluştu. Doktorum yardımcı olun çünkü ben artık düşünmekten yoruldum. Ama kafamın içi de susmuyo.