Kaygılı-Kaçıngan bağlanan ilişki de ne yapmalıyım?
Merhaba, yaklaşık bir senelik ilişkim var fakat tartışmalı ve yorucu bir döngüde devam ediyor. Düşündüm ve farkına vardım ki bence ben kaygılı bağlanıyorum. Çünkü ben sürekli konuşmak mesajlaşmak istiyorum bunlar olmadığında sevgilimin artık beni sevmediğini düşünüyorum. Ona bunu söylediğimde dikkat ediyor 3 gün mesela ama bu süreçte yazdıgı mesaj kısa ise yine bir sorun oldugunu soğudugunu düşünüyorum. Sevgilim ise sürekli iletişim kuramayan ve bunun normal oldugunu söyleyen birisi. Yan yanayken gerçekten beni sevdiğinden eminim. Gayet iyi anlaşıyoruz duygularını daha kolay açıyor ve ben o zaman beni sevdiğinden emin oluyorum. Fakat uzaklaşınca mesaj atmadığı an sorun olduğunu düşünüp neden yazmadın diyorum mesela sadece napıyorsun yazsa neden napıyorsun aşkım demedin diyorum veya sabredip bir şey demeyip en sonunda daha kötü bir şekilde patlıyorum. O ise dediğim gibi yan yana değilken sürekli yazan veya güzel cümleler kuran birisi değil. Telefonla aradıgı zaman özellikle görüntülü konuşurken daha iyi iletişim kuruyoruz ama bunun haricinde kalan zamanlarda neden yazmıyor diye stres oluyorum. Eğer kavga çıkarmadan ve deli gibi üst üste aramadan durabilirsem ( böyle yaptığımda daha çok uzaklaşıyor ) kendisi aradığında gayet güzel bir şey olmamış gibi konuşuyor ve ben kafamda büyüttüğümü anlayıp rahatlıyorum. Fakat bu döngü patlak veriyor illaki. Hep bu mevzu yüzünden kavga ediyoruz ve ne zaman tartışsak ara vermek istiyor bu durumda bense daha çok yıpranıyorum çünkü demekki beni hiç sevmemiş gibi düşünüyorum. Yine de böyle düşünmeme rağmen bırakamıyorum. Ayrılırsak dünya başıma yıkılır gibi geliyor. Bu eski sevgilimde de böyleydi fakat eski sevgilimin kaçıngan bağlanan oldugunu düşünmüyorum fakat benim kaygılı tavrım yüzünden zaman zaman onu da daraltıp ittiğim olmuştu. Şimdi ise kaygılı bağlanan birisi hayatıma girince kendi bağlanma stilimin farkına vardım. Onu seviyorum ve beni sevdiğini biliyorum devam etmek istiyorum fakat ne yapmam lazım bilmiyorum ona bundan bahsetsem kendisinin kaygılı bağlanan olduğunu kabul edeceğini sanmıyorum. Anne babası küçükken boşanmış babası ile görüşmüyor annesi ise çalışıyor ve genelde annesinin iş yerinde vakit geçirmiş evin en büyük oğlu. Bu yüzden kaçıngan bağlanan birisi olmuş bence fakat yanındayken dediğim gibi daha güvenilir ve romantik bir temel üzerine kurulu. Tek sorun uzaktayken iletişimimiz. Kendime baktığımda ise annemle babam küçükken sürekli kavga ederdi annem evi terk etmeye çalışırdı babamsa ben tekken yanıma gelir annene söyle beni üzmeyin yoksa ben giderim beni bir daha bulamazsınız derdi ve ben daha 4-5 yaşlarındayım bu travmalardan dolayı oldu diye düşünüyorum. Bu ilişkinin devam etmesini istiyorum fakat kendi kaygılarımla ve onun duvarlarıyla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Çok uzattım kusura bakmayın şimdiden teşekkür ederim.
Bu soru 10 Eylül 2025 13:44 tarihinde Psikolog Muharrem Çalışkan tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba,
Öncelikle bu kadar samimi, içten ve detaylı bir şekilde yaşadığın zorlukları paylaştığın için çok teşekkür ederim. İlişkinde hissettiğin bu yoğun duygusal dalgalanmaları, kaygıları ve tekrarlayan döngüleri anlattığın her cümle, aslında ne kadar derin bir farkındalık ve değişim isteği içinde olduğunu gösteriyor. Özellikle kendi bağlanma stilini ve bunun geçmişinden nasıl köken aldığını bu kadar net görebilmen, aslında iyileşme yolunda çok önemli bir adım.
Yaşadığın bu kaygılı bağlanma döngüsünü anlamak gerçekten önemli. Sürekli mesajlaşma ihtiyacı hissetmen, mesajlar kısa olduğunda veya zamanında gelmediğinde "acaba sevmiyor mu?" diye düşünmen, aslında temelde bir güven ve emniyet arayışının yansıması. Özellikle "yan yanayken eminim ama uzaktayken emin olamıyorum" hissin, kaygılı bağlanmanın en karakteristik özelliklerinden biri. Partnerinin kaçıngan eğilimleri de (sürekli iletişim kuramaması, mesafeli davranması) maalesef bu kaygını daha da tetikliyor. İkinizin bağlanma stilleri birbirini besliyor ve bu döngüyü sürdürüyor.
Geçmişinden bahsetmişsin - annen ve babanın kavgaları, terk edilme tehditleri, küçük yaşta bu yükü taşımak... Bunlar gerçekten derin izler bırakan travmatik deneyimler. "4-5 yaşlarındayken bile ağlayarak yalvarmak" zorunda kalmak, bir çocuk için çok ağır bir yük. Bu yaşantılar, beynimize "ilişkiler güvensizdir, insanlar terk eder, sevgi kaygı verici bir şeydir" gibi inançlar yerleştiriyor. Şu an ilişkinde hissettiğin kaygılar aslında o küçük kız çocuğunun korkularının yankısı. Bunu fark etmek, değişim için ilk ve en önemli adım.
Partnerinin geçmişi de (anne-baba ayrılığı, babayla görüşememe, annenin çalışması) aslında onun neden kaçıngan bağlanma geliştirdiğini açıklıyor. İlişkide yakınlık kurmakta zorlanması, duygularını ifade edememesi, onun da kendi korunma mekanizması. Yan yanayken daha iyi hissetmenin nedeni belki de onun fiziksel yakınlıkta kendini daha güvende hissetmesi, duygularını daha rahat ifade edebilmesi.
Peki bu döngüyü nasıl kırabilirsin? Öncelikle, kendi kaygını yönetmeye odaklanmalısın. Kaygı arttığında şu teknikleri deneyebilirsin:
- Düşünce-Duygu Bağlantısını Kurma: "Mesaj yazmadı → demek ki beni sevmiyor → demek ki terk edileceğim" otomatik düşünce zincirini fark et. Bu düşünceleri bir kenara yaz ve alternatif açıklamalar üret: "Belki meşguldür", "Her zaman böyle davranıyor zaten", "Bu onun kişilik özelliği, benimle ilgili değil".
- Kendi Kendini Sakinleştirme: Kaygı hissettiğinde 5-4-3-2-1 tekniğini uygula: 5 şey gör, 4 şey dokun, 3 şey duy, 2 şey kokla, 1 şey tat. Bu seni ana getirip kaygı döngüsünden çıkaracaktır.
- İletişim Becerilerini Geliştirme: Ona suçlayıcı dil yerine "Ben" dilini kullanarak hislerini anlat. "Sen neden yazmadın?" yerine "Mesaj gelmeyince kendimi güvensiz hissediyorum, ara sıra kısa da olsa yazman beni rahatlatır" gibi.
Unutma ki değişim zaman alır. Kendine karşı sabırlı ve şefkatli ol. Bu kaygılar bir günde oluşmadı, bir günde da gitmeyecek. Küçük adımlarla ilerle.
İlişkinin devamı için partnerinle açık bir konuşma yapmayı deneyebilirsin. Ona bağlanma stilleri hakkında bir şeyler okumanı önerebilirim (örneğin Amir Levine'in Bağlanma kitabı). Belki birlikte okuyup üzerine konuşabilirsiniz.
Son olarak, bu derin travmalar ve bağlanma örüntüleri üzerine çalışmak için profesyonel destek almayı düşünebilirsin. Terapi, bu döngüleri kırmak ve daha güvenli bağlanabilmek için seni destekleyebilir. Dilediğinde benimle de iletişime geçebilirsin.
Kendine iyi bak. Hislerin anlaşılır ve önemli. Bu farkındalıkla, hem kendinle hem ilişkinle ilgili adımlar atabileceğine inanıyorum.
💪 Psikoloğun Önerdiği Egzersizler
5 Duyu Farkındalık Taraması
Teşekkür ediyorum anlaşılır ve güzel bir cevap olmuş önerilen tekniği uygulayacağım.
